tag:blogger.com,1999:blog-18079074.post98000849712325188..comments2023-10-18T13:17:18.641+03:00Comments on ΤΖΩΝ ΜΠΟΗΣ: Καλά, καλύτερα, κάλλιστα Τζων Μπόηςhttp://www.blogger.com/profile/09820952438801531342noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-18079074.post-13376773165950455592012-10-20T11:02:06.375+03:002012-10-20T11:02:06.375+03:00Καλημέρα Δημήτρη,
Δεν είμαι εντελώς πεπεισμένος ε...Καλημέρα Δημήτρη,<br /><br />Δεν είμαι εντελώς πεπεισμένος εάν εκείνη η βιομηχανία του θεάματος αντιγράφει την πραγματικότητα, ή η ίδια την διαμορφώνει σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό. <br />Πιστεύω στην αλληλεπίδραση τελικά.<br />Το "Je veux te boire" και τα παρεμφερή ωραίο είναι να γίνονται χωρίς φανφάρες και χωρίς πειθαναγκασμό.<br />Το να υποταχθείς στον άλλον είναι τόσο αρρωστημένο, όσο και απολαυστικό μαζί και μπορεί να ορίζει, ως ένα βαθμό δέσμευση, στην πραγματικότητα όμως μπορεί να είναι και λυτρωτικό.<br />Το ωραιότερο είναι αυτό το, "je veaux te boire", το οποίο μπορεί να σκανδαλίζει μερικά μυαλά να λέγεται κι από τα δύο μέρη, ορίζοντας ένα επίπεδο ισοτιμίας, αλλά σε αυτά δεν υπάρχουν συνταγές, φόρμες, πρέπει, ή μη.<br />Σε αυτά τά πράγματα οι "καθωσπρεπισμοί" δεν έχουν θέση.<br />Οι αυθόρμητες εκδηλώσεις της ψυχής και του σώματος είναι αυτές που τελικά συνιστούν ελευθερία.Τζων Μπόηςhttps://www.blogger.com/profile/09820952438801531342noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-18079074.post-51347492991128172002012-10-20T01:26:44.798+03:002012-10-20T01:26:44.798+03:00Η Κορίν στο Παρίσι, 23/3/50 και η Σύλβια στην Ουτρ...Η Κορίν στο Παρίσι, 23/3/50 και η Σύλβια στην Ουτρέχτη, Ολλανδία, 28/9/1952.Ο Τζαστ Τζέκιν σκηνοθέτησε την Εμμανουέλλα το 1974 και την Ιστορία της "Ο" το 1975. Την Ιστορία της "Ο" την ανατύπωσε σε καθημερινά αποσπάσματα η Απογευματινή, ένα καλοκαίρι, εκείνο το καλοκαίρι που διάβαζα εφημερίδα καθημερινά, με θρησκευτική κατάνυξη. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω πόση δύναμη πρέπει να έχει μέσα του ένας άνθρωπος που διαλέγει να κυριαρχεί στην ζωή του διαλέγοντας την υποταγή και τον πόνο, και πόση ευθύνη και σχεδόν υπηρετική προσήλωση χρειάζεται για να χαρίσει κάποιος σε ένα άλλο άνθρωπο την φαντασιακή πραγματικότητα που ξεκλειδώνει την πόρτα της ελευθερίας με το κλειδί της πλήρους αποδοχής.<br /><br />Η Εμμανουέλλα ήταν πολύ πιο αθώα από την "Ο". Η "Ο" είχε την δύναμη να θελήσει να την δει το παιδί που την είχε ερωτευτεί όπως πραγματικά είναι, να την δει ηδονισμένη, ιδρωμένη, χαραγμένη από το μαστίγιο και το διέταξε από την υπηρέτρια του Κυρίου της. Η Εμμανουέλλα από όλη την ταινία σε μια σκηνή μόνο μου έχει αφήσει την εντύπωση της δύναμη της αθωότητας που παραδίνεται στην επιθυμία, σκύβοντας στο τραπέζι ανάμεσα στα πόδια του άντρα της λέγοντας: "je veux te boire".<br /><br />"Θέλω να..." απλά, χωρίς φανφάρες, με σιγουριά και ειλικρίνεια. Ποτέ στην ζωή μου, ότι και να ακολούθησε το "να..." δεν βρήκα άρνηση, ίσως γιατί ενστικτωδώς ήξερα ποτέ και σε ποιόν άνθρωπο να το ζητήσω -ίσως γιατί στην πραγματικότητα ήθελε εκείνη να το ζητήσω...<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-18079074.post-57858799727548384722012-10-19T22:00:00.082+03:002012-10-19T22:00:00.082+03:00Δημήτρη καλησπέρα,
Συμφωνώ μέχρι κεραίας.
Η ζωή...Δημήτρη καλησπέρα, <br /><br />Συμφωνώ μέχρι κεραίας. <br />Η ζωή είναι πιο εφευρετική από τη φαντασία.<br />Το να βρεις το ταίρι σου είναι όντως σπάνιο, αλλά αν έχεις τα μάτια σου ανοικτά θα το βρεις, δεν θα σε προσπεράσει, ούτε όμως κι εσύ αυτό...και τότε, τι Χόλυγουντ τι Μπόλυγουντ, τι Λωζάνη, τι Κοζάνη, όλα θα είναι απλά μια συσκευασία.<br /><br />Ναι...κι η Κορίν Κλερύ, συνομήλικη της Σύλβια Κριστέλ (οι περισσότεροι μάλιστα νόμιζαν ότι ήταν Γαλλίδα...)Τζων Μπόηςhttps://www.blogger.com/profile/09820952438801531342noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-18079074.post-49559813219547864852012-10-19T18:17:22.105+03:002012-10-19T18:17:22.105+03:00Έφυγε η μία από τις δύο ηθοποιούς των εφηβικών ονε...Έφυγε η μία από τις δύο ηθοποιούς των εφηβικών ονείρων... Η Κορίν Κλερύ από την Ιστορία της "Ο" είναι ακόμα μαζί μας. Η Σύλβια Κρυστέλ ήταν υπέροχη και στα 60 της ακόμα...<br /><br />Τι όμορφα που έγραψες την ατμόσφαιρα εκείνων των χρόνων...<br /><br />Πάντως, μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι πιο εφευρετική από την φαντασία... το μόνο που χρειάζεται είναι να βρει κανείς το (πραγματικά) ταιριάζον ταίρι, κάτι που είναι τρομερά σπάνιο, αλλά συμβαίνει, και ξεκινά από την ίδια την κατανόηση του εαυτού μας πρώτα από όλα, για το ποιοί είμαστε αντί του τι μας λένε οι διαφημίσεις και η κοινωνία ότι υποτίθεται ότι είμαστε , αλλά όταν συμβεί... τότε το Χόλυγουντ παίρνει δεύτερη θέση και καταϊδρωμένη.<br /><br />Όλα όσα λες, ειπωμένα υπέροχα, αληθινά :-)<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.com