Κάπου διάβασα τον Μάικλ Κίτον να λέει:
«Οι επιλογές του Ρίγκαν (σ.σ. το όνομα του ήρωα) δεν είναι και τόσο σπουδαίες, γεγονός που έχει επηρεάσει τους πάντες γύρω του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του είχε μπερδέψει την αγάπη με τον θαυμασμό. Και μέχρι να καταλάβει πόσο άσχετο ήταν το δεύτερο σε σχέση με το πρώτο, έμαθε με τον πιο οδυνηρό τρόπο πόσο σημαντικό είναι το να αγαπάει κανείς τους άλλους, αλλά και τον εαυτό του».
«Οι επιλογές του Ρίγκαν (σ.σ. το όνομα του ήρωα) δεν είναι και τόσο σπουδαίες, γεγονός που έχει επηρεάσει τους πάντες γύρω του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του είχε μπερδέψει την αγάπη με τον θαυμασμό. Και μέχρι να καταλάβει πόσο άσχετο ήταν το δεύτερο σε σχέση με το πρώτο, έμαθε με τον πιο οδυνηρό τρόπο πόσο σημαντικό είναι το να αγαπάει κανείς τους άλλους, αλλά και τον εαυτό του».
Το μεγαλύτερο θηρίο με το οποίο θα βρεθούμε κάποτε αντιμέτωποι είναι τελικά ο ίδιος μας ο εαυτός, δεν είναι οι αντιξοότητες του περιβάλλοντος, δεν είναι ένα παρελθόν που σε υπονομεύει, είναι η μάχη μεταξύ της εικόνας που έχουν οι άλλοι για εμάς και της δικής μας αντίληψης για τον εαυτό μας και τα θέλω μας.
Ο ήρωας της ταινίας παλεύει με το περιβάλλον του, το παρελθόν του και αναμετράται με τις δικές του δυνατότητες, αναζητά την αγάπη και διεκδικεί τον αληθινό σεβασμό, υποδυόμενος στην ώριμη φάση του τον ρόλο της ζωής του…
…στο τέλος φαίνεται να τα καταφέρνει, ενώνεται με ένα σμήνος πουλιών και πετάει ελεύθερος…
Μια υπέροχη, γλυκόπικρη, αλληγορική αλλά και αισιόδοξη ταινία!
2 σχόλια:
Ενδιαφέρουσα ταινία φαίνεται. Συμφωνώ με όσα γράφεις για την μεγαλύτερη δύναμη με την οποία όλοι μας πολεμάμε.
Μου άρεσε η κριτική σου.
Καλό σου βράδυ Τζων Μπόη!
Καλησπέρα Scarlett,
Ελπίζω η ταινία μαζί με τον Hotel Grand Budapest να σαρρώσει στα Oscar.
O Ιναρίτου, ο σκηνοθέτης της ταινίας, εχει κάνει μαγική δουλειά εδώ, ειδικά στο θέμα της κινηματογράφησης, όπου όλη η ταινία είναι γυρισμένη με την μορφή του μονοπλάνου, ενώ ως μουσικό χαλί ακούγονται κρουστά σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της.
Δημοσίευση σχολίου