«Παλιοί, γνώριμοι πόνοι ή νέα γιορτάσια; χαρές που έχω χαρή για άγνωστες πίκρες; τι θάρτει να χουρδίσει την ψυχή μου;» ...έτσι ξαφνικά... ...όπως θα μπαίνει η Άνοιξη...
σύμφωνα με το Εαρινό ηλιοστάσιο μάλλον έχετε δίκιο, όμως ρίξτε μια ματιά γύρω σας και θα δείτε ότι όσο κι αντιστέκεται ο χειμώνας η άνοιξη παίρνει τη σκυτάλη... ...αφήστε που η άνοιξη μπορεί να έρθει και μέσα στο καταχείμωνο, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.
μόνο που εσύ Alas, θα την καταλάβεις καλύτερα εκεί που βρίσκεσαι... καμιά φορά πηγαίνω στο μοναστήρι της Σκαφιδιάς και αγναντεύω, αλλά αυτά θα τα postάρω μια άλλην φορά.
Μυρωδιές και χρώματα. Πολύ ωραία φωτογραφία Αρμυρίκι μου! (και μόνο που βλέπω την ώρα να κοντεύει 5 και μισή το απόγευμα και έξω να είναι μέρα, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος). :-)
Mindstripper, ο μήνας μου ξεκίνησε ανέλπιστα πολύ άσχημα, αλλά δε το βάζω κάτω, κάτι μου λέει ότι στο τέλος θα τα μυρίσω αυτά τα ροδοπέταλα.
Pedro, not only roses for Dulce... I am writing you something in spanish, since I don´t speak Portuguese and I am sure that you will understand it: Alma, Corazón y Vida! Οbrigado.
Gargoyl, νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα που μπορει να πάθει ένας ταλαντούχος άνθρωπος είναι να γίνεται αιχμάλωτος της εικόνας του. Από το σημείο αυτό και μετά το ταλέντο ξευτίζεται. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά από το χώρο της τέχνης.
εννοείς αυτό που ξέρεις ή αυτό που έχω για ξεκάρφωμα στο blog? Από όσο ξέρω το γνωστό e-mail είχε πρόβλημα αλλά διορθώθηκε, το e-mail του blog δεν γνωρίζω να έχει κάτι.
αυτό το "έτσι ξαφνικά" της λίνας με πήρα χρόνια να καταλάβω πόσο ψέμματα είναι...έτσι το 'πε η λίνα...δε γίνονται ξαφνικά αυτά...υποκλίνομαι κατα τ'άλλα
«Παλιοί, γνώριμοι πόνοι ή νέα γιορτάσια;
13 σχόλια:
H άνοιξη έρχεται...αλλά μην βιαζόμαστε. Μήπως να περιμένουμε μέχρι τις 21/3? Να κρατάμε την αγωνία, να έχει ένα saspens?
σύμφωνα με το Εαρινό ηλιοστάσιο μάλλον έχετε δίκιο, όμως ρίξτε μια ματιά γύρω σας και θα δείτε ότι όσο κι αντιστέκεται ο χειμώνας η άνοιξη παίρνει τη σκυτάλη...
...αφήστε που η άνοιξη μπορεί να έρθει και μέσα στο καταχείμωνο, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.
..γειά σου, ανοιξιάτικε...εμένα με έπεισες ότι ήλθε με όσα προκάλεσες εδώ! (εικόνα και λόγο)
μόνο που εσύ Alas, θα την καταλάβεις καλύτερα εκεί που βρίσκεσαι...
καμιά φορά πηγαίνω στο μοναστήρι της Σκαφιδιάς και αγναντεύω, αλλά αυτά θα τα postάρω μια άλλην φορά.
Μυρωδιές και χρώματα. Πολύ ωραία φωτογραφία Αρμυρίκι μου! (και μόνο που βλέπω την ώρα να κοντεύει 5 και μισή το απόγευμα και έξω να είναι μέρα, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος). :-)
Hello Armiriki.
Roses for Dulce Pontes? ;)
Mα δεν είναι η άνοιξη η ωραιότερη αποχή του χρόνου;
ή.... νομίζεται ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά εγκυμοσύνης την περίοδο Μαρτίου-Απριλίου ειναι τυχαία;
άνοιξη - ανάταση - ανάσταση...
όπου αποχή, εποχή (βλαμμένο πληκτρολόγιο!)
Mindstripper, ο μήνας μου ξεκίνησε ανέλπιστα πολύ άσχημα, αλλά δε το βάζω κάτω, κάτι μου λέει ότι στο τέλος θα τα μυρίσω αυτά τα ροδοπέταλα.
Pedro, not only roses for Dulce...
I am writing you something in spanish, since I don´t speak Portuguese and I am sure that you will understand it: Alma, Corazón y Vida!
Οbrigado.
Gargoyl, νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα που μπορει να πάθει ένας ταλαντούχος άνθρωπος είναι να γίνεται αιχμάλωτος της εικόνας του. Από το σημείο αυτό και μετά το ταλέντο ξευτίζεται. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά από το χώρο της τέχνης.
Peftasteri, κι εσύ φουσκοδεντριές καλό μου;
ε, όχι και να σπάσω μέση!
άσχετο και σχετικό ταυτόχρονα: Το Brokeback Mountain τελικά ήταν καλό!
εννοείς αυτό που ξέρεις ή αυτό που έχω για ξεκάρφωμα στο blog?
Από όσο ξέρω το γνωστό e-mail είχε πρόβλημα αλλά διορθώθηκε, το e-mail του blog δεν γνωρίζω να έχει κάτι.
Είναι σα να μπαίνει η άνοιξη,\είναι ουρανου κατάνυξη
είναι σαν να μπαίνει η άνοιξη
στα ξαφνικααααααα
νταμπα νταμπα ντουμπα νταμπα τναμα.....
αυτό το "έτσι ξαφνικά" της λίνας με πήρα χρόνια να καταλάβω πόσο ψέμματα είναι...έτσι το 'πε η λίνα...δε γίνονται ξαφνικά αυτά...υποκλίνομαι κατα τ'άλλα
Δημοσίευση σχολίου