Flexicurity

Flexicurity, με άλλα λόγια ένα μοντέλο easy hiring – easy firing.
Στην Ελλάδα ο όρος είναι σχεδόν άγνωστος, στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης η εφαρμογή του μοντέλου flexicurity είναι ευρεία.
Αρχικά εφαρμόστηκε από τους Σοσοιαλδημοκράτες στην Δανία στις αρχές της δεκαετίας του ’90, λέγεται δε ότι η εφαρμογή της πολιτικής flexicurity (flexible & security) μείωσε στο μισό τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα αυτή, ενώ στην Ολλανδία δρέπει ήδη δάφνες. Αντιθέτως στην Ελλάδα τέτοιες πρακτικές, με σκοπό την αντιμετώπιση της ανεργίας, παραμένουν ακόμα σχεδόν άγνωστες. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα;
Το μοντέλο λοιπόν flexicurity είναι ένας συνδυασμός εύκολης εισόδου στην αγορά εργασίας αλλά και εξίσου εύκολης εξόδου, με υψηλή «ασφάλεια» για τον άνεργο.
Βασική παραδοχή του μοντέλου αυτού είναι ότι η ευελιξία στην αγορά εργασίας και η ασφάλεια δεν είναι έννοιες ασυμβίβαστες, αλλά αντιθέτως συμπληρωματικές και αμοιβαία υποστηριζόμενες.
Το μοντέλο προσφέρει χαμηλό επίπεδο προστασίας για τους εργαζομένους ενάντια στις απολύσεις με υψηλά ωφελήματα για τους απολυμένους, με την υποχρέωση από την πλευρά της Πολιτείας (;) να εκπαιδεύει τον άνεργο πληθυσμό, ούτως ώστε αυτός να ενταχθεί εκ νέου στην αγορά εργασίας.
Η έννοια της εργασιακής ασφάλειας αντικαθίσταται από την έννοια της ασφάλειας απασχόλησης.
Easy hiring – easy firing λοιπόν, ή μήπως easy firing – easy hiring;
Προϋπόθεση για την εφαρμογή του μοντέλου αυτού είναι ο κοινωνικός διάλογος.
Για τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης όπου τα επίπεδα κοινωνικού διαλόγου βρίσκονται παραδοσιακά σε υψηλά επίπεδα, τα προβλήματα όσον αφορά την εφαρμογή του flexicurity είναι ίσως μικρά, στις χώρες όμως της Νότιας Ευρώπης, εκεί δηλαδή όπου ο διάλογος μεταξύ των κοινωνικών φορέων είναι συνήθως προβληματικός τι γίνεται;
Επίσης στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης παραδοσιακά οι άνεργοι απολάμβαναν σημαντικά προνόμια έναντι της απώλειας της εργασίας τους. Στη Δανία μάλιστα ένας άνεργος μπορεί να λάβει το 90% του μισθού του για 4 χρόνια maximum. Η Δανία όμως είναι μια χώρα με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, υψηλό ΑΕΠ και με ιδανικό περιβάλλον για επενδύσεις, χώρες όμως με προβληματικές σχέσεις μεταξύ των κοινωνικών τους εταίρων, με ελλειμματικά ισοζύγια και με υπερχρεωμένη οικονομία η εφαρμογή του flexicurity ίσως αποδειχτεί προβληματική και γιατί όχι και επικίνδυνη για τον οικονομικό και κοινωνικό τους ιστό.
Η ερμηνεία του μοντέλου και η εφαρμογή του, χωρίς υψηλό επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, χωρίς υψηλό επίπεδο παιδείας, χωρίς θάρρος και συναίνεση από τους κοινωνικούς εταίρους και χωρίς ισχυρή κοινωνική προστασία για τους ανέργους, η οποία όμως για να υπάρξει θα πρέπει να ανατραπούν προβληματικές και αναποτελεσματικές οικονομικές και πολιτικές πρακτικές, τότε μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνη και να δυναμιτίσει τα θεμέλια μιας κοινωνίας, όπως της Ελληνικής η οποία χαρακτηρίζεται παραδοσιακά από οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αγκυλώσεις.

To flexicurity βρίσκεται στην πόρτα μας...θα δώσει λύσεις ή θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα;