Μεσάνυχτα κατέβαινα προς το Μεταξουργείοτο Βέμπο ήτανε κλειστό, σβηστό το Περοκέ
και μόνο τα φαντάσματα χαμένων θεατρίνων
τριγύριζαν με νυφικά γυρεύοντας σουξέ
Παλιά χαρτονομίσματα δεν έχουν πια αξία
θυμίζουν χαιρετίσματα μιας άλλης εποχής
σου το 'χα πει με πείσματα θ' αδειάσουν τα ταμεία
...γι' αυτό πρέπει τα νούμερα ν' αλλάξουν απ' αρχής…
2 σχόλια:
Λυπάμαι πραγματικά αν αποχωρήσεις από τη πάρεα μας...Οι στίχοι ωραίοι να τους ακούς αλλά δύσκολοι να τους "γεύεσαι".
Ελπίζω να αλλάξεις γνώμη και να σε δούμε σύντομα ξανά να "blogareis". Think about it...
Περιμένω........περιμένω....αλλά.....
Αλλά τι;
Δημοσίευση σχολίου