Ξυπνάς λοιπόν ωραία ωραία το πρωί…
Βλέπεις το ρολόι να δείχνει 06:45, δεν χρειάζεται να χτυπήσει το ξυπνητήρι, το έχεις εσύ προλάβει προ πολλού…
Το πρώτο αμυδρό φως της ημέρας μπαίνει μέσα από τις γρίλιες της μπαλκονόπορτας, ένα πόδι σου γαργαλάει την πατούσα, ένα χέρι βρίσκεται κάτω από την πλάτη σου, μια τούφα καστανόξανθου μαλλιού χώνεται στα ρουθούνια και το στόμα σου, το σκουπιδιάρικο από κάτω καθαρίζει τους κάδους, στην απέναντι οικοδομή η τιμημένη αλλοδαπή εργατιά θορυβεί, καθώς έχει αφήσει τις χάντρες κι έχει ήδη πιάσει το πηλοφόρι, το μυστρί - τα οποία κατά τεκμήριο κάνουν τους άντρες - ενώ από το διπλανό δωμάτιο κάποια…γρυλίσματα αρχίζουν να ακούγονται…
Ανοίγεις την τηλεόραση μηχανικά (σιγά που θα έγραφα ότι είναι η ώρα και για σεξ) κι εκεί που παρακολουθείς λοιπόν στη ΝΕΤ τους Λυριτζή και Οικονόμου και το στομάχι σου γουργουρίζει, επειδή κάνεις και μια μικρή δίαιτα και το βράδυ έφαγες μόνο ένα γιαούρτι με 2% λιπαρά και μια φρυγανιά ολικής αλέσεως μαζί με λίγο ανθότυρο με μέλι, καρύδια και κανέλα για τη λιγούρα, 2-3 κεφτεδάκια για τη νοστιμιά με λίγη αγγουροντομάτα, καθώς βέβαια κι ένα εκλεράκι από τον Αγαπητό έτσι για την γλύκα, προσπαθείς παράλληλα να λύσεις το παζλ της επιστροφής χρημάτων από την αγορά πετρελαίου θέρμανσης, να αναρωτηθείς εάν το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό, πόσα θα πληρώσεις με τον ενιαίο φόρο στα ακίνητα, εάν τελικά το 2011 θα είναι χρονιά εκλογών, εάν ο συνωστισμός στη προκυμαία της Σμύρνης μπορεί να συγκριθεί με τον αντίστοιχο πρωινό στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, να συνέλθεις από τον ανατριχιαστικό θρίαμβο του Θρύλου στη Γερμανία, να αφαιρέσεις από τη στοματική σου κοιλότητα μια μακριά φρεσκοβαμμένη καστανόξανθη τρίχα, η οποία έχει μπερδευτεί μεταξύ γομφίου και τραπεζίτη, να αναρωτηθείς εάν πλέον θα ξαναφυτρώσει ο τιμημένος και χιλιοτραγουδισμένος αμάραντος σε κάποιο κατακαμμένο βουνό της πατρίδας μας, να απορρήσεις γιατί μετονόμασαν τη Βιρμανία σε Μιανμάρ και την πρωτεύουσά της από Ρανγκούν σε Γιάνγκον, να κατανοήσεις τα περίεργα του μπερδεμένου αυτού κόσμου και να δώσεις επιτέλους μια απάντηση στο ερώτημα:
¨Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;¨
…σου έρχεται ξαφνικά η όρεξη να χορέψεις ένα ΤΣΑΜΙΚΟ!
Όλα τα ερώτημα μένουν αναπάντητα...
Βλέπεις το ρολόι να δείχνει 06:45, δεν χρειάζεται να χτυπήσει το ξυπνητήρι, το έχεις εσύ προλάβει προ πολλού…
Το πρώτο αμυδρό φως της ημέρας μπαίνει μέσα από τις γρίλιες της μπαλκονόπορτας, ένα πόδι σου γαργαλάει την πατούσα, ένα χέρι βρίσκεται κάτω από την πλάτη σου, μια τούφα καστανόξανθου μαλλιού χώνεται στα ρουθούνια και το στόμα σου, το σκουπιδιάρικο από κάτω καθαρίζει τους κάδους, στην απέναντι οικοδομή η τιμημένη αλλοδαπή εργατιά θορυβεί, καθώς έχει αφήσει τις χάντρες κι έχει ήδη πιάσει το πηλοφόρι, το μυστρί - τα οποία κατά τεκμήριο κάνουν τους άντρες - ενώ από το διπλανό δωμάτιο κάποια…γρυλίσματα αρχίζουν να ακούγονται…
Ανοίγεις την τηλεόραση μηχανικά (σιγά που θα έγραφα ότι είναι η ώρα και για σεξ) κι εκεί που παρακολουθείς λοιπόν στη ΝΕΤ τους Λυριτζή και Οικονόμου και το στομάχι σου γουργουρίζει, επειδή κάνεις και μια μικρή δίαιτα και το βράδυ έφαγες μόνο ένα γιαούρτι με 2% λιπαρά και μια φρυγανιά ολικής αλέσεως μαζί με λίγο ανθότυρο με μέλι, καρύδια και κανέλα για τη λιγούρα, 2-3 κεφτεδάκια για τη νοστιμιά με λίγη αγγουροντομάτα, καθώς βέβαια κι ένα εκλεράκι από τον Αγαπητό έτσι για την γλύκα, προσπαθείς παράλληλα να λύσεις το παζλ της επιστροφής χρημάτων από την αγορά πετρελαίου θέρμανσης, να αναρωτηθείς εάν το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό, πόσα θα πληρώσεις με τον ενιαίο φόρο στα ακίνητα, εάν τελικά το 2011 θα είναι χρονιά εκλογών, εάν ο συνωστισμός στη προκυμαία της Σμύρνης μπορεί να συγκριθεί με τον αντίστοιχο πρωινό στους δρόμους της Νέας Σμύρνης, να συνέλθεις από τον ανατριχιαστικό θρίαμβο του Θρύλου στη Γερμανία, να αφαιρέσεις από τη στοματική σου κοιλότητα μια μακριά φρεσκοβαμμένη καστανόξανθη τρίχα, η οποία έχει μπερδευτεί μεταξύ γομφίου και τραπεζίτη, να αναρωτηθείς εάν πλέον θα ξαναφυτρώσει ο τιμημένος και χιλιοτραγουδισμένος αμάραντος σε κάποιο κατακαμμένο βουνό της πατρίδας μας, να απορρήσεις γιατί μετονόμασαν τη Βιρμανία σε Μιανμάρ και την πρωτεύουσά της από Ρανγκούν σε Γιάνγκον, να κατανοήσεις τα περίεργα του μπερδεμένου αυτού κόσμου και να δώσεις επιτέλους μια απάντηση στο ερώτημα:
¨Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα;¨
…σου έρχεται ξαφνικά η όρεξη να χορέψεις ένα ΤΣΑΜΙΚΟ!
Όλα τα ερώτημα μένουν αναπάντητα...
Ο κόσμος συνεχίζει να χαίρεται...
Ο αέναος ¨χορός¨ ξεκινά...
Αφιερώνεται σε όλους του λάτρεις του τσάμικου, του καθημερινού ¨χορού¨ και των αναπάντητων ερωτημάτων κι ακόμα περισσότερο στην Katerina ante Portas
Αφιερώνεται σε όλους του λάτρεις του τσάμικου, του καθημερινού ¨χορού¨ και των αναπάντητων ερωτημάτων κι ακόμα περισσότερο στην Katerina ante Portas
6 σχόλια:
Kαλημέρα αγαπητέ μου Τζών Μπόη,
σήμερα χορεύω τσάμικο και καλαματιανό από άγριο κρυολόγημα!
Σε ευχαριστώ θερμά για την αφιερώση και ανταποδίδω! :)
Εξαιρετική περιγραφή πρωϊνής έγερσης ενός φορολογούμενου, αξιοπρεπούς και άκρως συνειδητοποιημένου πολίτη!
Να είχε και σεχ, σίριαλ και μάλιστα πετυχημένο θα το κάναμε!
Όπα, όπα
(Αυτή με τη στολή και το κόκκινο μαντήλι στο βάθος, εγώ είμαι, στα νιάτα μου! Κάνω σεμνά και ταπεινά μάτι, να δώ αν οι τσολιάδες είναι ντυμένοι ή σαν τη σκοτσέζικη διαφήμηση..Θου κύριε!)
Έξοχη περιγραφή της καθημερινότητας μας δοσμένη με χιούμορ. Κι ύστερα γράφεις στον Άρη ότι αυτό το μέσο που χρησιμοποιούμε είναι απρόσωπο... Ενώ το αρμυρίκι σου είναι τόσο ζεστό κι ανθρώπινο. Καλό μας σαββατοκύριακο φίλε Τζων Μπόη!
Κατερίνα καταρχήν σου εύχομαι περαστικά κι από σήμερα να χορέψεις απλά ένα βαλσάκι...
Κατερίνα μου, αν ως φορολογούμενοι, αξιοπρεπείς και συνειδητοποιημένοι πολίτες όπως λες κάναμε και σεξ από πάνω, αυτό δεν θα γινόταν σήριαλ αλλά απλά θρίλερ!
Η ασθένεια σε εκτροχιάζει...άσε τα σκοτσέζικα και πιάσε ένα ουισκάκι για το κρυολόγημα...
Σα, ευχαριστώ,. Αυτό το οποίο έγραψα στον Άρη, είναι ότι μάλλον έχουμε υπερκτιμήσει τη δύναμη αυτού του μέσου, όσον αφορά την καθημερινότητά μας και το πόσο αυτό μπορεί να την αλλάξει.
Είμαι εκείνης της παραδοσιακής σχολής η οποία δίνει μεγάλη σημασία στην παραδοσιακή έννοια της προσωπικής επαφής.
Αυτή μου δίνει μεγαλύτερη ζεστασιά.
Αουτς! Γύρισα από την ωραία μου βολτίτσα νωρίς-νωρίς γιατί ω ναί, δουλεύω αυριο το πρωί Κυριακή, και τώρα αυτό...
(Ti έπαθες patsiouri μου, έλα τώρα, ένα τσάμικο σε χάλασε!)
Ηρωϊκοί χοροί αγαπητέ Τζων Μπόη, με σκωτσέζικο ή κομτρεξ το ξεπεράσαμε κι αυτό..
Patsiouri μου, το τσάμικο είναι ιαματικό! Πίστεψέ με.
Κατερίνα, κι εγώ που νόμιζα ούτε έγινες καλά με ρούμπα και σάλσα...:)
Δημοσίευση σχολίου