Σήμερα ένιωσα ότι δεν είχα αρκετό στυλ και ανέβασα αυτό το post μπας και το τονώσω…Δεν με βοηθάει και η βαμβακερή κάλτσα Πουρνάρα που έβαλα…
…η Burberry βλέπετε ήταν στα άπλυτα…
Ακούμε ένα Poco Allegretto του Johannes Brahms, Sinfonie Nr.3 op. 90 F-dur, μπας και γίνει τίποτα.
16 σχόλια:
Καλησπέρα σας Γιάννη!τι χλιδή είναι αυτή;;;.....Πουρνάρα φοράει και ο πατέρας μου! (και αυτό δε το λέω ειρωνικά πρός Θεού! ΟΧΙ!) ξέρετε μπορεί να μη σας γνωρίζω πρωσοπικά αλλά....δεν ξέρω το γιατί....(ειλικρηνά δεν ξέρω) με τραβάει πολύ αυτό σε εσάς (το ότι είστε ένας εστέτ (όπως λέτε κι εσείς!!...) μου θυμίζετε (χωρίς πλάκα τώρα) κάτι αριστοκράτες του περασμένου αιώνα...μάλλον θα πρέπει να είστασταν κάποιος γόνος ευγενούς οικογένειας σε προηγούμενη ζωή σας! (δεν εξηγήται αλλιώς η τόση αγάπη σας για τη πολυτέλεια!)....πάλι χωρίς καθόλου πλάκα.....το εννοώ...πολύ ωραία η φωτό.Με αγάπη,Αθανασία.
Γειά σου Αθανασία,
Ένας γνωστός μου ο οποίος ασχολείται με το τι ήταν ο καθένας σε προηγούμενες ζωές, βρήκε ότι ήμουν λέει Αμερικάνος κάουμπόυ στη Νέα Ορλεάνη!
Για φαντάσου!
Η αγάπη για την πολυτέλεια είναι όντως εμφανής!
Η πολυτέλεια κι εγώ είναι αυτό που λέμε φούστα μπλούζα!
Καλό βράδυ
Καλησπέρα. Εσείς ζητάτε στύλ, εγώ μόλις το βρήκα..να κατασπαταλάτε στην σημερινή Αθήνα.
Αν περάσετε απο τη σελίδα μου για να συλλέξετε κοσμήματα, μη έρθετε με κάλτσες Πουρνάρα, ούτε όμως και με Μπούρμπερη (μαζί με τ' απλυτα και τις στάχτες μιά χαρά πακέτο είναι)προτιμείστε Καβάλλι, η και ξυπόλητος (πρίγκηψ).
(προσπαθώ να σου γράψω σχόλιο απο τις 5.00 το απόγευμα και ο μπλόγκερ αρνείται)
ναι, ναι Καβάλλι!
και Πράντα!!!
Ο μισθός μου όλος στην Μέκκα της κατανάλωσης.
Κατανάλωση μέχρι αηδίας! κατανάλωση μέχρι τελικής πτώσης!
Όχι πια σεξ, μόνο κατανάλωση!
Με άλλα λόγια, τι είχες Γιάννη, τι είχα Prada!
O blogger Θεία Λένα, μάλλον δεν είναι καθόλου εστέτ φαίνεται...
Α,στο καλό σας Γιάννη!χαχαχα! τί να πώ...δεν μπορώ να πώ κάτι από τα γέλια η κακομοίρα!χαχαχαχα! χαχα χαχα!.....α,έτσι εξηγήται λοιπόν η περίεργη αγάπη σας για τη πολυτέλεια!...σας ευχαριστώ που μου εμπιστευτήκατε το μικρό σας μυστικό (σχετικά με τις προηγούμενες ζωές σας!)....πολύ ενδιαφέρον παρ όλα αυτά το ταξίδι στη προηγούμενη ζωή σας....!συγχώρήστε με που γελάω δε το κάνω εξ επίτηδες!....μου είστε αρκετά συμπαθής (και αυτό νομίζω το έχετε καταλάβει.....)Μια γλυκιά καληνύχτα.Με αγάπη.Αθανασία.
Ευχαριστώ Αθανασία,
Φαντάζομαι δεν γελάτε τρανταχτά, είναι ξέρετε έλλειψη εκλεπτισμένου στυλ...
Καληνύχτα, χάρηκα που σε έκανα να γελάσεις με το χάλι μου :)
Αγαπητέ Τζων Μπόι,
το peftasteri βρήκε το στυλ του στον δικό του, νέο γαλαξία. Επιτέλους(!) Οι βεράντες του δεν βλέπονται, αλλά έχει για όλους ο Θεός. Αμήν!
Φιλώ σας
Peftasteri μου γλυκό, καλώς ήρθες ξανά!
Τι μαθαίνω?
Με το καλό!
Να σφάξτε κι έναν κόκκορα για το καλό. Θα αποκτήσει άλλο στυλ η νέα κατοικία!
Αν σε χρειαστώ για τη δική μου ανακαίνιση θα βάλεις ένα χεράκι τώρα που έχεις πάρει το βάπτισμα του πυρός?
Διακρίνω ένα μικρό λάθος στο νέο στυλ του λουτρού σας Αγαπητέ!
Θεωρώ πως οι βρύσες του λουτήρα σας θα έπρεπε να ήσαν χρυσοί -έστω μπρονζέ-ωστε να δένουν αισθητικά με το πλαίσιο του πίνακος και την μπερζέρα.
Ομως δικαιολογείσθε.
θα φταίει.... η Πουρνάρα!
Μάλλον πρέπει ν'απαλλαγείται από το καουμπόυκο παρελθόν σας
Τζών Μπόυ!! :)))
Αγαπητή Aqua,
Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω κι έγω ένα λάθος εις την παρατήρησή σας.
Αι βρύσαι του λουτήρως είναι από πλατίνα, δεν διανοούμε να βάλω χρυσούς ή έστω μπρονζέ...μα για ποιόν με περάσατε?
Μπορεί να υπήρξα κάουμπου στην προηγούμενη ζωή μου, αλλά τώρα με λένε Τζων Μπόη κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα!
Εύχομαι δε, να αξιώσει κι εσάς ο Θεός να αποκτήσετε ένα ανάλογο λουτρό, αν μάλιστα επιθυμείτε συμβουλές με στυλ, μη με ξεχάσετε σας παρακαλώ, θα είναι χαρά μου να σας εξυπηρετήσω :)
Ένας Bach ίσως του πήγαινε καλύτερα... Όσο για το μπάνιο, αν το είχα σπίτι μου θα το είχα κάνει σαλόνι :-Ρ Καλημέρες και καλό μήνα :-D
Μαρία, έχω την εντύπωση ότι και οι δύο επιλογές είναι λάθος.
Ούτε Μπαχ, ούτε Μπραμς, Τερλέγκας!
Δεν λέω, ωραίο το μπάνιο, αλλά με χαλάει η μπερζέρα, θα την προτιμούσα σε μωβ λιλά.
Και χεράκι θα βάλουμε και ποδαράκι θα βάλουμε....
Ειδικευόμαστε στα ζωγραφιστά παιδικά όνειρα. Είτε ροζ είτε λαχανί (!)
εμείς είμαστε και ροζ και λαχανί!
Κοίταξε που πέτυχες τους αγαπημένους μας συνδυασμούς!
χαχαχαχα! Τερλέγκας; Που τον θυμήθηκες... έχω χρόνια να ακούσω Τερλέγκα! Εγώ πάλι θα προτιμούσα την μπερζέρα σε ένα έντονο μπλε ηλεκτρίκ. Για φαντάσου το... Καλημέρες :-)
Μαρία, ανάφερα το μωβ λιλά γιατί πηγαίνει άψογα με το πένθιμο του τοίχου, ξέρεις, είναι πάνω από όλα θέμα υψηλού στυλ!
Ο Τερλέγκας πηγαίνει όμως με όλα, εκεί που κάνεις το μπάνιο σου και έχεις χωθεί μέσα στα αφρόλουτρα, ακούς την γάργαρη φωνή του, να σου τραγουδάει τη Γαρδένια!
Δημοσίευση σχολίου