Όλες τούτες οι βροχερές νύχτες του φθινοπώρου νομίζεις ότι διαθέτουν το μυστήριο ενός καλογυρισμένου αστυνομικού θρίλερ με συναρπαστικό σασπένς, την κινηματογραφική αισθητική του Otto Preminger, τη φετιχιστική εμμονή της παρατήρησης της βροχής καθώς αυτή ρέει στο τζάμι, μια ασαφή υπόσχεση η οποία συνήθως δεν εκπληρώνεται, τους απροσδόκητους αντικατοπτρισμούς των κίτρινων λάμψεων της βρεγμένης πόλης, την δραματική ατμόσφαιρα και τον αδιόρατο κίνδυνο της αστικής μοναξιάς καθώς όλα τούτα αναδύονται συναρπαστικά μέσα από το σκοτάδι, την πυκνή γεύση ενός Lagavulin χωρίς πάγο, ανακατεμένο με την αποπνυκτική κάπνα ενός μπαρ, τη θέρμη μιας αγαπημένης αγκαλιάς κι ενός βιαστικού φιλιού στην εξώπορτα...
...όλες τούτες οι βροχερές νύχτες του φθινοπώρου είναι σαν να σε ταξιδεύουν στην ασπρόμαυρη ατμόσφαιρα μιας ταινίας του ΄50...
...όλες τούτες οι βροχερές νύχτες του φθινοπώρου είναι σαν να σε ταξιδεύουν στην ασπρόμαυρη ατμόσφαιρα μιας ταινίας του ΄50...
...σε ένα film noir με απροσδόκητη πλοκή...
11 σχόλια:
Οι νυχτες με βροχη δινουν μια αλλη διασταση στους δρομους και τους ανθρωπους της πολης...
...που να δεις τι είδους διάσταση δίνει και στους πλημμυροπαθείς!
Kαλημέρα Τζων, τι ακούμε;
Deep purple και δεν καταγράφονται;
Νοσταλγική διάθεση, ή μπλαζέ χειρισμός ρομαντικού θέματος;
Ό,τι και να είναι, ωραίο-ωραιότατο είναι!
Deep Purple και ξερό ψωμί!
Κομμάτι κλασικό και λατρεμένο.
Μπλαζέ;
Λες;
Δεν είχα αυτή τη διάθεση όταν το έγραφα, απλά έβλεπα δύο περαστικούς στο δρόμο, τη βροχή στο τζάμι κι ένα αχνό γκριζοκίτρινο φως στο βάθος από μια λάμπα που αχνόφεγγε...
...μια αίσθηση film noir ας πούμε...
Καλημέρα Κατερίνα
Γειάσας και πάλι! είμαι η κοπέλα με το ψευδόνυμο Ανώνυμος-Με λένε Αθανασία.....πάρα πολύ ωραίο το κειμενάκι σας για τη βροχή!...μου θυμίσατε έναν άνθρωπο που αγαπώ πάρα πολύ...και που πρόσφατα μια από τις νύχτες με πάρα πολύ βροχή μου απάντησε σε μνμά μου για τη βροχή με τα εξής εξαίσια λόγια¨-Η βροχή είναι ευλογία,αγιασμός της φύσης με δάκρυα του ουρανού,κάθαρση ψυχών,εμπνευση των ταπεινών'δεν είναι εξαίσια περιγραφή της βροχής αυτή;;...μ αρέσει πάρα πολύ και μένα αυτό το ύφος του ΄50 που λέτε ότι έχουν οι βροχερές νύχτες! πάρα πολύ!.Με σεβασμό.Ανώνυμος.
Αγαπητή (ανώνυμη) Αθανασία...
Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με όλα τούτα...
...η βροχή είναι ευλογία και κάθαρση μαζί...
...είναι και εφιάλτης όμως για μερικούς, σκέψου όσους μένουν στα υπόγεια και τους πυροπαθείς...
Καλησπέρα
Καλησπέρα σας κύριε Τζόν....ναι έχετε δίκιο....αυτοί οι άνθρωποι είναι σε πάρα πολύ άσχημη θέση...όπως είναι και οι άποροι που ζούν στους δρόμους και οι άστεγοι και πεινασμένοι άνθρωποι... ίσως πιστέυω θα πρέπει εμείς που είμαστε μέσα στα ζεστά μας σπίτια...και τρώμε το ζεστό φαγητό μας ή ντυνόμαστε με τα ζεστα ρούχα μας....να σκεφτόμαστε που και που αυτούς τους άτυχους ανθρώπους....που η ζωή δεν τους 'χαμογέλασε'......και να τους βοηθάμε όσο μπορούμε...Με σεβασμό. Αθανασία.
Αθανασία, γιατί δεν ανοίγεις κι εσύ ένα Blog, εύκολο είναι, εδώ έχει ανοίξει και η κουτσή Μαρία, να σκεφτείς μέχρι κι εγώ το έχω 2 χρόνια κι ακόμα το συντηρώ!
Κύριε Τζόν.....καλή η ιδέα σας και ευχαριστώ.....όμως αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι τέτοιο γιατί....υπάρχουν άλλα πολύ πιο σοβαρά προβλήματα που θα πρέπει να λύσω (προσωπικά,υγείας κτλ)...δεν έχω την υπομονή να ασχοληθώ...με αυτό.....έχω τεράστιο άγχος....και γι αυτό άλωστε και έψαξα και μπήκα και στο δικό σας....και σε άλλα μπλόγκς γιατί αυτό με βοηθά κάπως να ηρεμήσω....πάντως όταν θα το φτιάξω να είστε σίγουρος ότι θα είστε ο πρώτος που θα το μάθει!! Με σεβασμό.Αθανασία.
ότι θα λειτουργούσε τούτη εδώ η γωνιά ως αγχολιτικό ούτε που το φανταζόμουν...
...πάλι καλά...
..εύχομαι πάντως όλα όσα σε παιδεύουν να σε απαλλάξουν γρήγορα από τη σκοτούρα τους...
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και για τις ευχές σας!....κύριε Τζόν....να είστε καλά!.....και να μας γράφετε ωραία κείμενα.....Με σεβασμό. Αθανασία.
Δημοσίευση σχολίου