Αν με ρωτούσε κανείς τι ακριβώς θα ήθελα περισσότερο αυτές τις ημέρες, θα απαντούσα ότι θα ήθελα να ακουμπήσω το κεφάλι μου στα χέρια και τους αγκώνες μου πάνω σε ένα κρύο περβάζι παραθύρου και καθώς θα παρατηρώ τα λαμπιόνια έξω να τρεμοπαίζουν, να κάνω ένα δυνατό φουυυυ κι αμέσως, αντί να θαμπώσουν τα τζάμια και να τρέξουν ρυάκι οι υδρατμοί στα παγωμένα τζάμια, όλα τα κίτρινα φώτα αυτής της πόλης να μετατραπούν στα πρόσωπα όλων των αγαπημένων μου, αυτών που έχω δίπλα μου και με στηρίζουν, αυτών που έχω καιρό να δω και που πάντα σκέφτομαι, αλλά κυρίως αυτών που έχω χάσει για πάντα και δεν θα δω ξανά κι έτσι όλοι μαζί, σαν μωρά που μόλις έμαθαν να μπουσουλάνε, σαν μωρά που πέφτουν, σηκώνονται, ξαναπέφτουν, κλαίνε και χαίρονται για το κατόρθωμά τους, ανακαλύπτοντας από το μηδέν ένα κόσμο καινούργιο, να μην περιμένω τίποτε απολύτως, παρά μονάχα με μάτια κλειστά, ανοικτή καρδιά και ψυχή ξεκάθαρη, να απλώσω τα χέρια και να νιώσω, χωρίς δισταγμό, την αγκαλιά και το χάδι, καθώς θα ακούω να μου ψιθυρίζουν στο αφτί:¨Γιάννη, έχουμε ακόμα πολλά πράγματα να ανακαλύψουμε όλοι μαζί, είμαστε μόλις στην αρχή, κλείσε τα μάτια κι έλα να τα ονειρευτούμε…¨
14 σχόλια:
Ναι, μωρέ, να ονειρευόμαστε... :)))))))
τα όνειρα θέλουν συντροφιά Σταυρούλα για να είναι ομορφότερα.
Με όσους αγαπάμε είναι πάντοτε καλύτερα...
Γειάσας Γιάννη μας!!!...αυτό το αισθανόμαστε όλοι μας κάποτε ή και συχνά...και τέτοιες μέρες..νιώθουμε πιό πολύ την ανάγκη των άλλων δίπλα μας...νιώθουμε ότι θέλουμε την ανάγκη τους,τη παρουσία τους,την ανάσα τους κοντά μας...και μας λείπουν αυτοί που έχουμε χάσει...πιστέυω όμως ότι έχετε κάτι πολύ πολύτιμο..πέρα από όλα αυτα...κι αυτός είναι ο 'μικρός θυσαυρός σας'!!!και πιστέψτε είναι εκπληκτικό και απίστευτο το πόσα μα πόσα καινούρια και θαυμαστά πράγματα...μπορεί να ανακαλύψει κανείς μέσα στα μάτια ενός μικρού παιδιού για τον κόσμο!!απίστευτο πραγματικά....Με αγάπη,Αθανασία.
Αθανασία, σκέψου και πόσα πολλά πράγματα ανακαλύπτουμε εμείς μέσα από τα δικά του μάτια...
έτσι, αυτά είναι τα ομορφότερα όνειρα με τους ανθρώπους μας :))))) Καλό Σαββατοκύριακο!
...και τα πιο ταξιδιάρικα επίσης...
Καλό σ/κ Σταυρούλα!
Τοσο γλυκό και τρυφερό το όνειρό σου !
Μακαρι να μπορουσε να μας συμβεί στ'αλήθεια.
Oι αγαπημένοι μας είναι το Α και το Ω. σ'αυτή τη ζωή.....
αφού είσαι τέτοιος (!) σου προτίνω, δηλαδή τι προτίνω, σε διατάσσω πάραυτα να αγοράσεις τούτο το καταπληκτικό βιβλίο. "Από την Εγώπολη στην Εσύπολη" εκδόσεις Ακρίτας.
Υποτίθεται πως είναι για παιδιά, οπότε μια χαρά σου ταιριάζει!
Καληνυχτώ σε
:)
"Έλα ν' αγαπηθούμε στον παράδεισο να μπούμε
Έλα να ονειρευτούμε να αμαρτήσουμε
Έλα να γίνουμε ένα αφού όλα είναι ένα ψέμα.."
Άσχετο αλλά μου το θύμισες!
Καλησπέρα!
(Πες μου πως βλέπεις το blog μου; Γιατί μου μοιάζει σαν της τρελλής τα μαλλιαάά) :(
Καταρχάς καλημέρα σε όλες τις κυρίες!
@ Aqua, και γιατί να μην μπορεί να μας συμβεί στα αλήθεια παρακαλώ; Μερικά όνειρα πραγματοποιούνται ξέρεις...
@ Patsiouri, οι αγαπημένοι μας είναι όλη μας η περιουσία που θα έλεγε κι ένας συγγραφέας...
@ Peftarseri, αφού μου το προτείνεις εσύ θα το αγοράσω πάραυτα, αφού είναι και για παιδιά ακόμα καλύτερα, το Σάββατο αγόρασα ήδη μια ντουζίνα, από αυτά: Τα Μωράκια των ζώων, ο Πινόκιο, Οι φατσούλες κι άλλα πολλά! Σε φιλώ γλυκά!
@ Λεμονάτη Μαρία, κι από εδώ πολλά τέτοια: :) :) :)...
@ Katerina μου, μια χαρά παρδαλό ήταν το blog σου, γιατί το άλλαξες;
Όλα όμως ένα ψέμα; Όλα;
πλάκα πλάκα
ένα από τα βλογ με μεγάλο ποσοστό γυναικών φαν
:-) bonjour
@ Trol bonjour επίσης!
Μα, η κατανάλωση και το blogging είναι γνωστό ότι συντηρούνται κυρίως από κυρίες!
...βέβαια και άντρες αναγνώστες έχω, αλλά αυτοί είναι περισσότερο σοβαροί :)
Δημοσίευση σχολίου