«Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του», έγραφε ο Ελύτης...
...φτάνει βέβαια να γνωρίζει κανείς, ότι το «κενό» δεν είναι απλά ο ίδιος...
«Κάνε άλματα πιο γρήγορα από τη φθορά», προτρέπει ο ποιητής...
...φτάνει βέβαια να γνωρίζει κανείς, ότι το «κενό» δεν είναι απλά ο ίδιος...
«Κάνε άλματα πιο γρήγορα από τη φθορά», προτρέπει ο ποιητής...
Αν όμως η ίδια η φθορά σε σπρώχνει να κάνεις άλματα σε ένα κενό, το οποίο απλά είναι η αντανάκλαση του ειδώλου σου σ΄ένα παραμορφωτικό καθρέπτη λούνα παρκ, τότε κανένα δίχτυ ασφαλείας δεν θα σε σώσει, αλλά απλά θα γίνει μια αβυσσαλέα χοάνη, η οποία θα ρουφήξει το σαθρό σου σύμπαν, θα το αλέσει, θα το πολτοποιήσει και στη συνέχεια θα το φτύσει στα μούτρα σου, ώστε αηδιασμένος από τα ξερατά, να βρεις του κουράγιο να ψάξεις επιτέλους για μια έξοδο κινδύνου...
8 σχόλια:
...και από την έξοδο κινδύνου να βουτήξεις κατευθείαν στο κενό, μετουσιώνοντας έτσι "το αναπόφευκτο σε δικιά σου λεύτερη βούληση" (τι ειρωνία αλήθεια...).
Και απο την έξοδο κινδύνου, ξαφνικά να σωθώ. Ενας άλλος ορίζοντας ν' ανοίξει εμπρός μου, οι άνθρωποι να βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό, μία αγάπη γλυκιά να περιμένει, να γίνει συνοδοιπόρος σε νέα ζωή.
Ωραίο το όνειρο. Γίνεται;
η αγωνία μου πάντα ήταν,εάν τελικά θα καταφέρεις να φτάσεις έως την έξοδο κινδύνου, ή ακόμα κι αν φτάσεις,υτό που σε περιμένει είναι πιο επικίνδυνο από αυτό το οποίο πέρασες...
Για ένα vivere pericolosamente δεν ζούμε όλοι?
Αυτό με το κενό το βλέπω συνέχεια στον ύπνο ου, δέ θα το ζήσω κι εδώ μέσα, καληνυχτούδια!
@ Marina, ακριβώς, φτάνει στο τέλος να μείνει το vivere...
@ Patsiouri, μπι κουλ, ρίξε και μια ματιά εδώ:
http://johnyonthespot.wordpress.com...
ψαξε για τη φωτεινη ενδειξη τζων μποη
you can't miss it!
δεν αναφερόταν σε μένα το άρθρο Μαρία, αλλά αυτό δεν έχει και πολύ σημασία τελικά...
Δημοσίευση σχολίου