Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Το τραγούδι της θάλασσας



Θα μπορούσα να γράψω σεντόνια...
Έχω όμως εδώ και χρόνια αντιληφθεί ότι η αίσθηση ενός ταξιδιού δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε με επιτυχημένες φωτογραφίες, αλλά ούτε και με τις πιο γλαφυρές περιγραφές...

«Δεν τραγουδάω τα fados, εκείνα τραγουδούν μέσα μου» είχε πει κάποτε η Αμάλια Ροντρίγκεζ κι εγώ σε αντιδιαστολή θα πω ότι, για μερικούς το ταξίδι, το οποιοδήποτε ταξίδι, απλά υπάρχει μέσα τους, ως πολύτιμο συστατικό ζωής...

Δυνατά η υπέροχη μουσική στο εκπληκτικό κλιπάκι και κλικ εδώ.

3 σχόλια:

scalidi είπε...

Κάποιο πρόβλημα έχει το αρχείο και δεν μπορεί να παίξει.. :(

(Πριν μέρες είχα φέρει μια κασετίνα με σιντις της Αμάλια και τα άκουγα στο γραφείο)

scalidi είπε...

Κάτι μου λέει ότι κάνεις βόλτες στα μέρη της Αμάλια και πολύ σε ζηλεύω με την καλή έννοια...

Τζων Μπόης είπε...

Σταυρούλα το κλιπ παίζει κανονικά...
όσο για τις βόλτες, :)