Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Εαρινό εστέτ παραλήρημα

Photo: Paul Lepreux

Τώρα που θα ΄ρθει άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν
τη νύχτα με ζαλίζουνε, κορίτσια σαν σφυρίζουν
κι όταν στα μάτια τους κοιτώ, μου λένε καλησπέρα
μα εγώ δεν έχω τι να πω, σφυρίζω στον αγέρα…

Με έπιασαν φουσκοδεντριές και λέω να της κάνω ένα δώρο…
Τα χρήματα ασφαλώς δεν είναι πρόβλημα όταν είσαι εστέτ…
...καρδιά μεγάλη χρειάζεται και ένα βαρβάτο bonus!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Γιάννη μας....ωραία είναι να κάνεις δώρα στα άτομα που αγαπάς....και ειδικά στην καλή σου...πιστέυω θα χαρεί πολύ όταν θα το δεί...πιστέυω τα δώρα μας στους άλλους 'μιλάνε'κατά κάποιον τρόπο...εκφράζουν τις βαθύτερες σκέψεις και τα βαθύτερα συναισθήματά μας για αυτόν που θα αποδεχτεί αυτό το δώρο....ωραίο πόστ....και η εικόνα πολύ όμορφη..Αθανασία.

Τζων Μπόης είπε...

φαντάζεσαι όμως Αθανασία, αντί για το δαχτυλίδι να προτιμήσει τελικά το μύδι;

Ανώνυμος είπε...

Χαχα! Δεν θα την αδικήσω αν προτιμήσει το μύδι αγαπητέ εστέτ chef. Γιατί αν το φτιάξεις σαν τα μπαρμπούνια..
Πείνασα τώρα. Πάω να φάω λίγη λακέρδα που περίσσεψε απο χθές (καθόλου εστέτ-τι να γίνει)