«Το χέρι τρέμει...Ο πυρετός...Ξεχάστηκα πολύ,
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία του μοιάζω...»
Είναι παράξενο αν το καλοσκεφτείς, αλλά οι Έλληνες τραγουδάμε τελικά τους ποιητές μας περισσότερο από ότι τους διαβάζουμε...
Έστω...
«Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο»
33 χρόνια συμπληρώθηκαν χτες από το θάνατό του, όμως ο ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων, Νίκος Καββαδίας, παραμένει το ίδιο μοναδικός, είτε διαβάζοντας τα ποίηματά του ή τραγουδώντας τον, συνήθως μέσα από τις μουσικές του Θάνου Μικρούτσικου...
«Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει»
...και δεν ξέρω πως, αλλά τούτος ο ποιητής, μ΄έναν τρόπο μαγικό μιλάει μέσα στην ψυχή μου, λες και κάποτε ταξίδεψε σ΄αυτήν...
...Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα' χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία του μοιάζω...»
Είναι παράξενο αν το καλοσκεφτείς, αλλά οι Έλληνες τραγουδάμε τελικά τους ποιητές μας περισσότερο από ότι τους διαβάζουμε...
Έστω...
«Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο»
33 χρόνια συμπληρώθηκαν χτες από το θάνατό του, όμως ο ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων, Νίκος Καββαδίας, παραμένει το ίδιο μοναδικός, είτε διαβάζοντας τα ποίηματά του ή τραγουδώντας τον, συνήθως μέσα από τις μουσικές του Θάνου Μικρούτσικου...
«Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει»
...και δεν ξέρω πως, αλλά τούτος ο ποιητής, μ΄έναν τρόπο μαγικό μιλάει μέσα στην ψυχή μου, λες και κάποτε ταξίδεψε σ΄αυτήν...
...Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα' χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει..."
9 σχόλια:
Δεν είναι και λίγο να σε τραγουδούν,ε; Ιδίως κάποιος μόνος σε μια κουπαστή, ημίφως, σε ένα βαπόρι που έχει μπαρκάρει και ατενίζει μελαγχολικός κι έρημος τις μαύρες θάλασσες και τους ωκεανούς...
Παρεξηγημένος στον καιρό του και ο Καββαδίας. Το μέλλον τον αποκατέστησε όμως, στα στάδια να τραγουδούν χιλιάδες τους στίχους του με μια πνοή κι αναμμένα τσιγάρα στο σκοτάδι, όπως τ' αστέρια φεγγίζουν στις θαλάσσιες νύχτες...
χειμώνας, κατάστρωμα, δρομολόγιο Πειραιάς - Ηράκλειο, αντιανεμικό, το τρανζιστοράκι να παίζει τη Φάτα Μοργκάνα και στο πρόσωπο να στάζει η υγρασία και αλάτι...
Σταυρούλα, ο Καββαδίας υπάρχει πάντα μέσα μας...
To mal du depart λογικά πρέπει να έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη...πολύ λογικά.
...Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα' χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει..."
:'-( exactly,
κυριολεκτικά και σχεδόν καθολου μεταφορικά
φοβερός ο καββαδίας,
να ένα (και 2, και 3) ποίημα/τα που θα έβαζα όταν πριν καιρό κυκλοφορούσε το σχετικό βλογοπαίγνιο,
δεν πήγε το μυαλο εκεί
όλα καταχωνιασμένα πολύ βαθειά αυτόν τον καιρό :(
survival
Patsiouri, και να ήταν το μόνο...
Βρε Trol, πως πήγε το σκι;
Είχει και σαρμαδάκια στο σαλέ;
δε λες πάλι καλά που μπορούμε και παίρνουμε τα βουνά να ξελαμπικάρουμε λίγο, τόσα έχει, και χιόν΄να δεις
σαρμαδάκια?
i do not know this word έκφυλε και βάρβαρε χαμουτζή ;)
Συγνώμη
Μη σε sarmadakia είναι καλύτερα;
γιαπράκια μόνο
ναι με τα ελληνικά έχω ενα μικρο πρόβλημα
λυπάμαι :/
Ma τα παλιά ποιήματα είχαν μέτρο και ήταν εύκολο να μελοποιηθούν..
Τώρα τα δίστιχα τα φτιάχνουν φοίβοι και σία..
Χαίρομαι που γίναμε τρεις (σαν το τραγούδι) που τιμήσαμε τον Καββαδία!
Δημοσίευση σχολίου