Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Λόγος Ασφαλείας


Το παράθυρο στο γραφείο μου δεν ανοίγει, όχι γιατί έχει κάποια βλάβη, αλλά γιατί απλά κλειδώθηκε ώστε να μην ανοίγει. Όταν ρώτησα ποιός είναι ο λόγος που το παράθυρο μου έχει κλειδωθεί, μου είπαν με πατρική στοργή ότι αυτό γίνεται για λόγους ασφαλείας.
Αναρωτήθηκα τότε από τι ακριβώς κινδυνεύω και μάλιστα άρχισα να φαντάζομαι φοβερά τέρατα να πλησιάζουν το παράθυρο του γραφείο μου και να προσπαθούν να μου κάνουν κακό, φαντάστηκα ότι μου κλέβουν την καινούργια μου Mont Blanc, ή ότι προσπαθούν να μου λύσουν τον κόμπο από τη γραβάτα! Κάποια στιγμή μάλιστα σα να είδα τη σκιά ενός τρομερού πλάσματος με τέσσερα κεφάλια και πόδια σαν πλοκάμια χταποδιού να προσπαθεί να εισχωρήσει μέσα από την χαραμάδα του κλειδωμένου παραθύρου, εκείνου με το χωρίς παντζούρι, για να μου αρπάξει ένα ντοσιέ με σοβαρές υποθέσεις και να τις σκορπίσει στους πέντε (μολυσμένους) ανέμους της πρωτεύουσας, ενώ άλλη μία φορά μόλις που κατάφερα να ξεγλυστρίσω από μια γλιτσερή πρασινοκαφετί μάζα που εισχώρησε κι αυτή μέσα από την κλειδαρότρυπα και ήρθε και απλώθηκε πάνω στο πληκτρολόγιο και στις ιλλουστρασιόν καρτ βιζίτ μου.
Στην αρχή είχα κι εγώ πεισθεί, είχαν δίκιο λοιπόν, λόγοι ασφαλείας επέβαλαν το κλείδωμα του παραθύρου!
Με τον καιρό όμως οι επισκέψεις αυτών των φρικιαστικών τεράτων άρχισαν να πυκνώνουν κι έτσι κάποια στιγμή άρχισα κι εγώ να συνηθίζω. Στην αρχή τα πλησίαζα διστακτικά και μετά όλο και με μεγαλύτερο θάρρος, τις προάλες μάλιστα που ήρθαν στο γραφείο μου παραβιάζοντας τους κανόνες ασφαλείας, κάτσαμε μαζί και ζωγραφίσαμε, με μια κλεμμένη Cartier από κάποιο άλλο γραφείο με κλειδωμένο κι αυτό παραθύρι, ένα ωραίο παλιό σπίτι στην εξοχή, πάνω σε ένα χρησιμοποιημένο A4 χημικό χαρτί φωτοτυπικού! Το τέρας έμοιαζε να το διασκεδάζει αφάνταστα, όπως κι εγώ επίσης, αλλά εκεί που άρχιζε να γίνεται αντιληπτή η παρουσία του, ήρθε εκείνη η πρασινοκαφετί γλιτσερή μάζα και ψιθυρίζοντάς του κάτι στο αφτί για εκείνους τους λόγους ασφαλείας, το άρπαξε απότομα και το έσκασαν μαζί από τη χαραμάδα.
Σήμερα πάλι που δεν είχα και πολύ όρεξη στο πρωινό meeting και το μόνο που ήθελα να πω ήταν «το αρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας το καμάρι» ή το πολύ πολύ να τραγουδήσω την Ιτιά τη λουλουδιασμένη, μου σφύριξαν έξω από το κλειδωμένο παραθύρι κι εγώ τότε τους έκανα ένα νεύμα με το κίτρινο highlighter, να μπουν μέσα στα σβέλτα!
Τα φρικιαστικά τέρατα σαν έτοιμα από καιρό σαν θαρραλέα, δεν έχασαν καθόλου χρόνο. Εκείνο με τα πόδια σαν πλοκάμια χταποδιού γαντζώθηκε πάνω στην ξανθιά ντεκαπάζ μιας συμμετέχουσας που κρατούσε ένα δερμάτινο Louis Vuitton τύπου file -o- fax organiser κι άρχισε να της πιπιλίζει ρουφηχτά το σκουλαρίκι Folli Follie στ΄αφτί! Ένα άλλο τέρας με σώμα πιτ μπουλ και πόδια βακτριανής καμήλας έδεσε σε γαϊτανάκι τις μεταξωτές γραβάτες των συμμετεχόντων κι άρχισε να χορεύει ταραντέλα πάνω στο δια χειρός Βαράγκη γραφείο, ενώ η αγαπημένη μου γλιτσερή πρασινοκαφετί μάζα ήρθε κι απλώθηκε πάνω στα ανοιχτά notebooks με τα power-points και ήταν τέτοιο το θράσος της που εισχώρησε μέσα σ΄αυτά κι έγινε - ω Θεέ μου - έγινε ένα απίστευτα γλιτσερό πρασινοκαφετί wallpaper!!!

Μετά από όλα αυτά, επικράτησε στο γραφείο πανικός!
Τα notebooks έκλεισαν, τα highlighter εξαφανίστηκαν και τότε ξεκίνησε ένα εξαντλητικό brainstorming για τα νέα μέτρα ασφαλείας, τα οποία έπρεπε να παρθούν άμεσα.
Να κάνουμε ένα video conference είπε κάποιος και να αλλάξουμε την agenda του meeting, κάποιος άλλος πρότεινε να γίνει ένα αναλυτικό reporting στη Διοίκηση, ενώ ένας άλλος πρότεινε ότι χρειάζεται ένα άμεσο team building!
Πολύ ωραία ιδέα, αναφώνησε η αναμαλιασμένη κυρία με την ξανθή ντεκαπάζ, σημειώνοντας βιαστικά τα πρακτικά του meeting στο μισοξεσκισμένο, από την πάλη με το τέρας, δερμάτινο Louis Vuitton τύπου file -o- fax organiser της.
Μετά από πολύ σκέψη και καθώς συνειδητοποιούσαμε ότι ο κίνδυνος δεν προέρχεται από τα τέρατα αλλά από εμάς τους ίδιους, η απόφαση είχε παρθεί.
Τα παράθυρα στο γραφείο θα αντικατασταθούν, θα αφαιρεθούν τα διπλά κρύσταλλα και στη θέση τους θα μπουν απλά τζάμια με κεντητά δαντελένα κουρτινάκια της γιαγιάς. Επίσης θα προστεθούν καφασωτά παραθυρόφυλλα χρώματος μπλε ρουά, τα οποία θα μένουν πάντοτε ανοιχτά, ενώ ο περίβολος του γραφείου θα γεμίσει με λουλούδια, θάμνους και ανθισμένους κάκτους κι από τη λουλουδιασμένη αυλή του κτιρίου θα ακούγονται παιδικά τραγούδια και ξέφρενη χορευτική μουσική.
Επίσης θα απαγορευθούν τα highlighters, τα file o fax organiser και δη τα δερμάτινα Louis Vuitton, όπως και οι Cartier, ενώ οι ντεκαπαρισμένες ξανθιές με ύφος θα τιμωρούνται με δια βίου παρακολούθηση ολοήμερων meetings και video conference, καθώς και αποχή από το αχαλίνωτο σεξ (εννοείται το πραγματικό, για το cyber θα υπάρξουν εξαιρέσεις)!
Τα τέρατα θα επιτρέπονται μόνο στην περίπτωση που θα είναι αρκούντως άτακτα, ενώ το κτίριο θα μεταφρεθεί με νταλίκα στην εξοχή, θα βλέπει απαραιτήτως τη θάλασσα και τις βαρκούλες, πουλιά θα τιτιβίζουν στα περβάζια και στις υδροροές, ενώ οι φωλιές χελιδονιών θα είναι ευπρόσδεκτες μόνο στην περίπτωση κατά την οποία οι νεοσσοί θα κουτσουλίζουν αδιαλείπτως τους εργαζομένους, φυσικά στα μούτρα!

Στη φωτογραφία, μια ιδέα για το νέο μου γραφείο!

5 σχόλια:

scalidi είπε...

χα χα χα χα χα! τρελά κέφια στο γραφείο σου

scalidi είπε...

θέλω να μου πεις το μοντέλο της φωτογραφικής σου (όποτε αδειάσεις), γιατί έχουν καταπληκτικά χρώματα οι φωτό σου καλά η οπτική είναι άπαιχτη, πέφτεις πολύ χαμηλά για μια φωτογραφία...
θέλω κι εγώ τέτοια μηχανή, ζηλεύω με την καλή έννοια

Τζων Μπόης είπε...

Σταυρούλα, για την φωτογραφική μηχανή θα σε ενημερώσω κατ΄ιδίαν.
Η οπτική φυσικά είναι εστέτ, τι στο καλό πια!

fieryfairy είπε...

βλέπω ως και οι πιο σκληροπηρυνικοί εστέτ γκόλντεν μπόυς παθαίνουν που και που ένα μικρό burn out!

το σπίτι δεν είν' κακό> Και μένα θα μ' άρεζε πολύ να δουλεύω εκεί.

KostasLG είπε...

Φίλε Τζών Μπόη είδα τη φωτογραφία με το εκκρεμές διάβασα και για τα κλειστά παράθυρα στο γραφείο και είπα να σου γράψω.

Το εκκρεμές πριν πάει στη σημερινή του θέση ήταν έξω από το γραφείο μου και το έβλεπα από το ωραίο μου παραθυράκι που όχι μόνο άνοιγε αλλά έμπαιναν συχνά πυκνά και σπουργιτάκια. Η θεαματική επιβεβαιώση του "πολύ καλό για να είναι αληθινό" ήρθε με την πτώχευση της εταιρείας.

Αυτό παραδόξως έκανε καλό στη καριέρα μου αλλά δυστυχώς με έριξε σε σειρά κτιρίων με παράθυρα που δεν άνοιγαν καν. Τέλικά τι κέρδισα;