Η εποχή ακριβώς που ισορροπούσε μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού πάντα μου άφηνε μια μετέωρη αίσθηση, ίσως γιατί έφευγε η αγαπημένη μου εποχή που είναι η άνοιξη και ξεκινούσε μια άλλη, την οποία, με την ίδια λαχτάρα που την περίμενα να έρθει με την ίδια ακριβώς ανακούφιση απολάμβανα το τέλος της.Επειδή όμως τα μετέωρα πράγματα δεν είναι της ιδιοσυγκρασίας μου, κάθε τέτοια ακριβώς εποχή ξεκαθάριζα λίγο πολύ τους λογαριασμούς μου με την άνοιξη, βουτώντας στα κρύα νερά κάποιας αγαπημένης παραλίας, καλωσορίζοντας έτσι κάπως πρόωρα το καλοκαίρι.
Το ίδιο έγινε και φέτος, καθώς οι παραδόσεις είναι παραδόσεις και δεν θα τις χαλάσουμε τώρα στα γεράματα...
Μπορεί η θάλασσα βέβαια να είναι τώρα παγωμένη, αλλά μάλλον τελικά την προτιμώ από τη ζεστή "σούπα" του Αυγούστου...
... βλέπεις είναι κι κι αυτό μέσα στις παραξενιές του εστετισμού...
2 σχόλια:
Έχω κι εγώ απριλιάτικο βυθό τραβήξει.
Είναι ωραία και η θάλασσα του Αυγούστου που βλέπεις τους υδρατμούς να εξατμίζονται από την πολύ ζέστη και να απλώνεται μια γλυκιά ομίχλη, σαν πάχνη πάνω από το νερό ή το άλλο που βλέπουμε τους δρόμους να "λιώνουν", λες κι είναι υδάτινοι, τότε :)
Σταυρούλα, τον Αύγουστο η θάλασσα αχνίζει και για άλλο λόγο, ειδικά στα πολυσύχναστα μέρη, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα, γιατί εδώ είναι μέρος για εστέτ και τα κακά λογάκια δεν είναι τόσο κομ ιλ φο! :)
Δημοσίευση σχολίου