Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Still got the Blues

Use to be so easy, αλλά


Πόσα ζευγάρια μάτια έχουν δει την ίδια θέα, σκέφτηκε, χωρίς να έχουν βρεθεί εκεί ξενυχτισμένοι, χωρίς να έχουν βρεθεί άθελά τους σε εκείνη την προβλήτα, προσπαθώντας να ρουφήξουν υγρασία και να καθαρίσουν τα μυαλά από το αλκοόλ...

Πόσοι ξύπνησαν τέτοια ώρα, αναρωτήθηκε, μόνο και μόνο για να δουν αυτή την εικόνα, χωρίς να βρεθούν εκεί κατά λάθος...


Θα μπορούσε να κάνει άλλα, ας πούμε να ξυπνήσει επειδή «πρέπει», να κλείσει το ξυπνητήρι εκνευρισμένα, να γυρίσει πλευρό και να χωθεί κάτω από το πάπλωμα, θα μπορούσε επίσης να σηκωθεί βιαστικά, να φτιάξει έναν καφέ «όπως πρέπει», έναν κανονικό καφέ, όχι σαν εκείνο των γραφείων, ένα τοστ με τυρί και ζαμπόν, ένα κανονικό τοστ, όχι σαν εκείνο, το επαγγελματικό, να ανοίξει το ψυγείο και να γεμίσει ένα ποτήρι με γάλα, να έχει ένα πρωινό, κανονικό και «όπως πρέπει», να ξύσει λίγο το κεφάλι του, να ανάψει ένα τσιγάρο, να γεμίσει τη λεκάνη της τουαλέτας «όπως πρέπει», να της πει μια καλημέρα «όπως πρέπει», να της πει ίσως κι ένα σ’ αγαπώ «όπως πρέπει», να την χαϊδέψει «όπως πρέπει», να της δώσει κι ένα πεταχτό φιλί «όπως πρέπει», θα μπορούσε όμως να κάνει κι άλλα «όπως πρέπει», να αφήνει τον καιρό να περνάει αργά, γιατί αυτός είναι «καθώς πρέπει», θα μπορούσε όμως να ξυπνήσει νωχελικά, να την πάρει αγκαλιά όπως πρέπει, να την κοιτάξει βαθιά στα μάτια όπως πρέπει, να της πει ότι τώρα, Πρέπει και πριν ο ήλιος βγει, να κατηφορήσουν στους άδειους δρόμους, να ακούγονται μόνο τα αργά τους βήματα στα υγρά πεζοδρόμια, να αχνίζουν οι ανάσες τους στο κρύο κι όταν επιτέλους φτάσουν εκεί, να ονειρευτούν εκείνο το βρώμικο γκαζάδικο για ξύλινη σχεδία και καθώς ο ήλιος θα ανεβαίνει ψηλά, να της πει, I've still got the blues for you, γιατί καμία φορά, use to be so easy, κάποια πράγματα χρειάζεται να γίνονται όπως ακριβώς πρέπει.

4 σχόλια:

Άνευ Χαρτοφυλακίου είπε...

"να φτιάξει έναν καφέ «όπως πρέπει», έναν κανονικό καφέ, όχι σαν εκείνο των γραφείων..."

Τα ωραιότερα πρέπει διάβασα σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο φίλτατε.
Πάντα τέτοια.

scalidi είπε...

Η φωτογραφία σου είναι απίθανη! Θα μπορούσε να είναι από μόνη της ένα ποστ...

Τζων Μπόης είπε...

@ Άνευ Χ., βρε συ, που ξέρεις εσύ από γραφεία; έχετε εσείς τέτοια;
"Πρέπει" να σου φτιάξω καφέ καμία μέρα να δεις!

@ Κώστα, ευχαριστώ πολύ.

@ Σταυρούλα, κάνουμε ότι μπορούμε κι εμείς οι πτωχοί εστέτ :)