Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

"Άνω Θρώσκω"...και άλλοι εστετισμοί

Σε μια εποχή που κάποιοι σε θέλουν να περπατάς σκυφτός, το να κρατάς το κεφάλι στους ώμους του και να κοιτάς ψηλά, μοιάζει απλά με δονκιχωτισμό...

υ.γ.: η φωτογραφία από το Ναύπλιο (φυσικά)

5 σχόλια:

scalidi είπε...

Μη μου πεις ότι ήσουν το Πάσχα και δεν συναντηθήκαμε...

Έτσι, να άνω θρώσκουμε, τι χρώματα ε; Είδες τη δική μου Καραθώνα στην προμετωπίδα του μπλογκ; Οποίος εξωτισμός...

Τζων Μπόης είπε...

@ Ναταλία, και τι μας εμποδίζει;
Xρόνια Πολλά και σε εσένα και χάρηκα που σε "είδα" ξανά.

@ Σταυρούλα, ναι, Πάσχα έκανα στο Ναύπλιο, μόνο που αποφασίστηκε την τελευταία στιγμή κι έτσι δεν μπόρεσα να οργανωθώ καλά.
Αυτή την εποχή μια χαρά είναι ακόμα και η Καραθώνα...και σιγά τον ξεπεσμό, αν ήταν έτσι οι ξεπεσμοί :)
Πάντως ετοιμάζω..."καλλιτεχνικές" εκπλήξεις, μείνε συντονισμένη και θα δεις.

Θεία Λένα είπε...

Καλησπέρα και Χριστός Ανέστη.
Είναι φυσικό οι νεοέλληνες σπανίως να κυττούν ψηλά. Κάτι με τις σπασμένες πλάκες των πεζοδρομίων και της μόνιμης γκρίνιας, το κεφάλι χαμηλά. Μακάριοι όσοι έχουν ξεπεράσει τον πιο πάνω σκόπελο

Θεία Λένα είπε...

ΚΑλησπέρα και Χριστός Ανέστη.
Ωραία η υπεράνω άποψη. Οι σημερινοί νεοέλληνες κυττούν στην πλειοψηφία χαμηλά φοβούμενοι μη σπάσουν τα μούτρα τους στα χαλασμένα πεζοδρόμια αλλά και γιατί μονίμως γκρινιάζουν. Μόνο οι δον κιχώτες χαμογελούν και κυττούν τον ουρανό. Οι δον Κιχώτες, όπως ξέρεις, έχουν μείνει στην ιστορία

Τζων Μπόης είπε...

Θεία Λένα, οι Δονκιχώτηδες είναι παντού, είναι ανάμεσά μας, είναι σαν τα άλιεν, υπάρχουν αλλά δεν τους βλέπουμε :)