Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Τα χρώματα του φθινοπώρου

Τον τελευταίο καιρό, ενώ νιώθω να έχω τα νοήματα, αισθάνομαι να μην έχω τις λέξεις, ίσως και τότε που είχα τις λέξεις να μπέρδευα τελικά τα νοήματα...

Ένας φίλος ψάχνει λέει τις κοινές προδιαγραφές αντοχής, ένας άλλος ψάχνει σεξ, μία άλλη ψάχνει το παράνομο σεξ κι ένας άλλος απλά δουλειά, μερικοί δεν ψάχνουν απολύτως το παραμικρό, ή έτσι νομίζουν κι ίσως όλοι μαζί, με μια αστεία δραματικότητα που θυμίζει την εσωστρέφεια του φθινοπώρου, δίνουμε μάχη να εξακοντιστούμε πέρα από την καθημερινότητα προς αναζήτηση προσωπικών βιωμάτων...

...άντε τώρα να βγάλεις άκρη και με τις λέξεις και με τα νοήματα...


..προσεχώς (ξανά), ή έτσι ελπίζω...

2 σχόλια:

Άνευ Χαρτοφυλακίου είπε...

Μένω σε αυτή την αστεία δραματικότητα που αναφέρεις, έχουμε τελικά οι περισσότεροι αυτή την τάση να δραματοποιούμε τις καταστάσεις και να κλαψουρίζουμε...ωραία το έθεσες

fieryfairy είπε...

Έτσι ακριβώς είναι - από τη μια θέλεις να κάνεις όνειρα και στόχους, από την άλλη χρειάζεται να γίνεις πιο συντηρητικός, όλοι σου λένε έρχεται ριζική αλλαγή στα πάντα, φοβάσαι, ελπίζεις, αδιαφορείς - - δε θυμάμαι ποτέ άλλη εποχή να χαρακτηριζόταν από τέτοιο πρωτοφανές μπέρδεμα συναισθημάτων.