Βουκουρεστίου, 08:23...Να βγάλω χρήματα απο το ATM και τα ξαναλέμε... 
Τσακάλωφ, 10:21...Νεραντζούλα φουντωμένη, με νεράντζια φορτωμένη (για την ώρα τα κυοφορεί) 
Πινδάρου, 12.49...και στο βάθος η Ακρόπολη
Πατριάρχου Ιωακείμ, 19:45...Το άφησα για το τέλος, γιατί προβληματίστηκα...εδώ που τα λέμε 10 ευρώ σήμερα δεν είναι παίξε γέλασε!
13 σχόλια:
(καλά είμαι τόση ώρα εδώ και δεν μπορώ να ξεκολλήσω...ούτε και να σχολιάσω... γιατί η μία μελωδία είναι καλύτερη από την άλλη)
πάντως η απορία μου δεν είναι γιατί η μπλε μπογιά είναι πιο ακριβή, αλλά ποια τρελή θα δώσει τόσα λεφτά για να αποκτήσει αυτούς τους κοθόρνους
πιο πολύ μου άρεσε η νεραντζιά και η Πινδάρου (από το ύψος της Φωκυλίδου;)
Καλημερα,
ειδα την σπασμενη βιτρινα της λουι βουητον και με επιασαν τα αναρχοαυτονομα μου ;-)
Μμμμ...δαγκωτό στο μπλε, αλλά πάλι για 10 λεπτά ας μη κάνουμε γυφτιές, θα τα πάρω και τα δύο όταν κατέβω στις πρωτεύουσες (αν δεν έχουν εξαντληθεί ως τότε!).
Μισό να φορέσω τα γυαλιά μου, πρέπει να έχασα ένα "," στη τιμή...που είναι;;;
:))
πι ες
συγνώμη, στη Βουκουρεστίου αντί για κανονικούς φανοστάτες έχει πολυέλαιους κρεμασμένους;;; Στο χωριό που ζω, έχουμε ακόμη ξύλινες (όχι τσιμεντένιες) κολώνες ανά 50 μέτρα!
@ Scarlett.
Αποφάσισα, ο χρεοκοπημένος εστέτ, να εφαρμόσω πολιτικές marketing, μπας και αυξήσω το χρόνο παραμονής των αναγνωστών στο blog, ώστε μετά να βάλω διαφημίσεις και έτσι να βγάλω και κανένα φράγκο για να κατέβω κι εγώ στην Πατριάρχου Ιωακείμ για τρελό shopping :)
Πάντως, από ότι μαθαίνω, αυτά τα παπούτσια τα λένε pip toe και είναι πολύ της μοδός εδώ, ξέρεις πόσες κυρίες έχω δει να περπατούν σαν τους τσολιάδες στη Βουλή με αυτούς τους κοθόρνους με τα δαχτυλάκια έξω;
Η φωτο πάντως δεν είναι από την Φωκυλίδου, αλλά ακριβώς από έναν δρόμο παραπάνω, την Στρατιωτικού Συνδέσμου.
@ Πειρατή.
Αχ Πειρατή, αχ!
Σε έπιασαν τα αναρχοαυτόνομά σου και δεν πρόσεξες ότι δεν πρόκειται για βανδαλισμό, αλλά απλά για την εικαστική παρέμβαση του ντεκορατέρ, κοίταξε καλύτερα και την διπλανή βιτρίνα του ίδιου καταστήματος και θα καταλάβεις...
Αχ!
@ Λένα.
Θα σε στεναχωρήσω τα μάλα. Πέρασα σήμερα το πρωί ξανά από εκεί...δεν υπάρχει ούτε το ίχνος τους, πάνε και τα μπλε, πάνε και τα χρυσαφί!
Φυσικά και στην Βουκουρεστίου έχουν πολυελαίους αντί για φανοστάτες, εδώ στην Ηρακλείτου οι θέσεις parking στο δρόμο χωρίζονται με μπλε φωσφοριζέ επιδαπέδια σποτάκια!
Είπαμε, λαός και Κολωνάκι, σε παρακαλώ πολύ!
αχ, βρε Τζων Μπόη...
λες να μην ξέρω τα peep toe? ;)
το γεγονός ότι είμαι στη Γερμανία δεν με έκανε και Γερμανίδα!!! ;)
απλά ενώ τα παλιά καλά peep toe (αυτά με το δαχτυλάκι έξω, ντε) ήταν χαμηλά μπροστά και με κανονικό τακούνι κλασικής γόβας, τώρα τα μεταμορφώσανε σε κοθόρνους.
άμα βγάλεις πολλαααά λεφτά από τις διαφημίσεις, θέλω κέρασμα από το
Au Delicieux, μια που μιλάμε για Κολωνάκι
...ναι, τα peep toe, καλά μου τα λες και μου τα γράφεις, αλλά που να τα ξέρω κι εγώ ο φτωχός?
απλά τα πληρώνω :)
σιγά μην κάτσουμε στο Κολωνάκι, με τα λεφτά από τις διαφημίσεις σκέφτομαι για Four Seasons εις Παρισίους, τόσοι και τόσοι (εστέτ) πάνε, μάνα δεν μας έκανες κι εμάς?
...πάντως γέλασα με αυτό που είπες για το "Γερμανίδα", καθώς στο θέμα των υποδημάτων οι Γερμανοί δίνουν ρέστα!
Μπροστά από τις βιτρίνες των Salamander μένω απλά έκθαμβος!!!
Τι θες να πεις για τον Salamander ? Μια χαρά είναι ο Salamander. Τον Deichmann τον έχεις δει ? :)
κοίτα εγώ δεν ήθελα να σε ξοδεύσω και τo Κιλιμάντζαρο του Au Delicieux (τώρα που βγαίνουν και οι φρέσκες φράουλες) είναι θεσπέσιο, αλλά αν επιμένεις για
Four Seasons μόλις βγάλεις εκείνα τα τρελά λεφτά που λέγαμε, τουλάχιστον δεν πάμε σε κείνο της Ν. Υόρκης ? αυτό του Παρισιού πολύ κλασικό μου κάνει.
ως εστέτ άφησες σκοπίμως έξω τις φωτογραφίες των κλειστών μαγαζιών στο Κολωνάκι.
Το "wings" του Santaolalla που παίζει παρακάτω είναι πολύ αγαπημένο κομμάτι, σε ευχαριστώ John :)
@ Scarlett, πόσο δίκιο έχεις, ο Deihmann είναι όλα τα λεφτά, μα όλα όμως!!! :)
Σε χαλάει το Παρίσι ε;
Το πιο εστέτ πάντως μέρος εκεί ήταν ένα μικροσκοπικό διαμερισματάκι δίπλα στα σκαλιά της Μονμάρτης, από το οποίο έχω μερικές από τις πιο εστέτ αναμνήσεις της ζωής μου, κάτι έχω γράψει παλαιότερα εδώ...αχ τι θυμήθηκα ο χρεοκοπημένος πάλι...
@ Άνευ Χ., εδώ είμαστε εστέτ κύριε!
Φωτογραφίζουμε την εστέτ πλευρά της ζωής, κάνουμε που και που καμιά παρασπονδία, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση.
Ο Gustavo Santaolalla είναι πολύ μεγάλος συνθέτης και το συγκεκριμένο κομμάτι, το οποίο το γνωρίσαμε από την πιο ανορθόδοξα όμορφα "straight" ταινίας των τελευταίων ετών, είναι από τα πολύ αγαπημένα μου, επίσης.
Ευτυχώς που ανθίσανε κι οι νεραντζιές...
Σε Ακαδημίας και Σταδίου πάντως τα κλειστά μαγαζιά είναι μια θλίψη.
Τα γυαλιστερά ψηλοτάκουνα και η γκρίζα σχεδόν άφαντη Ακρόπολη...
Η αντίθεση της εποχής μας!
Ωραία ανάρτηση!
Καλώς ήρθατε Σταυρούλες Σ.!!!
@ Σταυρούλα Σκαλίδη: το κέντρο της Αθήνας σου μαυρίζει την καρδιά πλέον, ο καθρέπτης της παρακαμής μας.
@ Σταυρούλα Σανίδα: Ωραία το έθεσες, έτσι ακριβώς, θα υπάρξει κάποια επόμενη φωτογραφική ανάρτηση, στην οποία θα αποτυπώνεται αυτό ακριβώς που εντοπίζεις.
Δημοσίευση σχολίου