Πρώτη φορά την άκουσα σε μια ραδιοφωνική εκπομπή το 1985.
Μαγεύτηκα και ερωτεύτηκα.
Ήταν η αγαπημένη μου τραγουδίστρια κι αυτό ήταν το αγαπημένο μου τραγούδι της...
Τότε έμοιαζε να τα έχουμε όλα...
1987...
Ήταν καταπληκτική... Το I will always love you από το Body Guard με τον Kevin Costner ήταν country και το μετασκεύασε καταπληκτικά για την ταινία. Και αργότερα, H Dolly Parton το ξανατραγούδησε, λέγοντας στην αρχή "θα το προσπαθήσουμε όπως το λέει η Γουίτνυ", και το είπε με την ενορχήστρωση που είχε κάνει η Γουίτνυ χωρίς να πειραχτεί που δεν τα κατάφερε εντελώς, μάλιστα το ότι η Dolly δεν το τραγούδησε εντελώς σωστά στις κορώνες της Γουίτνυ το χαμογέλασε...
Αυτά τα τραγούδια μόνο η W.H. μπορούσε να τα τραγουδήσει κι ενώ βλέπεις πολλές διασκευές τραγουδιών και μάλιστα με πολύ καλό αποτέλεσμα, τα δικά της τραγούδια έμειναν - ως τώρα τουλάχιστον - σχεδόν ανέγγιχτα Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια άλλη να τραγουδάει το "didn't we almost have it all".
Πάντως, κάπως έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε και για κάτι άλλο πέρα από τη μαυρίλα που επικρατεί εκεί έξω.
Η φωνή της μου άρεσε κι εμένα, ήταν πραγματικά ξεχωριστή. Αλλά κι αυτή χάθηκε έτσι ξαφνικά, θαρρείς κάποια κατάρα τους κυνηγάει αυτούς τους ανθρώπους...
Καλώς ήρθε "Τελευταίε", ευχαριστώ για το σχόλιο ...φαντάζομαι ότι το ψευδώνυμο υιοθετήθηκε προς χάριν αυτοσαρκασμού, σωστά; :)
Όλα αυτά τα φώτα κάποιοι άνθρωποι είναι αδύνατον να τα αντέξουν. Πάντως κάπως έτσι χάνονται σιγά σιγά οι μύθοι που μεγάλωσαν, εμάς τους 40+, τη δεκαετία του '80, μύθοι στη μουσική, στην πολιτική, στα όνειρα που κάναμε...και είναι η αίσθηση της απώλειας που κάνει τον άνθρωπο να συνηδητοποιεί ότι μεγαλώνει.
6 σχόλια:
μοιαζει να ειμαστε αιωνες μακρια απ'όλα
Ήταν καταπληκτική... Το I will always love you από το Body Guard με τον Kevin Costner ήταν country και το μετασκεύασε καταπληκτικά για την ταινία. Και αργότερα, H Dolly Parton το ξανατραγούδησε, λέγοντας στην αρχή "θα το προσπαθήσουμε όπως το λέει η Γουίτνυ", και το είπε με την ενορχήστρωση που είχε κάνει η Γουίτνυ χωρίς να πειραχτεί που δεν τα κατάφερε εντελώς, μάλιστα το ότι η Dolly δεν το τραγούδησε εντελώς σωστά στις κορώνες της Γουίτνυ το χαμογέλασε...
Καλημέρα Scarlett,
Εκείνη η δεκαετία μας έχει στοιχειώσει.
Πως περνάει ο χρόνος γαμώτο...
Δημήτρη καλησπέρα,
Αυτά τα τραγούδια μόνο η W.H. μπορούσε να τα τραγουδήσει κι ενώ βλέπεις πολλές διασκευές τραγουδιών και μάλιστα με πολύ καλό αποτέλεσμα, τα δικά της τραγούδια έμειναν - ως τώρα τουλάχιστον - σχεδόν ανέγγιχτα
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια άλλη να τραγουδάει το "didn't we almost have it all".
Πάντως, κάπως έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε και για κάτι άλλο πέρα από τη μαυρίλα που επικρατεί εκεί έξω.
Καλημέρα Τζων Μπόη.
Η φωνή της μου άρεσε κι εμένα, ήταν πραγματικά ξεχωριστή. Αλλά κι αυτή χάθηκε έτσι ξαφνικά, θαρρείς κάποια κατάρα τους κυνηγάει αυτούς τους ανθρώπους...
Καλώς ήρθε "Τελευταίε", ευχαριστώ για το σχόλιο
...φαντάζομαι ότι το ψευδώνυμο υιοθετήθηκε προς χάριν αυτοσαρκασμού, σωστά; :)
Όλα αυτά τα φώτα κάποιοι άνθρωποι είναι αδύνατον να τα αντέξουν.
Πάντως κάπως έτσι χάνονται σιγά σιγά οι μύθοι που μεγάλωσαν, εμάς τους 40+, τη δεκαετία του '80, μύθοι στη μουσική, στην πολιτική, στα όνειρα που κάναμε...και είναι η αίσθηση της απώλειας που κάνει τον άνθρωπο να συνηδητοποιεί ότι μεγαλώνει.
Δημοσίευση σχολίου