Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Σαν Κυριακή...

 

 
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και νιώθω να φυσάει ένα ψυχρό αεράκι...
Σαν να μας ξέχασε το φθινόπωρο φέτος κι αποφάσισε κι αυτό έρθει λίγο πιο αργά...
Σαν να απομείναμε μόνοι μας σε τούτη τη γωνιά της γης...
Σαν να θελήσαμε την εκούσια απομόνωσή μας...

Τα ξύλα για το τζάκι τοποθετήθηκαν με τάξη στην αποθήκη για τον χειμώνα που καραδοκεί.
Σαν σε ζέστη...

Πρωινός καφές, εφημερίδα, μουσική...
Στρωμένο τραπέζι, περίπατος, σινεμά...
Σαν σε παράκαμψη από τις καθημερινές διαδρομές...
Σαν στάλα βροχής σε γκρίζο καιρό...

Σαν Κυριακή...

4 σχόλια:

scarlett είπε...

Μη βιαζεσαι για το χειμωνα, Τζων Μποη...θα έρθει. Πάντα έρχεται.

Όσο υπαρχουν ξυλα για το τζακι και μια αγκαλια για το κρυο, όλα καλά ειναι...

Καλη σου μερα!

Τζων Μπόης είπε...

Καλή μέρα Scarlett!

Δεν κυνηγώ τον χρόνο, αντιθέτως, αυτός με καταδιώκει. Εγώ θέλω να κολλήσει εδώ.
Ο χειμώνας είναι εδώ και κάποια χρόνια μόνιμος στα μέρη μας, ακόμα και ντάλα καλοκαίρι.

Ξύλα πάντως υπάρχουν.
Ακριβότερα μεν, αλλά υπάρχουν, λεφτά δεν ξέρω αν υπάρχουν.
Η αγκαλιά όμως δεν ανατιμάται, παραμένει αξία ανεκτίμητη...

Όμορφη Κυριακή να έχεις, οι βροχές έρχονται...

thinks είπε...

Έχει μια ξεχωριστή αίσθηση η Κυριακή-Πρωί... πάντα. Οι αγαπημένες μου ήταν με καφέ και New York Times, και τα ένθετα, σε δωμάτιο ξενοδοχείου στην εξοχή, έξω από την πόλη. Εδώ στο χωριό είναι κάθε μέρα Κυριακή... και έχουμε δυόμισι-τρεις καινούργιους τόνους ξύλα στην αποθήκη για την κουζίνα και για το τζάκι. Κυριακή χειμωνιάτικη στο Φάληρο πάντα θυμίζει ήλιο από το παράθυρο και δεύτερο κονσέρτο του Ραχμάνινοφ στο στέρεο...
Καλή Κυριακή Τζων Μπόη!

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη, ξέχασες το καλό κρασί και μια καλή παρέα (τα οποία φαντάζομαι είναι δεδομένα ε;)
Το χειρότερο της Κυριακής στην πόλη και δη στην Αθήνα είναι ότι ξημερώνει Δευτέρα κι από Ραχμάνινοφ το πάμε σε Diamanda Galas :)))