Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Δεν έχω σχέδιο



Πως είναι δυνατόν, αυτό το μαραφέτι ο blogger, να μην με υπακούει και να κάνει του κεφαλιού του, είναι αδύνατον να το καταλάβω.
Καταρχήν, σε μένα ουδείς φέρνει αντίρρηση, το έχω απαγορεύσει.
Καλή η δημοκρατία, αλλά για τους άλλους.
Τι μου είπε σήμερα;
Μάγκα, την ξετίναξες την μπάνκα και μετά από 7 χρόνια που έκανες upload φωτογραφίες, πλέον άλλος διαθέσιμος χώρος δεν υπάρχει, αν θες όμως να κάνεις το κομμάτι σου θα πρέπει να τα "σκάσεις".
Μνημόνιο και στο blogging;
Αμ δε! Σε γελάσανε! Σε πρόλαβε η ΔΕΗ.
Και τώρα τι να κάνω; Σαν έτοιμος από καιρό σαν θαρραλέος να αποχαιρετήσω την Αλεξάνδρεια που φεύγει; Να βαρέσω μια blog-o-χρεοκοπία;
Μα ούτε έτοιμος είμαι ούτε και θαρραλέος και χρεοκοπημένος είμαι ήδη, πόσο άλλο;
Να πάρει η ευχή, αργεί και η δόση από την Ευρώπη και δεν υπάρχει και σχέδιο Β!
Να φύγω; να μην μετανιώσω λεπτό;

Μέχρι να βρω μια λύση αφιερώνω στον εαυτό μου το παραπάνω τραγούδι (και μάλιστα από έναν από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς στην Ελλάδα σήμερα)

14 σχόλια:

scarlett είπε...

Καλημερα Τζων Μποη!
Μην αφησεις τον Blogger να σε πτοησει και πανω απ'όλα μην μας απειλείς ότι θα φύγεις μεσω ασμάτων :)

Καιρος να ανοιξουν τα armirikia2 με απλετο χωρο για νεες φωτογραφιες σε μια καινουρια γωνια με ωραια διακοσμηση κλπ και να κανουμε και ενα ωραιο παρτυ εγκαινιων για το ξεκινημα :)

Τζων Μπόης είπε...

Καλημέρα Scarlett,

Εδώ πλέον δεν με τρομάζει ο Πωλ Τόμσεν, θα με τρομάξει ο Blogger;

Άμα είναι για πάρτυ, σου φτιάχνω όσα blogs τραβάει η ψύχή σου.
Όπου γάμος και χαρά και η Βασίλω πρώτη!

thinks είπε...

Ορίστε! Κάτι τέτοια κάνουνε και μου ανάβουν τα λαμπάκια! Πρώτη φορά ακούω ότι έχει όριο στο πόσες φωτογραφίες μπορείς να βάλεις πριν αρχίσεις να τα σκας, αγαπητέ Τζων Μπόη, αλλά το καλό το παλληκάρι ξέρει κι΄ άλλο μονοπάτι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεις οπουδήποτε στο ίντερνετ που να μπορείς να ανεβάζεις εικόνες (.jpg) τζάμπα, και υπάρχουν σε πολλά μέρη. Μετά, απλά βάζεις μέσα στο κείμενο της ανάρτησης (διαλέγοντας το παράθυρο HTML) έναν απλό κώδικα, και στην ανάρησή σου θα υπάρχει η φωτογραφία σαν να την έβαλες στο μπλόγκερ.

Στον παρακάτω κώδικα αντικατέστησε το "Υ" με "<", το "Ζ" με ">" και το "ΧΧΧ" με:
http://www.thinkworks.com/Blog/Manhattan/Midtown44-01.jpg

Υ img border="0" src="ΧΧΧ" /Ζ

Τα "Υ" και "Ζ" τα έβαλα εδώ γιατί αν είχα αφήσει τις αγκύλες στον κώδικα θατο είχε εκλάβει σαν ενεργό κώδικα ο μπλόγκερκαι δεν θα φαινότανε στο σχόλιο (άσε που δεν επιτρέπονται φωτογραφίες στα σχόλια)
Το "ΧΧΧ" είναι η ιντερνετική διεύθυνση της φωτογραφίας.
Η φωτογραφία στον κώδικα που σου έδωσα είναι η πρώτη στην ανάρτησή μου "Μανχάτταν" (http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/04/blog-post.html) όπου και βρίσκεται με αυτόν τον τρόπο. Αν βάλεις στο πεδίο διεύθυνσης του browser που χρησιμοποιείς τώρα την διεύθυνση http://www.thinkworks.com/Blog/Manhattan/Midtown44-01.jpg θα δείς την φωτογραφία μόνη της.

Συνήθως στις αναρτήσεις που βάζω πολλές φωτογραφίες, βάζω τις φωτογραφίες στην ιστοσελίδα μου, thinkworks.com, και η ανάρτηση τις "βλέπει" από εκεί. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και εσύ, μόνο να βρεις οπουδήποτε στο ίντερνετ που να μπορείς να τις βάλεις τζάμπα. To flicker είναι καλό. http://www.flickr.com/

Μετά, είναι ένα απλό θέμα του να βρίσκεις την ακριβή διεύθυνση του jpg. Όταν βρεις που θέλεις να τις ανεβάζεις πες μου και θα σου πω πως να βρίσκεις την ακριβή διεύθυνση του κάθε jpg. Στην αν'αρτησ'η σου "Κοινόχρηστοι", κάνε δεξί κλικ στην φωτογραφία που έβαλες, και διάλεξε "Open link in new tab". Η φωτογραφία θα ανοίξει μόνη της και στην διεύθυνση του internet explorer θα δεις
http://4.bp.blogspot.com/-hL25noXmK1M/UJ7gTOfQ4qI/AAAAAAAACoA/cQbk-8r6bpI/s1600/aut2.jpg
Αυτή είναι η διεύθυνση της φωτογραφίας.

Σαν τέστ κάντο αυτό με τον κώδικα που σου έδωσα βάζοντάς τον σε αυτήν την ανάρτηση, και όταν το δεις πως δουλεύει τον σβήνεις πάλι από την ανάρτηση, ένα λεπτό αργότερα.

Μόνο που η φωτογραφία πρέπει ή να είναι από πριν στις διαστάσεις που θέλεις να φανεί, ή να προσθεέσεις τις διαστάσεις στον κώδικα σε pixels, δηλαδή width="100" height="200"

Solidarity! Capitalism won't pass! We shall overcome! Καλημέρα!

teleytaios είπε...

Ότι κι αν γίνει, ότι κι αν επιλέξεις, εμείς θα είμαστε εδώ και θα περιμένουμε...

Την καλημέρα μου.

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ,

Όμως ήδη έχω πάρει δυο depon με αυτά που μου έγραψες (τα αναβράζοντα που πιάνουν γρήγορα)!
Θα το προσπαθήσω με ότι μπόρεσα να καταλάβω, μη φανταστείς όμως ότι έπιασα και τίποτα. Ή που θα το κάνω παρανάλωμα και θα τελειώνουμε επιτέλους, ή που θα τρίβεις τα μάτια σου από το απόλυτο glam :))
Επειδή μάλλον θα χρειαστώ τη βοήθειά σου, μείνε stand by το προσεχές διάστημα.

Τζων Μπόης είπε...

Κώστα σε ευχαριστώ πολύ!

Έτσι...σύντροφοι στον ανένδοτο αγώνα κατά των σκοτεινών δυνάμεων.
Επιτέλους, δώστε μου τη δύναμη να τα αλλάξω όλα!

thinks είπε...

Ακούγονται περίπλοκα αλλά είναι πολύ απλά και εύκολα αφού το κάνει κανείς για πρώτη φορά, if you know what I mean :-)

Standing By! dimitristhinks@thinkworks.com

Τζων Μπόης είπε...

Με εμψυχώνεις Δημήτρη.

Έτσι!
Το ποδήλατο, το σεξ και το blogging έτσι και τα έμαθες μια φορά δεν τα ξεχνάς!
Θα το παλέψω από το σπίτι, απλά δεν ξέρω ποια είναι η κατάλληλη ώρα, πριν το ποδήλατο ή μετα το σεξ;

thinks είπε...

...δηλαδή εσύ το ποδήλατο και το σεξ τα κάνεις χωριστά ;!;

Τζων Μπόης είπε...

Όυάου!
Ανυπομονώ να έρθει το βράδυ :))

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη δουλεύει!
Ήταν υπόθεση ενός μόνο λεπτού, ακόμα και για μένα.

Σε ευχαριστώ πολύ.
Μπορείς τώρα να περισώσεις και τον μισθό μου;

thinks είπε...

...βεβαίως! Αλλά, στάσου λίγο: το πολύ δύσκολο το κάνουμε αμέσως: το αδύνατο παίρνει λίγες ώρες...

όλα είναι ένα θέμα οπτικής... όταν κάτι δεν περισώζεται, σταματάμε να χάνουμε χρόνο προσπαθώντας να το περισώσουμε και το αντικαθιστούμε με κάτι άλλο. Το κόλπο είναι το να προσδιοριστεί τι είναι το κάτι άλλο χωρίς να το ψάχνουμε υπό την οπτική που είχε προσδιορίσει εκείνο που χάθηκε...

Δώσμου λίγο χρόνο να γράψω κώδικα και γι αυτό...

Εν τω μεταξυ, η παρουσία μου έχει καταστηθεί απαραίτητη στην κουζίνα... σκιούζμη...

Τζων Μπόης είπε...

Νομίζω ότι με πετυχαίνεις σε αυτή ακριβώς τη φάση. Κάθε 3 χρόνια με πιάνει μια διάθεση αλλαγής, κι ο κύκλος αυτός ολοκληρώνεται όπου να 'ναι (ίσως και βιαίως).

Αν είναι όμως για την κουζίνα σταματώ τη φλυαρία, οι κουτάλες χρειάζονται σοβαρότητα και περισυλλογή.

scalidi είπε...

Α, βιάστηκα, νευρίασα και δεν είχα διαβάσει εσάς εδώ. Έτσι μετακόμισα... ;) Πάει τώρα. Τα σπάσαμε με τον μπλόγκερ.