Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Ταξίδια μακρινά ως τη...




Χτες πιάσαμε μια κουβέντα για τα μέρη που θα θέλαμε να πάμε…
Εντελώς αυθόρμητα αρχίσαμε να αναφέρουμε μέρη εκτός Ελλάδος, δεν ήταν όμως μόνο αυτό, ήταν μέρη μακρινά, σε άλλες ηπείρους, κάποιος είπε ότι θα ήθελε να πάει στη Χιλή, άλλος στην Καραϊβική, κάποιος άλλος στον Μαυρίκιο, μια άλλη ανέφερε την Μαδαγασκάρη, είπε ότι δεν την νοιάζει εάν θα είναι όμορφα εκεί, απλά επειδή θέλει να πάει στη Μαδαγασκάρη, αυτό και μόνο θα την κάνει να περάσει ωραία.
Όσο προχωρούσε η κουβέντα και όσο νιώθαμε ότι με εκείνα τα ταξίδια τα μακρινά ως τη Τζαμάικα δεν μας έδενε καμία ανάμνηση, παρά μόνο η ανάγκη φυγής, η Μαδαγασκάρη, η Χιλή, ο Μαυρίκιος πλησίαζαν όλο και περισσότερο προς την Ευρώπη, στη Μεσόγειο, στην Ελλάδα, στις Κυκλάδες…
...κάποια στιγμή φτάσαμε στη Πάρο κι ανηφορήσαμε για ουζάκι ψηλά στις Λεύκες, μερικοί πετάχτηκαν πιο δίπλα στη Σέριφο κι έκατσαν κάτω από τα αρμυρίκια, μερικοί ξάπλωσαν στον Μυλοπότα στην Ιο…
Έμεινα στην παραλία μέχρι αργά να δω τον ήλιο να σβήνει μέσα στο Αιγαίο κι έπειτα βούτηξα κάπου στα βόρεια της Τήνου…
...το πρωί με βρήκε στην Απολλωνία, στη Σίφνο να πίνω τον καφέ μου...

...θα συνεχιστεί εικονογραφημένο...

38 σχόλια:

scarlett είπε...

Ειναι ξεμυαλιστικος αυτος ο καιρος. Δεν ειναι, Τζων Μποη;
Μ'αρεσει που μας βαζεις σε mood διακοπων.

Παντως σαν την Ελλαδα, σαν τις Κυκλαδες, δεν εχει.
Περιμενουμε την εικονογραφημενη συνεχεια.

fish eye είπε...

ονειρεμενο ταξιδι..

περιμενω φωτογραφιες :)

(βλεποντας καποια παλια σου κειμενα / σχολια) κατεληξα οτι το hungry ηταν το πρωτο πρωτο forum / chat πολλων απο εμας :):)

Jolly Roger είπε...

Το ερωτημα ειναι, ΤΙ συγκρινεις.
Π.χ. ποτέ δεν θα πηγαινα στην Μαγαδασκαρη, εξ αιτιας της εγκληματικοτητας.

Αν μιλαμε αποκλειστικα για τις καιρικες συνθηκες, ο Μαυρικιος, το Μπαλι και το San Diego ειναι σαφως καλυτερα απο την Ελλαδα. Αν θελεις το κλιμα αλλά μαζι και (αγγλοσαξωνικη) κουλτουρα, επιλεγεις Charleston (South Carolina).
Είτε κατι ανάμεσα Charleston και Annapolis.

Αν μιλαμε για παραλιες, ουζακι κατω απο αρμυρικια, ακρογιαλιες - δειλινα και άλλα τετοια φαντασμαγορικα, οι Σευχελλες και οι Μαλδιβες ειναι τουλαχιστον 3Χ καλυτερες απο τις Κυκλαδες (και την Ελλαδα γενικοτερα).
Και δεν εχεις ηλιθιους να πετανε σκουπιδια, ουτε παιδακια να τσιριζουν με υστερικες μαμαδες ξοπισω τους, ουτε "μερακληδες" να βαζουν την μουσικη στο διαπασων, ουτε ντισκο, ουτε βλαχομπαροκ.
Ολα αυτα τα νεαντερνταλ αποκεφαλιζονται στις Σευχελλες με συνοπτικες διαδικασιες.

Αν θελεις να ζησεις στην χωρα και οχι μονο να περασεις 2 βδομαδες σαν τουριστας, θα επελεγα Νεα Ζηλανδια (σαφεστατα) ειτε Αυστραλια (μαλλον). Και καλυτερο κλιμα απο την Ελλαδα, και καλυτερες κοινωνιες, και καταπληκτικες παραλιες.

Υπαρχει ενα πραγμα για το οποιο θα επελεγα την Ελλαδα: Το Αιγαιο.

Οχι τις παραλιες, αυτες εχουν σκουπιδια και ανθρωπους (μπρρρρ).
Το Αιγαιο σαν Θαλασσα, αυθυπαρκτο και μοναδικο. Μονο στο Αιγαιο μπορει να απλωθει η ψυχη σου, να γαληνεψει.
Μονο οταν σε αγκαλιαζει το Αιγαιο μπορεις να βρεις το Κεντρο της υπαρξης σου.
Μεταφυσικο; Ναι, γιατι οχι;
Στο κατω κατω, τι καταλαβαμε με τοσον ορθολογιμο;

scarlett είπε...

Πειρατη, το Αιγαιο μονο του διχως αυτα τα βραχια, τα νησια που τοσο υποτιμας, θα ηταν ομοιο με πολλες αλλες θαλασσες.
Οι Κυκλαδες ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο ομορφες παραλιες. Ειναι ενα συνολο όπου η μορφολογια του εδαφους,η άγονη γη τους με τις ξερολιθιες, η αρχιτεκτονικη με την επικρατηση του λευκου, το ιδιορρυθμο κλιμα με τα μελτεμια και την σχεδον όλο το χρονο ηλιοφανεια και φυσικα οι θαυμασιες τους παραλιες η μια τοσο διαφορετικη απο την αλλη, φτιαχνουν μια συνθεση πολυ υψηλης αισθητικης.
Μπορει να μην ταιριαζει στα δικα σου γουστα, οπως σε αλλους μπορει να φαινονται μονοτονοι οι φοινικες και τα τυρκουαζ νερα (που ουτε και αυτα λειπουν απο την Ελλαδα).

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, μιλάς τώρα σε έναν ξεμυαλισμένο που έχει αρχίσει τις βουτιές ήδη από τον Απρίλιο κι ας έχει πάθει φαρυγγίτιδα και ας έχει μείνει μέρες σε αφωνία και παίρνοντας αντιβίωση και καταλαβαίνεις τώρα τι δράμα περνάει που δεν μπορεί να μιλήσει :)))

Οι Κυκλάδες είναι πραγματικές μοναδικές και μάλιστα εγώ είμαι λάτρης ιδίως των μεσόγειων χωριών των νησιών και να μια ωραία ιδέα που μου έβαλες τώρα για να κάνω κάποια στιγμή μια ανάρτηση αφιερωμένη σε αυτά τα χωριά.

Τζων Μπόης είπε...

Αγαπητή (που δεν ξέρω και πως σε λένε), που τα είδες εκείνα τα κείμενα;

Μα τι μου θύμισες τώρα, πάνε κάπου 9-10 χρόνια από τότε.
΄Ωστε ήσουν μέλος εκείνης της παρέας;
με παρακολουθείς από τότε; :))

Τζων Μπόης είπε...

Πειρατή,

Πριν από μερικά χρόνια αποφάσισα κι εγώ να τα "στάξω" και να πάω σε ένα από εκείνα τα εξωτικά μέρη που έγραψες παραπάνω.
Το μέρος ήταν σούπερ και το ξενοδοχείο ακόμα καλύτερο (οπτικά τουλάχιστον).
Το πρώτο βράδυ πάγαμε πολύ χαλαρά να δειπνίσουμε στον κήπο του ξενοδοχείου.
Επειδή θεώρησα ότι πράγματα θα ήταν χαλαρά, φόρεσα βερμούδα, αλλά γενικά δεν ήμουν ατημέλητος (όπως άλλωστε ουδέποτε είμαι).
Με το που φτάνω μπροστά από τον μπουφέ στον κήπο, με πλησιάζει ο υπεύθυνος και μου λέει με τρόπο ότι οι κανονισμοί του ξενοδοχείου επιβάλλουν στο δείπνο, ακόμα και στον κήπο, όλοι να φορούν μακρύ παντελόνι, σημασία δεν είχε τι είδους παντελόνι, αλλά παντελόνι, ας έβαζες και ντρίλινο της Κατοχής, η δική μου η βερμούδα που ήταν και ωραιότατη Ralph Lauren, δεν μετρούσε.
Πριν αντιδράσω, έριξα μια ματιά γύρω μου και είδα πλήθος τουριστών από εκείνο τον λεπτεπίλεπτο λαό του Βορρά που φυσάει τη μύτη του δυνατά ακόμα και τον δεκαπεντάγουστο ακόμα και κατά τη διάρκεια του φαγητού, αδιαφορώντας για τους γύρω του, οι οποίοι όλοι φορούσαν κάποια παντελόνια που καλύτερα να έμενα μόνο με το βρακί μου, παρά να τα φορούσα εγώ, τα παπούτσια ήταν εκείνα τα γνωστής καλοκαιρινής αισθητικής τους, μερικοί φορούσαν και σαγιονάρες και από πάνω φανελλάκι με τιραντάκι κι από μέσα αλυσιδίτσα.
Το ξενοδοχείο ήταν 5στερο, αλλά βλέπεις ο κανονισμός έλεγε μη φοράτε βερμούδα, δεν έλεγε κάτι άλλο, μπορούσες κάλλιστα να είσαι σαν τον καραγκιόζη, φτάνει να μην φαίνονταν οι γάμπες σου (οι ανρικές πάντα!)
Αναγκάστηκα να συμμορφωθώ, στο δείπνο είχαμε την ατυχία να καθίσουμε δίπλα σε τουρίστες του γνωστού αυτού λαού, η οποίοι φυσούσαν τη μύτη τους και έκαναν συγχωρδία με κάτι άλλους τουρίστες του Βορρά, οι οποίοι κι αυτοί με τη σειρά τους αρέσκονται στο να "εκφράζονται" και να ανακουφίζονται δυναμικά και θωρυβωδώς!
Μείναμε νηστικοί!
Το επόμενο πρωί πήγαμε για μπάνιο στη θάλασσα, αλλά μας είπαν ότι καλύτερα να μείνουμε στην πισίνα γιατί στη θάλασσα υπάρχουν μικρά καρχαριάκια.
Εγώ το τόλμησα αλλά βγήκα αμέσως, όχι εξαιτίας των καρχαριών, αλλά εξαιτίας της υψηλής θερμοκρασίας της θάλασσας, η οποία έμοιαζε σαν τυρκουάζ σούπα!
Η ζέστη αφόρητη, η υγρασία εφιαλτική!
Κάποια άλλη στιγμή αποφασίσαμε να πάμε σε ένα άλλο "τακτοποιημένο" μέρος, χωρίς σκουπίδια σε θάλασσες και ακτές, χωρίς εκείνα τα "σκασμένα" να τσιρίζουν, χωρίς υστερικές μανάδες, χωρίς μερακλήδες να βρίζουν και να βάζουν μουσική και χωρίς πολλά άλλα, όμως ένιωσα τόσο αποστειρωμένος και "γέρος" που φύγαμε τη 2η ημέρα!

Επίσης, πριν απο μερικά χρόνια τα ίδια πράγματα που ενοχλούν εσένα σήμερα, ενοχλούσαν κι εμένα και ειδικά εκείνα τα "σκασμένα" που φωνάζουν.
Σήμερα αν δεν ακούσω τα "σκασμένα" κάτι παθαίνω ακόμα και ο "μερακλής" με διασκεδάζει, γιατί όπως είπες κι εσύ σον επίλογό σου...τι καταλάβαμε με τόσο ορθολογισμό;!

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, να συμπληρώσω ότι δεν υπάρχουν όμορφα μέρη χωρίς ανθρώπους, αλλιώς είναι σαν καρτ ποστάλ, αυτό ξέρω εγώ.

fish eye είπε...

οχι οχι
εδω στο blog σε βρηκα πολυ τελευταια, απο μια κοινοποιηση στο facebook..

αλλα ψαχνοντας στους πρωτους μηνες του blog σου, καταλαβα οτι ησουν κι εσυ εκει..χωρις να γνωριζω ποιος ησουν

ωραια χρονια και τοτε :)

Στελλα

Τζων Μπόης είπε...

Ποιος με έχει κάνει κοινοποίηση στο f/b;
Εγώ δεν έχω f/b πάντως, αλλά φαίνεται ότι έχω fun club :))
Βρε τι πάθαμε!!! :)

Nαι, ήμουν κι εγώ εκεί για κανα 2 χρόνια...
Θεός ΄σχωρέσ' το :)

scarlett είπε...

Φυσικα και ειναι και οι ανθρωποι, Τζων Μποη κομματι του τοπου τους. Άλλωστε τα μισα απο οσα ανεφερα, η αχιτεκτονικη, τα χρωματα, οι ξερολιθιες ειναι δικες τους δημιουργιες.
Όπως ειναι και η μουσικη, οι χοροι και οι παραδοσεις.

Και φυσικα ειναι και οι δικοι μας ανθρωποι με τους οποιους μοιραζομαστε τα παραπανω, αυτοι που μας κανουν να περναμε καλα σε εναν τοπο ή οχι.
Ασχετα ομως απο αυτους πιστευω πως τα περισσοτερα ελληνικα νησια και ειδικα οι Κυκλαδες εκπεμπουν κατι το πολυ ιδιαιτερο που δεν το βρισκεις ουτε στα πιο εξωτικα μερη

Τζων Μπόης είπε...

Eμένα Scarlett δεν μου λένε κάτι τα εξωτικά μέρη, ένα από αυτά αν δεις, έκλεισε ο κύκλος, ούτε τα μεγάλα ξενοδοχεία με τις απίστευτες ανέσεις και την διεθνή αισθητική.
Θα μου πεις και τα νησιά των Κυκλάδων έχουν ομοιότητες το ένα με το άλλο, ναι, έχουν, αλλά αν είσαι Έλληνας, αυτό το μέρος "μιλάει" διαφορετικά μέσα σου.
Το πιο σημαντικό είναι όμως οι άνθρωποι, καλοί ή κακοί, γιατί αυτοί δίνουν το χρώμα, το όποιο χρώμα, χωρίς αυτούς θα ήταν απλά ένα αποστειρωμένο τοπίο, σαν αυτά που βλέπεις κατά χιλιάδες σε τουριστικά προσπέκτους.
Βέβαια, όπου και να πας, όποιο μέρος κι αν επισκεφτείς, έχεις και την επιλογή, εκτός απο τουρίστας να γίνεις και ταξιδιώτης...

thinks είπε...

Λείπαμε κι έχασα ωραία κουβέντα...

τεσπάν... Λίγες μέρες στην Τήνο με μπάνια στην Πάνορμο, μια μέρα Μυκονο και τζιπάκι για τα κατσάβραχα βορειοανατολικά... αρκεί.

Και φυσικά, Γη του Πυρός δια θαλάσσης, Άνδεις, Νότιος Πόλος, και λίγο Ιμαλάια. Ίσως και Great Barrier Reef...
Αν μιλάμε για μακρά διαμονή, μια επιχειρησούλα τουριστική: τουρ με υδροπλάνο στα Φίτζι ή Ταϊτή, μ' εμένα ιδιοκτήτη και πιλότο...

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη καλημέρα,

Μιλώντας για τα βορεινά της Τήνου, εννοούσα ακριβώς την παραλία στον Πάνορμο. Όσο για την ίδια την Τήνο, είναι από τα πιο παρεξηγημένα αλλά κι από τα πιο ενδιαφέροντα νησιά της Ελλάδας, έχω περάσει μερικά από τα πιο όμορφα καλοκαίρια μου εκεί.
Για Ταϊτή είμαι μέσα, με υδροπλάνο όμως έχω θέμα, ανακατεύομαι άσχημα, να προτιμήσουμε μια πιρόγα;

thinks είπε...

Καλημέρα Τζωμ Μπόη :-)

Μα φυσικά Πάνορμο! Για καμιά δυό δεκαετίες το πρώτο μου κολύμπι στην Ελλάδα ήταν να κατέβω από την θέση του οδηγού στο τέρμα της προβλήτας, να αφήσω παντελόνι και τησερτ και παπούτσια κάτω δίπλα στο αυτοκίνητο και να βουτήξω μέσα, καθώς άλλοι μάζευαν τα ρούχα μου από εκεί που τα πέταξα! Προτιμώ πέρα την προβλήτα, από την αμμουδιά :-)
Υπάρχει και η Αγκάλη και ο Άγιος Φωκάς, βέβαια, υπέροχα κι εκεί, δυτικά της χώρας. Και μην ξεχνάμε και την Παχιά Άμμο!

Ωραία λύση! Θα φέρνεις τους πελάτες με πιρόγα στο υδροπλάνο και θα παίρνεις εκείνους που μόλις επέστρεψαν από την βόλτα!!!

Τζων Μπόης είπε...

...και μην ξεχνάς τον Άγιο Σώστη, τον Αη Γιάννη, τον Άγιο Ρωμανό, την Κολυμπήθρα και ασφαλώς την Παχιά Άμμο!
Βόλτα ανάμεσα στους μονόλιθους του Βόλακα, μεζέδες και γλυκό στον Πύργο, ένα από τα ομορφότερα μεσόγεια χωριά των Κυκλάδων, ταβερνάκια πάνω στο κύμα στα Υστέρνια, ατέλειωτη θέα με ρακόμελα στην Καρδιανή και τόσα άλλα.

Άλλωστε η φωτογραφία που έχω στο avatar μου είναι από παραλία της Τήνου, καθώς κάθομαι κάτω από ένα θεόρατο αρμυρίκι.

Άντε, έβγαλα και το κατιτίς μου με την πιρόγα, ποιος τη χάρη μου :))

thinks είπε...

Τώρα μάλιστα! Σημειωτέον είμαι 1/8 Τηνιακός
;-)
Κρίμα μόνο που μας τέλειωσε το εστιατόρια του Κονδύλα στο λιμάνι
:-(
Πάντως τα λουκάνικα και το τυρί θέλουν παγοκύστη για την επιστροφή!

thinks είπε...

...ή 1/16. Κάτι τέτοιο.

thinks είπε...

ΥΓ. Σκεφτόμουνα σπιτάκι στον Άγιο Ρωμανό το 2007, αλλά, όταν άκουσα 450.000 σκέφτηκα "Είναι τρελοί αυτοί οι Τηνιακοί!"

Τζων Μπόης είπε...

...άσε το λιμάνι, εκεί μαζεύονται οι θεούσες, πάμε λίγο παρακάτω, στην "Μαραθιά" στον Άγιο Φωκά για μαραθοκεφτέδες!

Στον γυρισμό δεν φεύγουμε αν δεν πάρουμε αμυγδαλωτά από το "Μεσκλιές".
Το τυρί δεν χρειάζεται παγοκύστη θα το φάμε μέσα στο καράβι πριν φτάσουμε :))

Τζων Μπόης είπε...

...και ναι, είναι τρελοί αυτοί οι Τηνιακοί, βλέπεις σε εκείνη την πλευρά του νησιού, έχουν σπίτια γνωστοί επιχειρηματίες και πολιτικοί, κάποιοι που προτιμούν την ησυχία και το χαμηλό προφίλ του νησιού...μην αναφέρω ονόματα, θα χαλαστώ!

thinks είπε...

Μεσκλιές! Πάντα! :-)))
Αμυγδαλωτά!!!
Και λουκουμάαααααδες!!!
(Δεκαπενταύγουστο ειναι κι ευλογημένοι και δεν πειράζουν τους διαβητικούς)
Μεσημεριανό, πρώτη μέρα, στον Τριαντάρο, υπέροχο εστιατόριάκι, σπιτικό, με θέα όλη την χώρα από κάτω!
Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα πάνω-κάτω στον παλιό δρόμο με τα λαγαζιά, αγοπράζοντας από το ζαρτζηλίκι μου ξύλινα σκαλιστά της Έλλης. Είχα στόλο ολόκληρο στην μπλε φλοκάτη του δωματίου μου :-)

Τζων Μπόης είπε...

Ωραίο χωριό ο Τριαντάρος!
Αγαπημένη διαδρομή: να διασχίζεις μέσα στην απόλυτη νύχτα την "καμπούρα" της Τήνου και από τα νότια να βρίσκεσαι στα βόρεια και να την αράζεις στην πλατεία του Πύργου μαζί με καλλιτέχνες, μουσικούς, ζωγράφους, γλύπτες!
Το δε νεκροταφείο του χωριού είναι πραγματικό αξιοθέατο λόγω των μαρμαρογλυπτών του νησιού (φαντάζομαι το έχεις επισκεφτεί)

thinks είπε...

Υπέροχος ο Πύργος και ιστορικός από πλευράς καλιτεχνικής :-) Την τελευταία φορά που είμασταν εκεί ήταν με το τζιπ το 2010 και το πέρναγα από κάτι σοκάκια που σχεδόν ακουμπούσε και από τις δύο πλευρές.

Πρώτη φορά πήγα το τζιπ στην Τήνο να το βαφτίσω 2007 μόλις είχα βάλει πινακίδες από το καράβι. Έβαλα μεσά δυα ξαδέλφες θείες της μάνας μου, και πήγαμε σε μια παραλία πέρα από τον Ρωμανό. Πήγα στην αρχή, και με τις δεξιές ρόδες στην θάλασσα και τις αριστερές στα χαλίκις έκανα όλο το μήκος της παραλίας με την θάλασσα να βρέχει όλο το αυτοκίνητο. Η μία θεία άφωνη. Η άλλη θεία είπε "Την πήραμε κι αυτήν την εμπειρία!"

Τζων Μπόης είπε...

Το 2010 ήμουνα κι εγώ στον Πύργο, όπως και το 2007 κοντά στον Άγιο Ρωμανό...
Πες μου τώρα ότι ήσουν εκείνος που έβριζα επειδή μου πετούσε χαλίκια!
Δεν σε ξεπλένει ούτε ο Αλέξης σήμερα :)))

thinks είπε...

Ά... κάθε καλοκαίρι που ήμουνα στην Ελλάδα, και σχεδόν κάθε χρόνο πριν τα 17... αλλά έχουμε να πάμε από το 2010...Εσύ θα πρέπει να ήσουνα εκείνος που έκανε τις χειρονομίες και η θεία μου είπε να σταματήσω, ότι κάποιος ζητάει οδηγίες αλλά είδα το τησερτ του συριζα και φοβήθηκα :-P

thinks είπε...

Και ο Κώστας και εγώ έχουμε βαπτιστεί στην Μεγαλόχαρη
:-)
Κι εκεί παντρεύτηκα την μάνα του το 84.
Η κατάσταση διορθώθηκε στην Φλωρεντία :-)

Τζων Μπόης είπε...

Τελευταία φορά που πήγα εκεί ήταν και για μένα το 2010, αλλά είναι στο πρόγραμμα να ξαναπάω, είναι μεγάλη αγάπη η Τήνος!

Ναι, είναι αλήθεια, στις διακοπές μου ντύνομαι κολίγος, στην παραλία διαβάζω τα πρακτικά του 20ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ και κάνω κατήχηση στα ψάρια!
Τελευταία φοράω μια μπλούζα με σύνθημα:
Alexis rulezzzzzz!

thinks είπε...

Γουστάρω μπλουζάκι!
Και πολύ πονηρό να ξεκινάει κανείς από τα ψάρια ;-)

Η μαμά μας κι ο μπαμπάς μας επίσης ερωτεύτηκαν το νησί, και την Παχιά Άμμο to 2009. Ίσως να πάμε και φέτος αλλά δεν το βλέπω :-(

Μεγάλη αγάπη η Τήνος :-)

thinks είπε...

ΥΓ. Πάνορμος ακούγεται και αρσενικό, και θηλυκό και ουδέτερο ανάλογα με το ποιός το λέει εκεί. Νομίζω αρκετοί ντόπιοι το λένε θηλυκό, "Η Πάνορμος". Υπάρχει Πάνορμος και στην Σικελία, μόνο που τώρα το λένε Palermo (αποδεδειγμένη ρίζα ονομασίας) --μάλλον προέρχεται από "απάνεμο λιμάνι", ή "ωραίο λιμάνι/κόλπος" (;). Τον 18ο αιώνα μετοίκησαν πολλοί από την Νότιο Ιταλία (Calabria) στις Κυκλάδες και Τήνο. Ο προ-προ-πάππους μου λεγόταν Καλαύριας.

Τζων Μπόης είπε...

Να τους πάτε και στο Εξωμβούργο που έχει και καθολικές εκκλησίες.
Εμείς πάντως ένα σύντομο πέρασμα θα το κάνουμε φέτος, άλλωστε ένα μέρος δεν το αγαπάς μόνο επειδή είναι όμορφο αλλά επειδή το συνδυάζεις με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις και για μένα δεν είναι μόνο οι διακοπές εκεί...

Τζων Μπόης είπε...

Το έχω ακούσει και σε αρσενικό και σε θυλυκό.
Η Τήνος πάντως έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό καθολικών στις Κυκλάδες, περισσότερους κι από τη Σύρο.

thinks είπε...

Τους περάσαμε από το Εξωμβούργο το 09. Θα ξαναπάμε :-)
Έχουνε μάθει στην Ορθόδοξη της Φλωρεντίας και στην Μεγαλόχαρη, αλλά να τους πάμε και σε μια καθολική της Τήνου!
Ο προπροπαππούς Καλαύριας (ή Καλάβριας) ήταν Ορθόδοξος (και είναι ένας από τους τάφους έξω από το ιερό), αλλά νομίζω ότι αν πράγματι οι πρόγονοί του ήρθαν από Ιταλία μπορεί να ήταν και Ρωμαιοκαθολικοί αλλά ίσως και Εβραϊκής καταγωγής όταν έφτασαν. Και πράγματι η Σύρος είναι πιο γνωστή (Φραγκοσυριανή) αλλά η Τήνος έχει μεγαλύτερο Ρωμαιοκαθολικό πληθυσμό. Η μάνα μου πάντως έτυχε να γεννηθεί στην Σύρο όταν ήταν στο Υπ. Δημ. Έργων εκεί ο παππούς :-)

Είχες προλάβει το αγαπημένο μου καράβι, τον Απόλλωνα του Νομικού; Πριν από τον Απόλλωνα ήταν το Λητώ. Και πριν, ο Κανάρης, ο Μιαούλης, και ο Κωστάκης Τόγιας. Μετά από τον Απόλλωνα άρχισε γραμμή το Ναϊάς ΙΙ. Τώρα βέβαια SuperFerry και Highspeed 4.

Στο καμπαναριό ανεβοκατέβηκες σαν παιδί;

Τζων Μπόης είπε...

Αν θυμάμαι καλά με τον Απόλλωνα είχα πάει στη Σαντορίνη πρώτη φορά το 1990, αυτό δεν ήταν που μπατάρισε και το επανέφεραν προς πλεύση;
Επειδή όμως με τα καράβια δεν τα πάω καλά, προτιμώ να πηγαίνω από τη Ραφήνα και με Highspeed, ώστε να ελαχιστοποιήσω χρονικά το ταξίδι στη θάλασσα.
Το σκαρφάλωμα στα καμπαναριά και στα δέντρα είναι αγαπημένη μου συνήθεια!

thinks είπε...

Μπα... μάλλον όχι... τον Απόλλωνα τελευταία φορά τον είδα παροπλισμένο στην Ελευσίνα τα '80...

Πράγματι! μόλις βρήκα αυτό:
http://www.shipfriends.gr/forum/topic/1626-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD-5209601/

Η φωτογραφία avatar του cortomaltese είναι ο Απόλλων.

Ανέβασα και τον Κώστα στο καμπαναριό πολλά χρόνια αφού το ανέβαινα μόνος μου... Το 2000 ο Κώστας έκανε και λειτουργία σαν παπαδάκι 10 χρονών :-)

Τζων Μπόης είπε...

Εγώ στα 10 μου αντί για παπαδάκι ήμουνα διαολάκι :))

thinks είπε...

Κι άλλη μία, πριν γίνει Απόλλων.

http://www.shipspotting.com/gallery/photo.php?lid=196369

διαολάκι, ε; Μα... φαίνεται :-)))
εστετάκι μάλλον!

Τζων Μπόης είπε...

Tώρα πια έχω ηρεμήσει, αλλά αυτό το πιστεύω μόνο εγώ :))
Ακόμα και φωτογραφίες που βλέπω από καράβια ανακατεύομαι, εγώ είμαι του αέρα, ασορτί με τα μυαλά μου :)