Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Άτιτλο


«…οι άνθρωποι τρέμουν μην έρθει μια μέρα και μείνουνε μόνοι...»

Αυτό λέει το τραγούδι και καθώς το ακούω αναρωτιέμαι τι είδους επιλογές κάνουμε στην ζωή μας με βάση ακριβώς αυτόν τον φόβο…  
Άραγε, τι μας φοβίζει με τη μοναξιά, το γεγονός ότι δεν θα έχουμε κάποια στιγμή έναν ώμο να ακουμπήσουμε το κεφάλι μας όταν το χρειαστούμε, δεν θα έχουμε ένα πιάτο ζεστό φαγητό να μας περιμένει, να εκμυστηρευτούμε ένα μυστικό μας, μια αγωνία μας, να ζητήσουμε τη βοήθεια κάποιου όταν νιώσουμε μετέωροι, να μοιράσουμε τη χαρά και τη λύπη, ή μήπως μας φοβίζει ο ίδιος μας ο εαυτός γιατί δεν αντέχουμε μαζί του;
Ίσως να έχει να κάνει με την ηλικία και το φόβο της ανημποριάς;

Σκέφτομαι τους ανθρώπους που είναι πραγματικά μόνοι, σκέφτομαι κι εκείνους που είναι μόνοι ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, με αυτούς πονάω περισσότερο και αναρωτιέμαι με εκείνους που δεν μπορούν να είναι με άλλους μαζί.

Σπουδαίο πράγμα το μοίρασμα όμως κι ακόμα σπουδαιότερο το δόσιμο, κάποια στιγμή η ζωή θα στο ξεπληρώσει…

3 σχόλια:

scarlett είπε...

Η ζωή μας είναι ένας συνδυασμός τύχης και επιλογών.
Έχω ζήσει-ζω κατά καιρούς όλες τις μοναξιές που περιγράφεις.
Εύκολο δεν είναι.....από την άλλη, κάποιες φορές δεν διαλέγουμε εμείς.

Αλλά όπως λες στο τέλος, τα σπουδαία πράγματα στη ζωή μας είναι αυτά που μοιραζόμαστε. Είναι το μόνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε πλήρεις , χαρούμενοι, ισορροπημένοι.

Καλό σου βράδυ Τζων Μπόη (με την ευχάριστη συντροφιά σου)!

Τζων Μπόης είπε...

Καλησπέρα Scarlett,

Όλοι έχουμε περάσει από όλες αυτές τις καταστάσεις.
Αν σε κάνουν πιο δυνατό οπως λενε;
Μπα, μαλλον σε κάνουν λίγο πιο κυνικό
To μοίρασμα πάντως είναι επένδυση και δεν αναφέρομαι σε ερωτικές σχέσεις απαραιτήτως...

Καλό βράδυ Scarlett, και καλη αυριανή επίσης!

Θεία Λένα είπε...

Δεν ξέρω αν ο φόβος της μοναξιάς είναι έμφυτος ή δανεικός. Παντού ακούμε για τα δεινά της μοναξιάς. Ακούμε για τις επιπτώσεις της μοναξιάς, τρέλλα, αυτοκτονία, απομόνωση, θάνατος και έτσι τη φοβόμαστε. Ομως η ίδια η μοναξιά δεν είναι κακή, αντίθετα βοηθάει να έχουμε τις δικές μας στιγμές που μένουμε με τον εαυτό μας, που διαβάζουμε κάτι, πάμε 1 περίπατο, που κάνουμε κάτι μόνοι μας. Οι άνθρωποι που έχουν μάθει να κάνουν πράγματα μόνοι τους ή να μην κάνουν τίποτα αλλά να περνάνε καλά κατά μόνας, δεν φοβούνται τη μοναξιά.

Αυτό που πιθανώς όλοι μας να φοβόμαστε είναι η ανημπόρια (μετά απο αρρώστεια/ατύχημα), η έλλειψη συντρόφου ή και φίλων, η δυστυχία της αποξένωσης.