Du bist die fesche Lola

Τα φώτα χαμηλώνουν, τα μπαλέτα ετοιμάζονται για το πρόγραμμά τους, αναβρασμός στα καμαρίνια, το cabaret λουσμένο με ένα αχνό κόκκινο φως, μια μεγάλη δίνη έτοιμη να ρουφήξει θαμώνες και θίασο, μυρωδιά φίνου καπνού, κινήσεις νωχελικές, ματιές λάγνες, ιδρώτας, αλκοόλ και φτηνά αρώματα γυναικών του cabaret, ένας κύριος διορθώνει το παπιγιόν του που τσαλακώθηκε καθώς έσβηνε τον πόθο του στο βελούδινο λαιμό μιας χορεύτριας, η τραγουδίστρια βρίζει καθώς σκίζεται το νάυλον καλσόν της, εκείνο με τη ραφή στο πλάι να σταματά στους φίνους λευκούς μηρούς της, τα σανίδια τρίζουν, τα φώτα όλα σβήνουν, μόνο ένας προβολέας λούζει με φως το πάλκο.
Ο κονφερασιέ ντυμμένος με λευκό σακάκι, μαύρο παντελόνι, πουά παπιγιόν, με φίνο λευκό πουκάμισο, σάπισε λίγο στις άκρες μα ποιός θα το προσέξει, στέκεται στο κέντρο του πάλκου, θέλει κάτι έξυπνο να πει, χαριτωμένο, να σπάσει την πνηγερή ακινησία του cabaret.
Το μόνο που καταφέρνει όμως να ψελλίσει είναι :

“Να με προσέχεις”.

Έλα κοντά μη κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά
Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι' αυτά που μέσα δεν χωράνε πια
Να με προσέχεις, γιατί έχω πέσει χαμηλά
έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
Να με προσέχεις, μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά, μάτια μου γλυκά πως με αντέχεις
Να με προσέχεις

Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
το κόσμο αυτό που μου ζητάει πολλά
Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ' τη στάχτη μου ξανά φωτιά
Να με προσέχεις, γιατί έχω πέσει χαμηλά
έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά πως με αντέχεις
…να με προσέχεις…

Ο προβολέας σβήνει, ο κονφερασιέ χάνεται στο βάθος, το παπιγιόν λύνεται και πέφτει, το cabaret αρχίζει να βρίσκει ξανά τους ρυθμούς του, τα μπαλέτα απλώνονται στο πάλκο, η τραγουδίστρια πρόσχαρη όπως πάντα αρχίζει το τραγούδι της:

Unsrer beiden Schatten sah'n
wie einer aus
Dass wir so lieb uns hatten, das sah man gleich
daraus
Und alle Leute soll'n es seh'n
Wenn wir bei der Laterne steh'n
Wie einst, Lili Marleen
Wie einst, Lili Marleen

...οι θαμώνες εκστασιάζονται από τη μουσική, το χορό και τον ψεύτικο πόθο των γυναικών του cabaret, οι καπνοί κάνουν κύκλους πάνω από τα κεφάλια τους, πειράγματα, ματιές γεμάτες υποσχέσεις που σβήνουν με το πρώτο φως της μέρας, χάδια και γέλια, πολλά γέλια, το τραγούδι συνεχίζεται:

Du bist die fesche Lola...

Ο κονφερασιέ κοιτάζει το είδωλό του στον καθρέπτη, το μακιγιάζ φεύγει αργά, πρώτα γύρω από το στόμμα, μετά από τα μάτια, την ψυχή...

Έλα, λοιπόν “αυθάδικη Lola”, μια σπίθα ρίξε, να βγει απο τη στάχτη μου ξανά φωτιά...

...Να με προσέχεις...