100 χρόνια από τον θάνατο του σημαντικότερου εκπροσώπου της επιστημονικής φαντασίας, του Ιουλίου Βερν.
...κι αν με τον Δον Κιχώτη φαντασιονόμαστε αναμετρήσεις με ανεμόμυλους, πρόβατα και κόρες πανδοχέων, με τους ήρωες του Ιουλίου Βερν, ταξιδεύουμε από τη Γη στη Σελήνη, φτάνουμε μέχρι το Κέντρο της Γης, καταδυόμαστε 20 χιλιάδες Λεύγες κάτω από τη Θάλασσα, ξοδεύουμε Πέντε εβδομάδες σε Αερόστατο, ανακαλύπτουμε τη Μυστηριώδη Νήσο και κάνουμε τον Γύρο του Κόσμου σε μόλις 80 ημέρες...
...και μπορεί στα βάθη των ωκεανών να μην κατάφερε να βρει τη χαμένη Ατλαντίδα, τον Ναυτίλο και τα πλούτη του μυθικού υποβρυχίου, αρκεί όμως που με μοναδικό μέσο μιαν αστείρευτη φαντασία, συνεχίζει να μας εκτοξεύει, προσπερνώντας απροσπέλαστα εμπόδια και πάντα με οδηγό το πνεύμα ελευθερίας, σε εκείνη την πάντοτε ανεξερεύνητη ονειροχώρα, εκεί όπου ο Μιχαήλ Στρογκώφ ακόμη ζει, ο Πασπαρτού και ο Φιλέας Φογκ μας ταξιδεύουν, εκεί όπου ο Κάπταιν Νέμο συνεχίζει να υποστηρίζει τους φτωχούς και τους αδυνάτους...
...τον Ιούλιο Βερν δεν τον άφησα ποτέ...
...κι αν κάποτε με τα παραμύθια μάλωσα, τελικά ποτέ μου δε μεγάλωσα...
7 σχόλια:
Κι αν τον Δον Κιχώτη ακουστά τον έχω (ντροπή μου!), ο Βερν είναι φυλακισμένος στην καρδιά μου.
Μαζί του έχω κάνει τα πιο περιπετειώδη ταξίδια και δεν ντρέπομαι να το πω...ακόμη διαβάζω εκείνα τα ίδια βιβλία που διάβαζα και μικρή. Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες, Ταξίδι στο κέντρο της γης, Μιχαήλ Στρογκώφ, Μυστηριώδης νήσος από τα αγαπημένα μου. Περιπέτεια, φαντασία, ευρηματικότητα, ταξίδια...
εύγε τέκνον μου !
εγώ διάβαζα και Τιραμόλα όμως, αμ πως !
Τιρομόλα
Μίκυ
Ποπάυ
Μπλέϊκ και το σακί με τα κόκκαλα
...πάμε τσι κόντρες;
μπα, δεν δεν θα πιάσεις μπάζα, μια χαψιά είσαι κι εγώ σου πέφτω λίγο μεγαλόσωμος...
θα τσακωθούμε στο παιχνίδι και μετά θα κλαις...
Φτου ξελευτερία...
χαχαχα επιμένω !!
Ρόμπιν,ηθελα να γινω βοηθος του Μπατμαν.
κι εγω Elpinor θα ήθελα να ΄μουν κηπουρός σ΄ένα κοραλλένιο κήπο στο βυθό, αλλά να μη σου πω τι έγινα γιατί είναι μάλλον πολύ "στεγνό"...την "υγρασία" βλέπεις ψάχνω
Δημοσίευση σχολίου