…μέρες υγρές……ίσως φοβάμαι…
…τρομαγμένο παιδί νιώθω καθώς εξελίσσομαι σε πρόωρο γεύμα αναγκαστικής ωρίμανσης…
…ξορκίζω το χρόνο με αποδράσεις φόβου…
…παλεύω με τους γύρω σε ένα ρινγκ ανούσιων και βαρετών λεκτικών αντεγκλήσεων…
…είναι η Άνοιξη που με σταυρώνει σαν το Βαραββά…
…είναι που με σκαμπιλίζουν οι ανάγκες και σκοντάφτω πάνω σε μια ζωή τσιγκούνα…
…είναι που άπληστες σκέψεις με ρυμουλκούν σε ένα δρόμο μονότονο…
…είναι που νιώθω ένα βασανιστικό γρονθοκόπημα ανυπομονησίας…
…με στενεύει σήμερα η γραβάτα…
7 σχόλια:
Ωραιες σκεψεις, αλλα για Παρασκευη....ασηκωτες...
Κι εγω ξυπνησα νομιζοντας οτι ειναι Σαββατο. Με στενεψε και μενα η γραβατα σημερα ιδιαιτερως...
Ψυχραιμία παιδιά. Κρίση είναι armiriki και θα περάσει.Προτείενω "ραχάτι" σε κάποια παραλία με τη "καλή" σου παρέα.
Lyse ti gravata. Peta tin kalytera. Anoixe kai ligo ti mpalkonoporta. Kai ta parathyra. O,ti ki an mpei mi fovitheis: i anoixi tha sou to exei steilei.
Tin kali kalimera mou.
Τι έγινε, είχαμε αγώνα.. εε εισηγήσεις -εξ ού οι αντεγκλήσεις- σήμερa;
Ζωή τσιγκούνα, άπληστες σκέψεις! Ωραίο! Καλή η υπόλοιπη μέρα.
και ίσως είναι που νιώθεις ακόμα
καλημέρα, εύχομαι να 'χει λυθεί μέχρι σήμερα
ήδη λύθηκε, έτσι γίνεται πάντα...
ευχαριστώ όλους
Best regards from NY! » » »
Δημοσίευση σχολίου