Εάν βλέποντας τη διπλανή φωτογραφία συνέχιζα να έχω την ίδια νωχελική διάθεση και το ίδιο ανατριχιαστικά νωθρό βλέμμα που έχω εδώ και μέρες, τότε ούτε ακόμα 10 απανωτά πρωταθλήματα του Θρύλου (από την ηλεκτρονική Mont Blanc πένα μου και στων σουτέρ το coup de pied το ευθύβολο), ένα ξεγυρισμένο και παχυλό bonus (από τo στόμα μου και στης εργοδοσίας τ΄αφτί), μιας ακόμα πρωτιάς στη Eurovision (υπάρχει άραγε Θεός της Eurovision για να μας λυπηθεί;), καθώς και η μοναδικά ανατριχιαστική και ανεπανάληπτη (;) εμπειρία μιας κρουαζιέρας με θέα την συγκλονιστική καλντέρα στην Σαντορίνη, από την βυθιζόμενη πλώρη κρουαζιεροπλοίου φορώντας trendy πορτοκαλί-σομόν σωσίβιο (τα μάτια κλείστε γλυκά ακουμπήστε στην κουπαστή), δεν θα ήταν σίγουρα σε θέση να μου αναστηλώσουν το μόνιμα διψασμένο για παρατεταμένες διακοπές κουρασμένο μου κορμί…Θυμάμαι τα λόγια του Νίκου Καββαδία…
"…θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν…"
...και αντί να (ξανα) ακούσω τον Σταυρό του Νότου, ή τα Νησιώτικα του Γιάννη Πάριου, το Νο 1 και το Νο 2 (το Ν0 3 αναζητείται), ή έστω τους Κονιτοπουλαίους, ακούω υπέροχα, νοσταλγικά, μελιστάλαχτα, light, ιταλικά τραγούδια της δεκαετίας του ’60, κατάλληλα για προσωρινή μόνο ίαση μικροαστικών μικρο-ασθενειών, χτυπώντας σκοπίμως και αλύπητα στα ψαχνά της κάθε διψασμένα μικροαστικής ψύχωσης για διακοπές...
Gino Paoli λοιπόν και το αειθαλές «Sapore di Sale», σε ρομαντικό, πριμιτίφ για το είδος και την εποχή του, video-clip του 1964.
Γεύση από αλάτι λέει το τραγούδι, γεύση από θάλασσα, πάνω στο δέρμα σου, πάνω στα χείλη σου, ποιός ξέρει και που αλλού πάνω, νερό και δη αλατισμένο είναι, όπου θέλει μπαίνει...
…Sapore di sale, Sapore di mare…Sapore di te (να και στο τέλος η τσαχπινιά για να σώσει τα προσχήματα!)
http://www.youtube.com/watch?v=HwwclipeKGc
…και μιας και ταξιδέψαμε μουσικώς στην Ιταλία, η φωτογραφία κι αυτή από τον Ιταλικό νότο και συγκεκριμένα από την πανέμορφη Καλαβρία...
Naturalmente !
4 σχόλια:
Ειπα κι΄εγώ, πού τη βρήκε αυτή τη φωτογραφία, υπάρχει τέτοιο μέρος στην Ελλάδα και μούχει ξεφύγει; Ιλιγγος. Κι΄εγω το μυαλό μου στις διακοπές τόχω πάντως, δεν είσαι ο μόνος. Ευκολα θάφευγα τώρα να γυρίσω 28η Οκτωβρίου. Καλημέρα και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
ε μην είμαστε αυστηροί, υπάρχουν και καλύτερα μέρη στην Ελλάδα!
Πάντως εγώ δεν βάζω στόχο την 28η Οκτωβρίου, θα προτιμούσα να μην γύριζα ποτέ...με άλλα λόγια στον Αγύριστο για Διακοπές!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Eλα παιδιά, με το μαλακό...γύρισα μετά από 10 μέρες το απόγευμα και είχα ξεχάσει πως είναι ναβλέπεις φανάρι και να ακούς ταρίφα+ Ελληνάρα να βρίζονται...να έρθω μαζί σας???
( άν και οι Αθηναίοι είναι λιγάκι πιό μικροαστοί από όλους τους υπόλοιπους τελικά...)
ΚΑΛΗ (ΕΠΑΝ) ΕΝΤΑΞΗ!
το να είσαι μικροαστός δεν είναι κατά ανάγκη μεμπτό patsiouri μου...
...μα κι εσύ έλειπες 10 ημέρες!
Προκαλείς, προκαλείς!
Δημοσίευση σχολίου