Ότι του φανεί του Λολοστεφανή!

Μια από τις διαπιστώσεις τις οποίες έχω κάνει τα τελευταία χρόνια είναι ότι, όπως στα talent shows πηγαίνει όποιος ονειρεύεται να γίνει τραγουδιστής γιατί ενδεχομένως δεν έχει άλλη ευκαιρία προβολής, έτσι κι όποιος ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας στην Ελλάδα, πράγμα σπάνιο βέβαια για τον νέο-Έλληνα, ανοίγει ένα blog, ονομάζεται blogger, αφού δεν μπορεί να γίνει συγγραφέας διαφορετικά, για να αφήσω βέβαια στην άκρη τους επίδοξους blog-o-λογοτεχνο-κριτικούς.

Μετά λοιπόν από 19 μήνες προσωπικού blogging, αυτό που έχω να πω είναι ότι χαράμι πήγαν τόσα και τόσα βαθυστόχαστα μου άρθρα, τόσες και τόσες φιλοσοφικές μου παρεμβάσεις, καθώς δεν κατάφερα, παρά τις άοκνες προσπάθειές μου, να εκδώσω κι εγώ το δικό μου βιβλίο, το οποίο είχα σκοπό να το διανθήσω με ότι πιο δακρύβρεχτο και μελιστάλαχτο είχα μέσα μου - καθώς αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε - να αφήσω κι εγώ ανεξίτηλο το στίγμα μου στα πολιτιστικά και εκδοτικά πράγματα της χώρας με το πνευματικό απόσταγμα των εμπειριών μου.

Τελικά αυτό που έχω καταφέρει είναι να αθετώ συνεχώς τις υποσχέσεις μου, προς μεγάλη απογοήτευση τόσο του γράφοντος, όσο και του τεραστίου πλήθους των φανατικών αναγνωστών του!
Τη μια το κλείνω το ρημάδι, μετά το ξανανοίγω, με σοφιστίες κι άλλα εδώδιμα κι αποικιακά λέω να μην καταπιάνομαι, φτου κατρακυλάω στο βούρκο της αμαρτίας, με τη μαγειρική αποφάσισα να καταπιαστώ κάποια στιγμή ως blogger, τελικά διαπίστωσα ότι από το να μιλάς συνεχώς για φαγητό καλύτερα είναι να το τρως, να μετατρέψω σκέφτηκα επίσης το blog μου σε Juke Box κι εγώ να γίνω ο πρώτος DJ Blogger δημιουργώντας τη δική μου σχολή, ούτε αυτό το κατάφερα…

Παρόλα αυτά και χωρίς να περιμένω κανέναν να μου το πει, καθώς ή έχουμε το γνώθι σαυτόν ή δεν το έχουμε, τελικά αυτό το blog, είναι πραγματικά συναρπαστικό!
Κάθε μέρα και μια καινούργια έκπληξη!

Έτσι λοιπόν σήμερα, λέω να ξαναθυμηθώ τις προηγούμενες υποσχέσεις μου και να μετατραπώ σε DJ, έστω προσωρινά - με τις συγγραφικές μου προσπάθειες θα καταπιαστώ από βδομάδα, που θα πάει, κάποια στιγμή θα εκδοθώ κι εγώ και τότε όλοι οι blog-o-συγγραφείς θα ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν - προσφέροντας στα πλήθη μια μοναδική, all time classic, επιτυχία από τη γείτονα Τουρκία, η οποία είναι μονίμως in fashion (εμείς να τα βλέπουμε αυτά), όπως άλλωστε και το θέμα του τραγουδιού.

Αφιερωμένο στα πλήθη των φανατικών αναγνωστών μου και ιδιαίτερα στην Katerina Ante Portas, η οποία που το πάει που τ΄αφήνει όλο με τα της Τουρκίας καταπιάνεται και στη Γωγώ, το πατριωτάκι, η οποία με προκαλεί σε παιχνίδια, αλλά εγώ ανθίσταμαι!