Το χειμώνα εκείνο του 2007, τα πράγματα ήταν δύσκολα στη χώρα.Οι κάτοικοι της συνέχισαν να δουλεύουν σκληρά και να μοχθούν για τον επιούσιο αν και πλέον ήξεραν ότι περισσότερο πιθανό θα ήταν να ξαναπάρει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα και να ξαναφυτρώσει πράσινο στην Πάρνηθα μετά από 200 χρόνια, παρά αυτοί να βγουν κάποια στιγμή σε σύνταξη, ενώ και η τιμή του πετρελαίου έκανε συνεχή άλματα, τα οποία θα ζήλευε ακόμα και ο Σεργκέι Μπούμπκα στις ένδοξές του ημέρες.
Η οικονομική κατάσταση των κατοίκων της χώρας επιδεινωνόταν ημέρα με την ημέρα και ουδεμία προοπτική για αύξηση των πενιχρών οικονομικών τους διαφαίνονταν στον ορίζοντα.
Παρόλα αυτά, σε αυτό το κλίμα της οικονομικής δυσπραγίας, οι κάτοικοι της χώρας, συνέχιζαν να αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αισιοδοξία, να το ρίχνουν έξω, να διασκεδάζουν και να καταθέτουν τον πενιχρό τους οβολό στα πολιτιστικά ξενυχτάδικα της νύχτας κι έτσι να πορεύονται μέσα σε δίσεκτους καιρούς, σε παγωμένους χειμώνες και καυτά καλοκαίρια, μικροί και μεγάλοι, φτωχοί και φτωχότεροι, γονείς και παιδιά, τραγουδώντας χαρωπά το παρακάτω εύθυμο και σύντομο τραγουδάκι:
Χειμώνιασε αγάπη μου, τι θα φορέσει ο σπόρος
την μπλούζα του την περσινή, την έφαγε ο σκόρος!
Μαμά μου, που ζεις, μαμά μου ξεκόλλα
έχει αλλάξει η κολεξιόν δεν θέλω αυτή τη φόλα!
Για δες λοιπόν πως ψήλωσε θέλει άλλη γκαρνταρόμπα
αν πάει έτσι στο σχολειό θα γίνουμε όλοι ρόμπα!
Μπαμπά μου, που ζεις, μπαμπά μου ξεκόλλα
στο τρίτο το συρτάρι σου, εκεί είν΄ η πορτοφόλα!
…γιατί σε αυτόν τον κόσμο μόνο από τρελό και από μικρό μαθαίνεις πάντα την αλήθεια!
13 σχόλια:
Γειάσας Γιάννη! πάλι μας φτιάξατε το κέφι και σήμερα!...το πώς διασκεδάζει σήμερα ο νεοέλληνας... μη πώ καλύτερα....όμως εγώ αναρωτιέμαι-πραγματικά απορώ και ρωτιέμαι και απάντηση δε βρίσκω που λένε....-πώς στο καλό διασκεδάζουν έτσι οι άνθρωποι;; οι χριστιανοί;;;.....είναι διασκέδαση να πηγαίνεις και να 'ακουμπάς' τα λεφτά σου που τα βγάζεις με τόσο πολύ κόπο γιανά ακούς τις όποιες αηδίες και τα όποια σουξεδάκια της μοδός και από τον όποιο γκαριζόφωνο,άφωνο,ατάλαντο και λίγο λέω υποτίθεται 'καλλιτέχνη'της μοδός;; είναι διασκέδαση αυτό;;;είναι αυτό τ έ χ ν η;;; ρωτάω εσάς φίλτατε Γιάννη...να μου βρείτε μιά απάντηση! στο σοβαρό αυτό ερώτημα! Με αγάπη,Αθανασία.
Καλησπέρα Αθανασία,
...κι εγώ τις ίδιες απορίες έχω, αλλά την απάντηση δεν την έχω...
...δεν μπορώ όμως να οικτήρω και κανένα για τις "καλλιτεχνικές" του επιλογές, σκέψου ότι για μερικούς ανθρώπους το να πιουν μερικές φυάλες ουίσκυ, να ακούσουν κάποιους να γαυγίζουν και να γίνεται το κεφάλι τους καζάνι, είναι μια μορφή λύτρωσης...
...φαντάσου όμως να ακούς συνέχεια και τον Λουδοβίκο των Ανωγείων?
ένα θα σε πω πούλι μ'
το μαγαζί της οκάς, αλλά ο διαφημιστής τους σούπερ!
Καλέ Τζώννυ, η Αθανασία..Μήπως είσθε εσείς ο ίδιος; :)
Το πιο καλτ χρονογράφημα αγαπητέ!
Παρατηρώ μία σχετική σύμπνοια στα τελευταία μας πόστ!
Το θέμα της διασκέδασης έχει καταντήσει όντως αηδία αλλά ποιά είμαι εγώ που θα βάλω χέρι στους ανθρώπους για τον τρόπο με τον οποίο τη βρίσκουν??
Αντιθέτως απορώ για μία μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, πως γίνεται να γεμίζουν τις πίστες και ταυτόχρονα να κλαίγονται για την ακρίβεια...
ΥΓ1: Άραγε, τί ΄νούμερο έγραφε πάνω η επιταγή με την οποία πληρώθηκε ο στιχουργός του ουράνιου αυτού άσματος??
ΥΓ2: Αυτό με το Λουδοβίκο πόνεσε..
Peftasteri, ναι, δε σου κρύβω ότι ζηλεύω τις εμπνεύσεις τους...
Katerina, τι ακριβώς εννοείς?
Ότι γράφω με το ψευδώνυμο Αθανασία για να αυξήσω τα σχόλια στο blog μου?
Όποιοι με ξέρουν θα σου έλεγαν ότι κάνω αρκετές πλάκες καθημερινά και τσιγκλάω κόσμο, μέχρι ενοχλήσεως, αλλά τέτοια παράνοια δεν την έχω πάθει ακόμα, η κίνηση στο blog μου και η αύξηση των σχολίων ουδόλως με απασχολεί (ή ουδώλως με απασχολεί πλέον), η Αθανασία, η οποία μου είναι παντελώς άγνωστη, αλλά φαίνεται να συμπαθεί αυτό το blog μπορεί να απαντήσει εάν το θέλει...
...αλήθεια από που σου ήρθε τώρα αυτό?
Patsiouri, ο Λουδοβίκος σε πόνεσε ε?
Το καταλαβαίνω, είτε θα έχει φανατικούς φίλους της μουσικής ή το αντίθετο, γούστα είναι αυτά, δεν είναι και για θάνατο :)
Καλημέρα
Καλημέρασας Γιάννη!λυπάμαι εάν δημιούργησα πρόβλημα ή παρεξήγηση με τη παρουσία μου στο Blog σας... αλλά θα ήθελα να τη λύσω....Κυρία Katerina νομίζω πως...ήταν λίγο άστοχη η παρατήρησή σας...Δε πιστέυω και γώ ότι ο συμπαθέστατος κύριος Γιάννης (που πολλές φορές με κάνει και σκάω στα γέλια με τα post του θα δοκίμαζε έστω ή ότι θα σκεφτόταν και μόνο να κάνει κάτι τέτοιο (να χρησιμοποιήσει ένα γυναικείο όνομα).....νομίζω ότι αυτό ΔΕΝ ταιριάζει κάν στην αισθητική του....και ΔΕΝ το έκανε....Η ΑΘανασία είμαι εγώ μιά καλή (θέλω να πιστέυω) φίλη του κυρίου Γιάννη και του Blog του!! είμαι ένα ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό πρώσοπο και απλά μου αρέσει να μπαίνω στο Blog του και να διαβάζω τα θέματα που καταπιάνεται πολλές φορές που τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα...αυτό....είμαι μιά κοπέλα 29 χρονών από Αθήνα και είμαι άτομο με αναπηρία....Κύριε Γιάννη με συγχωρείτε εάν σας έφερα προβλήματα....αλλά σας υπόσχομαι εάν δημιουργώ πρόβλημα με τη παρουσία μου ότι δε θα εμφανιστώ ξανά.....βέβαια αυτό θα το κάνω με τεράστια λύπη....και θα μου λείψετε και εσείς και το Blog σας αλλά αν είναι για το καλό σας....Τις καλημέρες μου...και καλή εβδομάδα....Με αγάπη,Αθανασία.
Ώπα!
Καταρχάς να τα βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη.
Η αγαπητή Κατερίνα είναι μια παλιά φίλη του blog μου κι εγώ του δικού της...
...έχουμε έναν ιδιότυπο κώδικα επικοινωνίας και χιούμορ, τον οποίο απολαμβάνω πολύ, φαντάζομαι και εκείνη το ίδιο...
Εδώ κάπου υπήρξε μια παρανόηση. Η Κατερίνα δεν είχε πρόθεση να θίξει κανέναν και ειδικά εμένα.
Τα σχόλια μας ήταν στα πλαίσια αυτού του ιδαίτερου στυλ επικοινωνίας το οποίο έχουμε αναπτύξει...
Αθανασία, εσύ είσαι μιά νέα φίλη του Blog, βγάζεις μια ευαισθησία, ιδιαίτερα αρεστή σε μένα, αν σε κάνω να γελάς τότε αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος ο οποίος με κάνει να αισθάνομαι ακόμα καλύτερα...
Άρα λοιπόν, κανένα πρόβλημα δεν βλέπω στα παραπάνω...
Χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό κύριε Γιάννη! ούφ ευτυχώς....προς στιγμήν τρόμαξα ότι είχα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα... χαίρομαι που δεν είναι έτσι τελικά!......που θα πάει θα μάθω τον τρόπο που εκφράζεστε κάποτε!!! Με αγάπη,Αθανασία.
Na μαι και εγώ με..μάνικα να σβήσω τη φωτιά!!
Μα ο τρόπος που εκφράζεσθε Αθανασία μου θύμισε προς στιγμήν τον "τον ιδιότυπο κώδικα" του Τζώνη!
Άσε που αν δεν ήταν ο Τζώνης (λίγο προς Πιάφ μου κάνει), θα είχα κλείσει τα σχόλια από..βαρεμάρα!! ;))
Καλέ "μηδέν η παρεξήγησις" που θα έλεγε - μια παλιά ατάκα του ελληνικού σινεμά- και ο Λογοθετίδης! Και..συγνώμην!!
OK!
Αυτό δεν ήταν φωτιά, αλλά ένα μικρό καντηλάκι!
Κατερίνα, αλήθεια αυτή την ομοιότητα που ακριβώς τη βρήκες?
Αν εξαιρέσουμε τις τελίτσες και τα αποσιωπητικά, στα υπόλοιπα, υπάρχει χάσμα...
η Αθανασία μοιάζει εύθραυστη, ενώ εγώ σαν γουρούνι χοντροπέτσικο!
Κατερίνα, εσύ θα έκλεινες τα σχόλια από βαρεμάρα, αλλά εμένα αυτό το blogging πλέον μου προξενεί τρελό γέλιο και δάκρυ, μη με ρωτάς γιατί, ελπίζω να καταλαβάινεις τον "ιδίοτυπο" τρόπο σκέψης μου...
Eλπίζω να μην επιμένεις στην wordpress γιατί στην Τουρκία είναι ..απαγορευμένη! Διάβασε εδώ!
το γνωρίζω Κατερίνα, εδώ και καιρό, βλέπεις με διαβάζουν και στην Τουρκία...
Δημοσίευση σχολίου