Φωτογραφία: Κώστας Σερέτης
…καθημερινά να ακούς σκουπίδια και να έρχεται ένα τέτοιο γεγονός για να ακούσεις Χατζιδάκι στο ραδιόφωνο σε μεγάλες δόσεις.
Δεν το καταλαβαίνω, δηλαδή ο Χατζιδάκις ταιριάζει με το πένθος;
…κι από αύριο, όταν θα βγουν και πάλι τα ξίφη από τα θηκάρια, οι δυνατές ιαχές των πολεμάρχων και ο ήχος των τυμπάνων τους, θα επανέλθουμε στη γνωστή μας τάξη και ασφάλεια…
Υπομονή, το πένθος δεν ταιριάζει πάντα στην Ηλέκτρα...
…καθημερινά να ακούς σκουπίδια και να έρχεται ένα τέτοιο γεγονός για να ακούσεις Χατζιδάκι στο ραδιόφωνο σε μεγάλες δόσεις.
Δεν το καταλαβαίνω, δηλαδή ο Χατζιδάκις ταιριάζει με το πένθος;
…κι από αύριο, όταν θα βγουν και πάλι τα ξίφη από τα θηκάρια, οι δυνατές ιαχές των πολεμάρχων και ο ήχος των τυμπάνων τους, θα επανέλθουμε στη γνωστή μας τάξη και ασφάλεια…
Υπομονή, το πένθος δεν ταιριάζει πάντα στην Ηλέκτρα...
15 σχόλια:
Η φωτογραφία είναι καταπληκτική, λες και υπάρχει παρουσία εκεί...Όσο για τα άλλα, συμπέσαμε πάλι, μοναδικέ -κυριολεκτικά εδώ και καιρό- σχολιαστή μου. :)
η φωτογραφία αναρτήθηκε ακριβώς για τον λόγο αυτό Σταυρούλα, γιατί μοιάζει σαν κάποιος να είναι εκεί...είναι όπως ο θάνατος...
τα πρόσωπα φεύγουν, αλλά κατά ένα τρόπο είναι πάντα εκεί να μας συντροφεύουν...
...σημασία δεν έχει ο σχολιασμός Σταυρούλα, μπορεί πλέον να σε "σχολιάζω" περισσότερο εγώ από άλλους, αλλά η αναγνωσιμότητά σου είναι μεγάλη εικάζω...
το θέμα είναι τι τελικά επιθυμείς...
προσωπικά ο σχολιασμός και η αναγνωσιμότητα δεν με απσχολούν, όχι πια βεβαίως, αν και από τη στιγμή που γράφεις και τα δημοσιεύεις κάπου, το κάνεις και για να διαβαστείς και για να σχολιαστείς, διαφορετικά τα αφήνεις στο σκληρό δίσκο του pc σου.
Το θέμα είναι πόσο σημασία δίνεις σε αυτά και πόσο σε καθορίζουν...εμένα διόλου πάντως...
Ας πούμε λοιπόν ότι το χαμόγελο της κόρης μου είναι απλά το καλύτερό μου...
Σχόλια είναι και περνούν σχόλια είναι και λένε... Συμφωνώ απολύτως μαζί σου, εννοείται, απλώ το έθιξα, γιατί είναι μια ρεαλιστική διαπίστωση, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Να χαίρεσαι την κορούλα σου :))))))
ευχαριστώ Σταυρούλα, ξέρεις μερικές φορές νιώθω σαν εκείνες τις κυρίες της αυλής (όταν υπήρχαν αυλές βεβάιως) οι οποίες βγαίνουν με την καρέκλα έξω και περιμένουν να πιάσουν κουβέντα με τον κόσμο...
ωραία εικόνα, τώρα που το σκέφτομαι ομολογώ ότι την αναπολώ, καθώς σε αυλή μεγάλωσα
Έτσι ήταν η γειτονιά μου, όταν ήμουν μικρή, στο χωριό. Τώρα πάει, χάλασε κι αυτή, γέμισε καφετέριες...
Σαν να τον βλέπω τον Αρχιεπίσκοπο να κάθεται μπροστά στο τραπέζι να παρακολουθεί τους ελεεινούς να κόβουν-ράβουν δαντέλες. Οχι βέβαια πως αυτό κάνει..ευτυχώς την έκανε στα γρήγορα.
Χθές μου ήμουνα άρρωστη, κάθισα στο σπίτι. Με πήραν στο τηλέφωνο μία εταιρεία που κάνει γκάλοπς για την εκλογή του νέου αρχιεπισκόπου..αν το πιστεύεις..ούτε λίγο ούτε πολύ με ρώτησε ποιός (απο τους 10) ιερείς θα ήταν κατάλληλος να γίνει Αρχιεπίσκοπος κατά τη γνώμη μου και όταν αντέδρασα μου είπαν ότι η γνώμη του κόσμου μετράει και ότι αυτό είναι η Δημοκρατία της Εκκλησίας!!! Αραγε με την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου θα ακούσουμε το "Pomp & Circumstance"?
Υπέροχη η φωτογραφία και πάρα πολύ επίκαιρη. Ευτυχώς που έχεις το κοριτσάκι σου, να το κυττάς να ευφραίνεσαι..γιατί η Ελλάδα άστα να πάνε.
@ Scalidi, πάντα περνάω απο τις σελίδες σας, σχεδόν καθημερινά, έχετε μία γαλήνη στο τρόπο που γράφετε, που είναι βάλσαμο για μένα, οι περιγραφές σας, οι φωτογραφίες σας με στέλνουν σε μαγικούς ΄κόσμους που οι βάρκες, τα θαλασσοπούλια και οι θάλασσες μερώνουν και τις πιο ατίθασσες καρδιές. Δεν σας σχολιάζω όμως. Απλά χαίρομαι που γράφετε.
εταιρεία δημοσκοπήσεων, ήθελα να γράψω
Γειάσας Γιάννη μας....πάρα πολύ ωραία η φωτό όντος...μου θυμίζει εκείνα τα παλιά αρχοντικά με τα πανάκριβα μεταξωτά τραπεζομάντηλα....τέλια...δεν ξέρω αλλά μου αρέσουν αφάνταστα οι παλιές και ασπρόμαυρες φωτό...μου μοιάζουν σαν ένα πανέμορφο παγωμένο κομμάτι του παρελθόντος... ένα σπάνιο απολίθωμα ή απομεινάρι από αυτό...τώρα όσο για τον πολυαγαπημένο μας Χατζιδάκι αλοίμονο εάν πρέπει να γίνονται τέτοια δυσάρεστα γιανά τον ακούμε....έστω και από τα πανάθλια τηλεοπτικά κανάλια....νομίζω όμως ότι όλο αυτό (σχετικά με την κειδία του Αρχιεπισκόπου)έχει αρχίσει να αγγίζει πλέον τα όρια της υπερβολής....το παράτράβηξαν τα κανάλια πιά....ας αφήσουν τη ψυχή του να υσηχάσει εκεί που πήγε τέλοσπάντων!!!έλεος....ούτε να 'φύγει'από τη ζωή δε μπορεί κάποιος φυσιολογικά πιά....Αθανασία.
Μαρίνα, έκανες ένα ωραίο σχόλιο προς την Σταυρούλα, δεν την σχολιάζεις είπες, αλλά χαίρεσαι που γράφει...
Ξέρεις με πόσους έχω χαρεί τόσο πολύ και με αυτά που γράφουν, ώστε δεν μου πάει να κάνω κανένα σχόλιο? μοιάζει με ιεροσηλία, απλά απολαμβάνεις και κρατάς όσα διάβασες στα πολύτιμα...
Για τoν Αρχιεπίσκοπο δεν θέλησα να πω τίποτα, οι άνθρωποι οι οποίοι ασκούν πάνω μου επιρροή είναι αυτοί με τους οποίος διαφωνώ...και με τον Αρχιεπίσκοπο θύμωνα πολύ, παράλληλα όμως γοητευόμουνα και από τη προσωπική του λάμψη, γιατί ανθρώπους να διαφωνείς θα βρεις πολλούς, να σε γοητεύουν όμως παράλληλα, μάλλον δύσκολο.
Αθανασία, εδώ σε σταυρώνουν καθημερινά ζωντανό, πεθαμένο θα σε λυπηθούν, που δεν έχεις φωνή να μιλήσεις?
έτσι είναι..θ΄ακούμε Χατζιδάκι στο ραδιόφωνο και θα ρωτάμε ποιός πέθανε..
η φωτογραφία τής απουσίας-κάθε απουσίας-είναι τέλεια στην απλότητά της.και η τελευταία σου φράση στο προηγούμενο σχόλιο,αυτό που θα ήθελα να πω κι εγώ
όπως το είπες Ερμία, θα ακούμε Χατζιδάκι και θα νομίζουμε ότι κάποιος πέθανε!
Εγώ θα σχολιάσω μόνο τη φωτογραφία, τα σπάει!
μα εντελώς patsiouri μου!
Τζων μπόη, συγγνώμη που καταχρώμαι το χώρο σου λιγάκι να απαντήσω στη Μαρίνα. :) Αγαπητή, μια απλή προσφώνηση ήτο προς το Αρμυρίκι το οποίο επιβεβαιώνοντας τον εστέτ και large χαρακτήρα του, το έκανε ζητηματάκι... :))))))))
Καλό Σαββατοκύριακο
αααχ ναι, θέλω να κρύψω πόσο εστέτ είμαι αλλά δεν μπορώ ο δόλιος :)
Καλό Σαββατοκύριακο!
Δημοσίευση σχολίου