Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Career oriented

Αγαπημένη μου καριέρα,

Θα ήθελα εδώ και πολύ καιρό να σου γράψω δύο λόγια, αλλά ήσουν εσύ που με είχες πάντα τόσο απασχολημένο και με κρατούσες σφιχτά στην αγκαλιά σου και δε μου άφηνες κανένα περιθώριο για trivial ασχολίες.

Δεν ξέρω εάν ποτέ με αγάπησες πραγματικά, δεν ξέρω εάν ποτέ ένιωσες τις βαθύτερες ανάγκες και τις επιθυμίες μου, δεν ξέρω εάν με είχες μοναχά για ένα ξεχειλωμένο 8άωρο, 10ωρο ή και 12ωρο, ενίοτε και 14ωρο, δεν ξέρω εάν με ήθελες για many nights stands, για έρωτα, σεξ, ή σκληρό πορνό με ή χωρίς παρεκτροπές ή πραγματικά με πόνεσες και με νοιάστηκες όπως εγώ νοιάστηκα για σένα όλα αυτά τα χρόνια.

Δε σου κρύβω ότι ήσουν σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά, μα ήρθαν καιροί που παρόλα αυτά σε πίστεψα βαθιά…
…σε υπηρέτησα σαν το πιστό σκυλί, σαν το ακούραστο γαϊδουράκι που ανεβαίνει με το βαρύ φορτίο στις πλάτες του στις χιονισμένες βουνοκορφές της Πίνδου ή έστω τα κακοτράχαλα βράχια της Σαντορίνης με την ξώβυζη τουρίστρια στην κουρασμένη ράχη του, σαν τον ξεσαλωμένο σελέμπριτυ που ξημεροβραδιάζεται στα πάρτυ της Μυκόνου, σαν τον εθισμένο blogger που κάνει ανελέητο blogging, σαν την άοκνη μέλισσα που μαζεύει ακούραστα τους χυμούς από τα λουλουδάκια και τα καταθέτει στην αχόρταγη κυψέλη σου, σαν το καλολαδωμένο γρανάζι της μηχανής που δεν σταματά την παραγωγή παρά μόνο όταν απαξιωθεί και πεταχτεί στα άχρηστα…

Καριέρα μου, είναι γεγονός ότι σ΄ αγάπησα όπως η μάνα το παιδί, όπως η φλόγα το δαδί, όπως ο γέρος τη ζωή που τον αφήνει…
Αρκέστηκα, όλα αυτά τα χρόνια στα οποία πορευόμαστε μαζί, χέρι χέρι σαν τον Καρατζαφέρη και με τη σχέση μας να περνά από 40 κύματα, κυκλώνες, τυφώνες και τσουνάμι, εσύ να μου δίνεις, άλλοτε ψίχουλα κι άλλοτε παντεσπάνι, άλλοτε χόρτα βραστά της λαϊκής κι άλλοτε τρούφα από το Πιεμόντε, χωρίς εγώ να παραπονιέμαι, χωρίς να ξεστομίζω φωναχτά όλα εκείνα τα ευφάνταστα λόγια τα οποία γλωσσοπλάθω πίσω από την πλάτη σου…

Καριέρα μου, είναι αλήθεια ότι σε περιγέλασα, σε αγνόησα, σε λάτρεψα, σε εξύμνησα, αλλά κι εσύ όμως άπονη δεν μου φέρθηκες καλύτερα…με εξύψωσες, με αποθέωσες, με έριξες στα τάρταρα, με ποδοπάτησες…
…παρόλα αυτά, υπόμενα σαν πειθήνιος στρατιώτης την σκληροτράχαλη σου εκπαίδευση, τα αδικαιολόγητα καψόνια, τις σκληρές διαταγές σου και πάντα με ηθικό ακμαιότατο, άλλοτε με την κουραμάνα στο χέρι κι άλλοτε με το γαλόνι στον ώμο, πορεύτηκα ανάμεσα στα ορύγματα, στα ναρκοπέδια και στα πεδία των μαχών, όπως εσύ επιθυμούσες λυσσάρα αφέντρα της ζωής μου…

Τώρα πλέον που είμαι κι εγώ 40 χρόνια φούρναρης και όπως καταλαβαίνεις η σχέση μας έχει δοκιμασθεί στο χρόνο και μπορούμε να μιλάμε ανοικτά μεταξύ μας, μπορούμε να ανοίγουμε τις καρδιές και το στόμα μας κι όχι μόνο τα πόδια μας, τώρα που θες πραγματικά να με επιβραβεύσεις ξανά πλουσιοπάροχα, γιατί τελευταία αγαπηθήκαμε ξανά με πάθος, όπως ο Γιάγκος και η Βίρνα Δράκου, η Αρχόντισσα και ο Αλήτης, η Μπιμπή και ο Κλεό, ο Τάσος και η Γκόλφω, ο Μιμίκος και η Μαίρη, η Κάρλα και ο Νικολά, τώρα που πλέον έχω δώσει την απάντηση, γιατί τα έρμα ψοφάνε αφού με τον ήλιο τα βγάζουμε αλλά με το σούρουπο τα βάζουμε, θα ήθελα να σου ζητήσω στο άμεσο μέλλον να είσαι λίγο επιεικέστερη μαζί μου…


…το ξέρω, θα σου είναι πολύ δύσκολο λατρεμένη μου αφέντρα, αλλά πλέον το παιδάκι μου μεγαλώνει και θέλω να το βλέπω λίγο περισσότερο…
…μη σε ανησυχεί λατρεμένη μου, για σένα δουλεύω κατά βάθος…
…σε λίγα χρόνια θα σου το παραδώσω έτοιμο να το κάνεις όπως εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα…
…αν σου ξεγλιστρήσει όμως, ευθύνες μη μου ζητήσεις…
…κάποιες βερσιόν βγαίνουν μερικές φορές περισσότερο βελτιωμένες…

10 σχόλια:

Maria Mikro Analogo είπε...

Σαν πολύ δεν την καλοπιάνεις την κυρία καριέρα; Μην ανησυχείς, δεν είναι σοβαρό αυτό που έχεις πάθει. Ταξινόμηση προτεραιοτήτων λέγεται. Είναι ιάσημο 100% αν κάνεις τις σωστές επιλογές :)

Katerina ante portas είπε...

Είσαι σίγουρος Τζων ότι δεν στο έστειλε για δημοσίευση ο..άνδρας μου; :)

Αυτός ήδη παρέδωσε τη μιά από τις τρείς, κάνουμε ήδη μαύρα μάτια να τη δούμε να γυρίζει απ το καταστρατηγημένο 9-6...

Katerina ante portas είπε...

Nα σε κάνω να ζηλέψεις; Πάω για καφέ, στη βροχούλα, με τα "κορίτσια" της ηλικίας μου!! :)

Τζων Μπόης είπε...

@ Μαρία, τις προτεραιότητες τις βάζουμε εμείς; κάπως αλλιώς νομίζει λειτουργεί το σύσυημα πλέον

@ Κατερίνα, 9-6; γιατί με κάνεις να γελάω έτσι ώρες ώρες;
Για καφέ;
εγώ μετά θα πάω για μπύρες, απόγευμα θα είναι, βράδυ θα είναι, ξημερώματα θα είναι, ακόμα δε το γνωρίζω!

peftasteri είπε...

Ναι, πότε είπαμε ότι παίρνεις σύνταξη;
...χαχαχαχα, άκουσε η καριέρα σου και γέλασε σκληρά....

Katerina ante portas είπε...

Oh my my..(καταστρατηγημένο είπαμε, και οκτώ μας ήλθε..)
Φαντάζομαι.. Καλή δύναμη καλέ μου!

Τζων Μπόης είπε...

είδατε μέχρι τι ώρα μένει ξύπνιος ο career oriented για να διαβάσει λιγάκι να χαλαρώσει ο άνθρωπος?
00:19 !

Καλό μου κουράγιο και καλό σας, τουλάχιστον θα βγω σε σύνταξη σε 20χρόνια....
ρε κάτι ωραία που μου έρχονται νυχτιάτικα...

Peftasteri, εσένα σου τη φυλάω στη γωνία!
Κατερίνα, μα κι εσύ με τις κόρες θα ταίσεις την...καριέρα?

scalidi είπε...

ΕΓΡΑΨΕΣ...

Marina είπε...

Να βιαστείς γιατί τα χειρότερα ίσως έρθουν. Η ανηψούλα μου στα 5 της χρόνια κατουριόταν τις νύχτες. Τη γύρισαν σε όλους τους γιατρούς. Στο τέλος τη πήγαν σε παιδοψυχολόγο ο οποίος μετά απο καιρό τους είπε ότι η μικρή έχει στερητικό σύνδρομο, της λείπει ο μπαμπάς της, δεν τον έβλεπε ποτέ μέσα στη εβδομάδα, όταν γύριζε εκείνος απο τη δεύτερη δουλειά (για να τα βγάζουν πέρα)εκείνη κοιμόταν. Ετσι όταν σταμάτησε τη δεύτερη δουλειά, σταμάτησε και το πιπί μέσα στη νύχτα!
Τι σου λέει αυτό;

Τζων Μπόης είπε...

Σταυρούλα, το θέμα δεν είναι να γράψω, αλλά να την "γράψω"

Μαρίνα, έχω πει πιο βροντερά όχι, ακόμα κι από εκείνο το ένα του Μεταξά, με πολύ μεγάλο κόστος...
στο όχι είμαι εύκολος, τα ναι μου βγαίνουν δύσκολα...ποτέ δεν ξέρεις όμως, μεγάλες κουβέντες δεν λέμε...
βέβαια στη δική μου περίπτωση υπάρχουν ακόμα χειρότερα...
να κατουρηθώ εγώ από τη στέρηση, αλλά αυτό σε παρακαλώ καλύτερα να μείνει μεταξύ μας :)