Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Ευπώλητο μέλλον

Παρατηρώντας παιδικά πρόσωπα από φωτογραφίες του παρελθόντος (σημειωτέον αγαπημένο μου θέμα στη φωτογραφία), πάντα αναρωτιέμαι τι έχουν απογίνει αυτά τα πρόσωπα, ποια πορεία ακολούθησαν στη ζωή τους και μέσα από ποιες συμπληγάδες τελικά πέρασαν για να φτάσουν άραγε που...

Ο σκανδιαλιάρης πιτσιρικάς της διάσημης φωτογραφίας με τίτλο «Les écoliers de la rue Damesme», απαθανατίστηκε από τον φακό του Robert Doisneau το 1956, σήμερα λοιπόν - εφόσον είναι εν ζωή - θα πρέπει να διανύει την έκτη του δεκαετία.

Τότε ξεκινούσε το σχολείο χαρούμενος, προφανώς σε αυτήν την ηλικία δεν θα πρέπει να είχε επαγγελματικά όνειρα και φιλοδοξίες, είχε όμως διάθεση για παιχνίδι και σκανδαλιές, όπως όλα τα παιδιά σε κάθε εποχή.
Ενδεχομένως στην πορεία της ζωής του - εφόσον ακολούθησε μια on the road διαδρομή - θα πρέπει να καταπιάστηκε με παιχνίδια ανταγωνισμού, να κατέλαβε επιτελικές θέσεις στον σκληρό κόσμο των επιχειρήσεων, να αγωνίστηκε για να ανέλθει επαγγελματικά και κοινωνικά, να καταπίεσε το σκανδαλιάρικο παιδί που είχε μέσα του κάτω από τόνους φιλοδοξιών, να πολέμησε για ένα ιδιωτικό ευπώλητο μέλλον, μπορεί ακόμα χειρότερα να έγινε και blogger και να έφτασε μεσήλικας αισίως να παρατηρεί εκείνη τη διάσημη φωτογραφία του, αναζητώντας μάλλον μάταια την εδώ και χρόνια απωλεσθείσα παιδικότητά του...

Τα σχολεία ξεκινούν λοιπόν ξανά και οι μαθητές της κάθε οδού Damesme, θα οδεύσουν και πάλι χαρούμενα σε μια αβέβαιη πορεία προς το αύριο...
Δεν χρειάζεται να βιαστούν, οι ανταγωνισμοί και οι φιλοδοξίες άλλωστε θα τους περιμένουν στη στροφή...

4 σχόλια:

violet είπε...

Παρατηρώντας παιδικά πρόσωπα σε παλιές φωτογραφίες (κάτι που μου αρέσει και σε μένα πολύ και μιλώ για φωτογραφίες άλλων εποχών, σαν αυτήν της ανάρτησης)...αυτό που λατρεύω , είναι εκείνο το ολόφρεσκο βλέμμα που έχει τη ζωή μπροστά του,το ανέμελο, που μπορεί ακόμη να ονειρεύεται.... γιατι όλα είναι πιθανά να συμβούν στη ζωή του....κι αυτή μοιάζει με πανηγύρι που δεν τελειώνει ποτέ

Τζων Μπόης είπε...

απ΄ ότι φαίνεται Violet, τα είπατε πολύ καλύτερα από εμένα!

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Τέλεια η φωτο και τα λόγια σου όπως πάντα...

Τζων Μπόης είπε...

ευχαριστώ Χρήστο, εσύ με τα της εκπαίδευσης έχεις άλλωστε μεγαλύτερη εξοικείωση