Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Πατρίδα

Είναι φορές - και παρά το γεγονός ότι ποτέ μου δεν αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη του να ανήκω κάπου - προσπαθώ και όσο περνούν τα χρόνια να καταλάβω ποιά είναι τελικά η δική μου πατρίδα (*):

αυτή στην οποία γεννήθηκα;

αυτή την οποία νιώθω ως πατρίδα;

αυτή που έχω αναγκαστεί να δέχομαι ως τέτοια;

αυτή στην οποία θα ήθελα να ζήσω;

ή μήπως αυτή που έχω πλάσει στο μυαλό μου;

(σ.σ.: life style ερωτηματικά και μεταφυσικές ανησυχίες)

11 σχόλια:

scarlett είπε...

ως συναισθηματικο άτομο που εμπνέεται από τις life style ανησυχίες , θα έλεγα δίχως σκεψη το β. το α μοιαζει με απαντηση σε συμπληρωση αιτησης, το γ ακουγεται καταπιεστικό (και μπορεις παντα να το εγκαταλείψεις), το δ και το ε δεν ξερεις αν υπαρχουν (η φαντασία είναι πολυ παραπλανητικη ενιοτε)

και τέλος θα έλεγα, αφου όλα δυνητικα μπορουν να αλλαξουν στη ζωή μας, να μην ειναι και η έννοια της πατρίδας μεταβλητή; συμβατή με τον εκάστοτε τρόπο σκέψης και αντίληψης

Ελινα είπε...

Πατριωτισμος ειναι η πεποιθηση πως αυτη η χωρα ειναι ανωτερη απ'ολες τις αλλες επειδη γεννηθηκες εσυ σ'αυτη.(George Bernard Shaw).
Tωρα βέβαια χρειαζεται επιστρατευση
και του τελευταιου ιχνους φαντασιας για να νιωσουμε καλυτερη πατριδα του κοσμου αυτην εδω την πατριδα.
Η πατριδα για να αγαπηθει οφειλει να αγαπα και να προσφερει.
Περιμενω να μου αναφερει καποιος την τελευταια πραξη αγαπης της εδω πατριδας, προς το προσωπο του....
Τζων Μποη, απο τις πιθανες εκδοχες σου θα προτιμησω την τελευταια.
Την πατριδα που εχω ονειρευτει. Την χωρα του ποτε...

Katerina ante portas είπε...

Καλέ Τζων είναι αυτός στο βάθος της φωτογραφίας ο ..Αγ.Παντελεήμων;
Για να κατανοήσω το βάθος της μεταφυσικής σας ανησυχίας αγαπητέ μου Εστέτ! :)

Τζων Μπόης είπε...

@ Scarlett, η τελευταία σου φράση, συμπυκνώνει ακριβώς αυτό που ήθελα να πω και που νιώθω

@ Ελίνα, προσωπικά δεν βλέπω ούτε και ιδιαίτερη αγάπη των εδώ ανθρώπων προς το πρόσωπο της εδώ πατρίδας, δούναι και λαβείν είναι όλα.

@ Αικατερίνη μου Μεγάλη!
Για να κατανοήσεις το μέγεθος της μεταφυσικής εστέτ μου ανησυχίας θα σου πω ότι στο βάθος της φωτογραφίας βρίσκεται ο Ναός της του Θεού Σοφίας, κοινώς Αγία Σοφία, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Katerina ante portas είπε...

Χάρισμά σας Ιταλικό, Βattisti!( θυμάμαι καλά;)

Unknown είπε...

Γεια χαρά φίλε Γιάννη και συνονόματε πρώτη φορά περνάω απο τα λημέρια σου.
Πατρίδα για μένα είναι τα πάντα και τίποτα μια ιδεατή κατάσταση που γράφω ο Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους.
Μητέρα μεγαλόψυχη στο πόνο και στο δάκρυ
Εκτιμώ αυτά που γράφεις και πραγματικά με εκφράζεις στα περισσότερα.

Σου αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι
http://www.youtube.com/watch?v=gzReSBaben8

silena είπε...

Η έννοια της πατρίδας είναι σύνθετη πιστεύω.
Αρχικά θα έλεγα ότι δεν τίθεται θέμα για το αν έχουμε ή δεν έχουμε ανάγκη να ανήκουμε σε μια πατρίδα γιατί αυτό είναι δεδομένο (θέλω να πω ότι μιλάμε εκ του ασφαλούς, κανείς δε μας έδιωξε από την πατρίδα μας ώστε να γίνουμε πρόσφυγες και όντως να έχουμε την ανάγκη αυτή). Αλλά είναι η πατρίδα μας που πολύ συχνά μας πληγώνει και πότε την απαρνιόμαστε, πότε τη σιχαινόμαστε, πότε δε θέλουμε ούτε να την ξέρουμε! Ποτέ όμως πιστεύω δεν την είδαμε σα μέρος της ζωής μας. Ποτέ δεν την αγαπήσαμε. Κι έτσι καταλήγουμε να μήν ξέρουμε τί ακριβώς είναι αυτό που εκφράζει για μας. Και όπως όλοι ξέρουμε η αγάπη είναι προσφορά. Μόνο που ελάχιστα προσφέρουμε αλλά ζητάμε τα πάντα.

scalidi είπε...

Πατρίδα σου είναι όλα όσα είσαι εσύ, οι σκέψεις, οι επιθυμίες, τα γούστα σου, οι ιδέες σου και βέβαια τα όνειρά σου.

Τζων Μπόης είπε...

@ Ευχαριστώ Αικατερίνη, πολύ αγαπημένο τραγούδι, πάρα πολύ!

@ Παιδί της πλατείας (Σολωμού;). Ευχαριστώ για την αφιέρωση συνονόματε, ο συντοπίτης σου τα έχει πει όντως καλύτερα.

@ Selina, καλώς ήρθες κι εσύ, λοιπόν, η ανάγκη του να ανήκεις κάπου είναι σεβαστή, ο άνθρωπος ζει αγελαία, απλά κάποιοι έχουν περισσότερο ανάγκη τις ομάδες από άλλους. Την πατρίδα αυτή ποτέ δεν την αγαπήσαμε και για αυτό ποτέ δε μας αγάπησε πραγματικά, η πατρίδα είμαστε εμείς οι ίδιοι, υπάρχουν όμως και οι νεότεροι, αυτοί που έρχονται, αυτοί θα ζήσουν σε τούτη εδώ τη χώρα νιώθοντάς την ως ξένη;

@ Σταυρούλα, κυρίως τα όνειρα, έτσι είναι.

Ανώνυμος είπε...

"Πατρίδα μου ήταν πάντα εκεί που με σταμάτησα μια λέξη"έγραψε ο Λειβαδίτης για να το πω και γω σε σένα.

aniaris είπε...

Αυτή που διάλεξες να βάλεις φωτογρφαία της.