Αυτές τις εικόνες τις βλέπουμε συνήθως στην Αθήνα τον Δεκαπενταύγουστο.Έχω την αίσθηση ότι από εδώ και στο εξής θα τις βλέπουμε και συχνότερα. Η εικόνα άλλωστε είναι φρέσκια, σαν αυγό ημέρας (αυγό είπα και νομίζω ότι έχω ένα τελευταίο στο ψυγείο).
Η βομβαρδισμένη Αθήνα, η ρημαγμένη πρωτεύουσα του υπόδουλου Ελληνικού κράτους, η παρηκμασμένη μητρόπολη των Βαλκανίων, η εμπόλεμη περιοχή της Ευρωζώνης, η διακεκαυμένη ζώνη του Ευρωπαϊκού Νότου (εξαντλήθηκα, δεν έχω άλλα), θα είναι πλέον κάπως έτσι.
Τα Καγιέν θα έχουν εξαφανιστεί, μαζί τους δυστυχώς και τα Hyundai, ενδεχομένως και οι οδηγοί τους και πλέον το νέο μεταφορικό μέσο θα είναι το κάρο, τς τς, δεν θα έχει άλογα ή μουλάρια, αλλά δίποδα, τα δημοτικά κάρα δε, θα περισυλλέγουν και τους πεινασμένους συνανθρώπους μας από τα κράσπεδα (το νεκροταφείο στο Σχιστό έχει πολύ ωραία θέα στο Σαρωνικό), οι κυρίες του Κολωνακίου θα έχουν εγκλειστεί μεταξύ Πατριάρχου Ιωακείμ και Σκουφά - το δε Κολωνάκι θα προστατεύεται με μπάρες ασφαλείας, τς, ας αφήσουμε και κάτι αλώβητο σε αυτή τη χώρα - και θα οργανώνουν φιλανθρωπικά γκαλά με σκοπό τη συλλογή συσσιτίων για τους νεόπτωχους της Αγίας Παρασκευής, Χαλανδρίου και Χολαργού, όσοι έχουν απομείνει δηλαδή εκεί, καθώς οι υπόλοιποι θα έχουν επιστρέψει στα πάτρια εδάφη των περιοχών Αιγάλεω, Περιστερίου και λοιπών δυτικών προαστείων, η ζωή κύκλους κάνει, τι νομίζατε δηλαδή, ότι επειδή αγοράσατε οροφοδιαμέρισμα με θέα το Παλαιό Ψυχικό γίνατε κι αστοί; τς, τς, τς...ενώ οι αυτόχθονες των παραπάνω δυτικών συνοικιών θα έχουν πλέον μεταναστεύσει εις τα πατρογονικά εδάφη του Μωρέως και της Ρούμελης, βόσκοντας πρόβατα και αρμέγοντας γίδια, nod bad, το γίδινο είναι και νοστιμότατο, στην μεγάλη πείνα βρε αδερφέ, ας φτιάξουν κι ένα chèvre!
Μεσοπρόθεσμα προγράμματα υπάρχουν, όπως και μακροπρόθεσμα (αυτό δα έλειπε), έχουν γνώση οι φύλακες, μέχρι να τελειώσουν και τα βλήτα στο χωριό, η γη να γίνει στέρφα και τα ύδατα να εξαφανιστούν, έχουμε ακόμα δρόμο...στο κάτω κάτω ψυχή δεν είχαν και στη Μπιάφρα;
18 σχόλια:
όταν μπήκα το απόγευμα στο δίκτυο και διάβασα, όσα διάβασα, δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα Τζων Μπόη.
το κείμενο σου αυτό πονάει, όπως και η λεπτή ειρωνεία του
είμαι κι εγώ βέβαιη ότι υπάρχουν πολλά ακόμα προγράμματα μέχρι την πλήρη εξαθλίωσή μας.
έχω μόνο μία απορία : ξέρουν τι κάνουν ; και το κάνουν συνειδητά ;
Καλησπερα Τζων Μποη,
ελπιζω να γυρισες τουλαχιστον απο την πλατεια, με οσο δυνατον λιγοτερη ποσοτητα χημικων στο σωμα σου.
Θα ξανα-ανθισει αυτη η χωρα. Ειμαι αισιοδοξος. Ελπιζω να γινει αυτο οσο εμεις ακομα θα μπορουμε να το δουμε.
Υ.Γ. αγαπητη scarlett, δεν ειναι μαλακες.
Ειναι προδοτες (την φραση την εκλεψα απο πανώ του Συνταγματος).
Ναι, το κανουν συνειδητα.
Αγαπητοί Scarlett & Πειρατή (αισθάνομαι την ανάγκη να σας αποκαλέσω ακόμα και φίλους μου)
Θεωρώ την ντροπή ύψιστη αξία. Το να ντρέπεται κάποιος, το να νιώθει συστολή, το να κοκκινίζει είναι σημάδι ψυχικής υγείας για μένα. Χαίρομαι τους ανθρώπους που ντρέπονται, ακριβώς με αυτούς θέλω να βρίσκομαι στην ίδια όχθη.
Εδώ έχει χαθεί η ντροπή, η αίσθηση του μέτρου...θα μου πει κανείς, μα τι ψάχνεις άνθρωπέ μου, στο πόλεμο οι αξίες καταλύονται και εδώ πράγματι ζούμε έναν ασύμμετρο πόλεμο.
Το σύστημα εδώ μοιάζει με θλιβερή σούπα, πολιτικοί, επιχειρηματίες, αγανακτισμένοι, άνεργοι, κουκουλοφόροι, παρακρατικοί, αναρχικοί, προβοκάτορες, μεροκαματιάρηδες, μικρομεσαίοι, ποδοσφαιρικοί παράγοντες, έχουν μπει σε ένα καζάνι που αχνίζει και αναδύονται τα χειρότερα αρώματα.
Δεν μπορεί όλο αυτό να είναι δημιούργημα των πολιτικών, των διεφθαρμένων πολιτικών και των αδίστακτων επιχειρηματικών, ή των ξένων κακών δυνάμεων που απεργάζονται το καλό μας, αυτό είναι προϊόν μακροχρόνιας ζύμωσης. Καμία κοινωνία δεν είναι άμοιρη ευθυνών, κανένας μας δεν είναι στο απυρόβλητο. Απλά τώρα τρώμε τα σκουπίδια που δημιουργήσαμε, αλλά κι αυτά που μας σερβίρισαν, γιατί αποδειχτήκαμε άκρως βουλιμικοί, όμως άλλες χωματερές δεν υπάρχουν, θα τα φάμε μόνοι μας, θα τα ανακυκλώσουμε...φτιάξαμε μια χώρα χωματερή, χαβούζα.
Παρόλα αυτά, αισθάνομαι ακόμα αισιόδοξος, δεν ξέρω γιατί, ίσως γιατί δεν έχω άλλο τρόπο να εκλογικεύσω την κατάσταση, χρειάζομαι ένα δεκανίκι, από κάπου να πιαστώ, ίσως γιατί ακόμα ντρέπομαι, το να μηρυκάζουμε τα ίδια και τα ίδια δεν οδηγεί πουθενά, το να καταλογίζουμε ευθύνες είτε στους εαυτούς μας, είτε στους πολιτικούς που φτιάξαμε, είτε στο Θεό που μας μισεί, είτε ακόμα και στην Αγγέλα, το να τρώμε τις σάρκες μας χωρίς να έχουμε μια σοβαρή, νηφάλια πρόταση να καταθέσουμε, χωρίς εμείς που ίσως διαθέτουμε ακόμα λίγη τσίπα, λίγο την αίσθηση της ντροπής, δεν οδηγούμαστε πουθενά, απλά κυνηγάμε σαν τον σκύλο την ουρά μας. Από τον καναπέ μας δεν αρκεί να σηκωθούμε για να κάνουμε μια guest εμφάνιση στο Σύνταγμα για να ικανοποιήσουμε το «επαναστατικό» μας απωθημένο, ούτε για να πούμε «ήμουνα κι εγώ εκεί και με έλουσαν με χημικά», με το συμπάθειο, αλλά και χωρίς αυτό, χέστηκε η φοράδα στο αλώνι.
Εδώ χρειάζεται απλά επανίδρυση του εαυτού μας, αναθεώρηση των όσων πιστέψαμε ή ακόμα πιστεύουμε, έχουμε μόνο δύο επιλογές τρώγοντας καρπαζιές, είτε να σκύψουμε κάτω το κεφάλι, είτε να το σηκώνουμε. Όποιος νομίζει ότι με την οικονομική εξαθλίωση, η οποία είναι προ των πυλών, είναι δυνατόν να καμφθεί το φρόνημα μερικών ανθρώπων είναι πολύ βαθιά νυχτωμένος, η εξαθλίωση οδηγεί εντελώς αλλού, αλλά τα συστήματα πάντα κάνουν τα ίδια λάθη, όπως κι εμείς οι ίδιοι ως μέρος αυτών.
Μέχρι την λύτρωση, έχουμε ακόμα δρόμο...
Μπορεί κανείς μας να μην είναι στο απυρόβλητο Τζων Μπόη, αλλά δεν φτιάξαμε εμείς οι απλοί νομοταγείς πολίτες (ναι, υπαρχουμε εστω και ως σπανιο ειδος) τις δομές του σημερινού μας κράτους.
Το σύστημα εδώ και χρόνια ήταν διάτρητο. Για κάθε νόμο υπήρχαν και δεκάδες παραθυράκια που τα εκμεταλλεύονταν οι ξύπνιοι της φυλής μας. Αυτοί δεν έλειψαν και δεν θα λείψουν όσο και να χτυπιόμαστε. Το θέμα είναι γιατί το επέτρεπε το ίδιο το σύστημα.Γιατί στηριζε εκει την υπαρξη του? ΓΙΑΤΙ στην Ελλάδα, ο νόμος δεν είναι νόμος? Καθολικός, δίχως εξαιρέσεις και με ισχυ για όλους. Γιατί δεν τιμωρείται πάντα ο παράνομος, παρα μονο αν δεν έχει τις "ακρες" του.
Σε ένα τετοιο καθεστώς αυτός που δεν εκμεταλλευονταν αυτού του ειδους τις ευκαιρίες ήταν ο μαλάκας της παρέας, για να το πω οσο πιο ευγενικά γινεται.
Όπως και σε προηγουμενο ποστ του πειρατη, που ελεγε πως δεν φταιει ο ελληνικος λαος για τη σημερινη κριση, αλλά το σάπιο, πελατειακό μας συστημα, το ιδιο υποστηριζω κι εγω. Η κυρια που απασχολειται στο δημοσιο και της τάζουν σύνταξη με 20 χρόνια υπηρεσίας, δεν ευθυνεται γι'αυτο το προνομιο που της παρεχουν.Δεν ειναι αυτη υπευθυνη για τα οικονομικα του κρατους, ουτε και θα κανει λογιστικη μελετη αν με αυτον τον τρόπο βλάπτει την οικονομια και το συνολο της ελληνικης κοινωνιας γενικοτερα. Και θα ειναι ηλιθια αν δεν το εκμεταλλευτει. Εκεινοι όμως που ειχαν τα οικονομικα στα χερια τους δεκαετιες ολοκληρες θα έπρεπε να γνωριζουν τι ειναι εφικτο και τι όχι.
Ο πατερας του σημερινου ήταν που μαγευε τα πληθη με κεινο το "Τσοβολα δωσ'τα όλα" Και ηταν και οικονομολογος εξ Αμερικής ερχομενος. Και τα δωσαν όλα και χτισανε και ωραιες ροζ βιλες για τις γκομενες που βρηκαν στα γεραματα, και ζησανε όλοι καλά το παραμυθι τους... και τωρα που φτασανε τη χωρα στο αμην δερνουνε και τον κοσμο που τολμα να διαμαρτυρεται.
Κι εγω αισιοδοξη ειμαι κατα βάθος. Με καποιον τροπο θα επιβιωσουμε. Να δουμε μονο με ποιον
Scarlett, θα διαφωνήσω μάλλον…τις δομές αυτού του κράτους τις φτιάξαμε εμείς.
Σκέψου το εξής. Στις κεντροευρωπαϊκές χώρες υπήρχε μια ισχυρή αστική τάξη, υπήρχαν ευγενείς, προύχοντες, βασιλιάδες, επίσης στην Αγγλία τα ίδια, στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και χρησιμοποιώ τον όρο με την γεωγραφική του έννοια, υπήρχαν ισχυροί φεουδάρχες, στην Ινδία υπάρχουν οι κάστες, αλλά εκεί είναι μια άλλη ιστορία. Υπήρξε λοιπόν μια άρχουσα τάξη η οποία μπορούσε να διαμορφώσει τις δομές όπως εκείνη ήθελε και το έκανε φυσικά, έκανε όμως και κάτι άλλο, για να μπορεί αυτή η τάξη να έχει τα ηνία εσαεί, έδωσε μέρος της δύναμης της και σε όσους είχαν την ικανότητα να την εξυπηρετούν, από αυτό προέκυψε μια νέα αστική τάξη μπολιασμένη με τη φιλοσοφία των παλαιών αστών αλλά και με τη δυναμικότητα εκείνων που ζουν για να διακρίνονται. Τα μεταφέρω κάπως απλοϊκά, αλλά σκέψου την περίπτωση της Ελλάδας.
Εδώ δεν υπήρξε αστική παράδοση, μπορούσε άνετα ο οποιοσδήποτε να ανελιχθεί κοινωνικά και να αποκτήσει αξιώματα, σε αυτό το επίπεδο έχω την αίσθηση ότι η Ελλάδα είχε μια δυναμική ισχυρότερη, λόγω ιστορικών συγκυριών, σε σχέση με άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα μπορούσες από φτωχός να γίνεις πλούσιος, να ανελιχθείς οικονομικά, κοινωνικά, επιχειρηματικά, γρήγορα, άνετα, άμεσα κι ακούραστα, δεν είχες ενδεχομένως τα κοινωνικά εμπόδια, για να ανέλθεις, δεν είχες τον ευγενή κόμη να σου κλείνει το δρόμο με τον τίτλο του, η εγχώρια «αριστοκρατία» γεννήθηκε σε χρόνο dt κι όλα αυτά αν είχες τα σωστά κονέ που λένε.
Το σύστημα το φτιάχναμε μόνοι μας, πετραδάκι πετραδάκι, το χτίζαμε χρόνια, όλοι κουβαλήσαμε λίγο νερό στο μύλο. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί το φτιάξαμε έτσι κι όχι αλλιώς; Μα δεν είχαμε παράδοση, έπρεπε να την επινοήσουμε, ας πούμε δεν μας έμαθαν τι εστί «επιχειρείν», αντιθέτως και στου Κασιδιάρη το κεφάλι μάθαμε μόνοι μας να κάνουμε business.
Δεν μπορώ να δεχτώ το επιχείρημα ότι αφού υπήρχε η δυνατότητα να εκμεταλλευτείς τα τρωτά του συστήματος γιατί να μην το κάνεις. Για να αγοράσεις ένα προϊόν πρέπει να πωλείται στο ράφι κι αν δεν πωλείται στο ράφι κάποιος θα το επινοήσει και θα το βάλει στη γραμμή παραγωγής. Στην Ελλάδα, ο παραγωγός και ο καταναλωτής ήταν το ίδιο πρόσωπο, ο διπλανός μας, στην πραγματικότητα εμείς οι ίδιοι. Το 1989, μετά από τόσα σκάνδαλα που είχαν βγει στην επιφάνεια, τα δύο μεγάλα κόμματα επιβραβεύθηκαν με τρομακτικά ποσοστά ψήφων, ειδικά το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε. Σε 3-4 χρόνια το ίδιο κόμμα ήταν ξανά αυτοδύναμο στην εξουσία, η Ν.Δ. τιμωρήθηκε, αλλά κι αυτή μέσα από τις στάχτες της ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο το 2004.
Η Αριστερά επίσης, της οποίας η γλώσσα είναι τόσο ξύλινη που στο τέλος καταντά κωμική, αναμασώντας την ίδια ρητορική εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στα ίδια ποσοστά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκεί μέσα γιατί εγώ κι εσύ τους στείλαμε, γιατί τελικά εξυπηρετούσαν ένα σύστημα από το οποίο οι περισσότεροι πήραν από ένα μεζεδάκι, το βόλεμα στο Δημόσιο; η διαγραφή του προστίμου της τροχαίας; η κοινοτική επιχορήγηση που έγινε Καγιέν;
Μπορεί να μην είναι όλοι ειδήμονες στα οικονομικά, αλλά πως γίνεται να έχουμε τακτοποιημένα νοικοκυριά, να κάνουμε μια χαρά τα κουμάντα μας στα του οίκου μας κι όμως να χρεοκοπούμε μια χώρα; Πως γίνεται να έχουμε σπίτια καθαρά και μια χώρα που βρωμάει και ζέχνει από τα σκουπίδια; Γίνεται και γίνεται γιατί ξέρουμε ότι στα του οίκου μας δεν μπορεί να κάνει κανείς κουμάντο παρά εμείς, αναγκαστικά, αν δεν σκουπίσουμε το σπίτι θα βρωμίσουμε εμείς, όταν όμως κλείνουμε την πόρτα του σπιτιού πίσω μας, όλα να γίνουν στάχτη και μπούρμπερη, έτσι μας μάθανε; ε δεν είμαστε και τα σκυλιά του Παβλώφ, έτσι μας βόλεψε.
Βέβαια, δεν μπορώ να κατηγορήσω συλλήβδην όσους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο εκμεταλλεύτηκαν το σύστημα για να επιβιώσουν, αυτά πωλούνται στο μαγαζί, αυτά αγοράζουμε, απλά αισθάνομαι ότι αυτή την τράπουλα την ανακατέψαμε όλοι μας.
Η αισιοδοξία είναι απαραίτητη, δεν χάθηκαν όλα, ξέρω ότι υπάρχουν ακόμα υγιής δυνάμεις, κάποια στιγμή θα βγουν μπροστά, μπορεί να είμαστε και εμείς οι ίδιοι και δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει.
Φιλε Τζων Μποη, λογικα τα οσα λες.
Αλλά όταν το πλοιο βουλιάζει (ισα-ισα που ακομα εξεχουν τα ρέλια) δεν εχουμε την πολυτελεια να αναρωτηθουμε, αν φταινε οι μουτσοι και οι ναυτες.
Ακομα κι αν εμεις το φτιαξαμε αυτο το πλοιο (δλδ το κρατος), ακομα κι αν το φτιαξαμε στραβα κι αναποδα, ακομα κι αν η (ιστορικη) πορεια του μεχρι σημερα δεν ηταν καλή, ολα αυτα δεν μετρανε εδω που βρισκομαστε.
Το μονο που μετραει ειναι ο καπετανιος. Αν θελει και αν μπορει να το σωσει. Ο δικος μας ουτε θελει, ουτε μπορει. Αντιθετα: ειναι βαλτός, πληρωνεται για να το βουλιαξει.
Οσο κουπι και να τραβηξουμε εμεις οι μουτσοι, οσους κουβαδες με νερο και να κουβαλησουμε (δλδ φορους) δεν καταφερνουμε τιποτα. Για καθε κουβα (φορο) που κουβαλαμε, μπαινουν δεκα απο τα σαπια υφαλα στο σκαρι (δλδ σαπιες δομες, σαπιοι θεσμοι).
Το πλοιο διαθετει - ακομα και σ' αυτην την κατασταση - καποιες μηχανες και ενα πηδαλιο που λειτουργουν. Εστω υποτυπωδως. Αλλα με εναν καπετανιο που δεν θελει, δεν μπορει και εχει σαν σκοπό να το βουλιαξει, καθε ελπιδα ειναι ματαιη.
Δυστυχως, δεν διαθετουμε εναλλακτικο καπετανιο. Αλλα ακομα και χωρις εναλλακτικο καπετανιο, τον τωρινο πρεπει να τον ριξουμε οπωσδηποτε στα σκυλοψαρα - ετσι, για το γαμωτο. Για τα χημικα που μ(σ)ας ποτισε.
Φίλε Πειρατή, νομίζω ότι αυτή ακριβώς είναι πιο κατάλληλη ευκαιρία για ενδοσκοπήσεις.
Αν δεν το κάνουμε τώρα που ξέρουμε ότι βρισκόμαστε στην κατρακύλα δεν θα το κάνουμε ποτέ.
Ο καπετάνιος αυτή τη στιγμή μου είναι μάλλον αδιάφορος, το πλοίο έχει πέσει ήδη στην ξέρα. Ο νέος καπετάνιος δεν θα έρθει από τον ουρανό, ούτε θα τον ξεβράσει η θάλασσα στην επιφάνεια, αν πάλι περιμένουμε τον καλό τον καπετάνιο, αν πάλι εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σε θαυματοποιούς τότε αυτό θα σημαίνει, ότι αυτή κρίση δεν μας έμαθε το παραμικρό.
Παραμένω αισιόδοξος ακόμα, από όλες αυτές τις άναρθρες κραυγές, ίσως στην πορεία σχηματιστεί μία πρόταση.
Έχουμε δρόμο ακόμα για την άβυσσο, κι έχουμε δυο δρόμους να διαλέξουμε, εκείνον με τον θαυματοποιό καπετάνιο ή εκείνον με τον ικανό που έχει μαζί και το καλό το πλήρωμα.
Τζων Μπόη, καλημέρα και καλό μήνα!
Θελω να διαφωνησω σε μερικά σημεία του σχολίου σου...
Μπορεί η Ελλάδα να μην είχε λόγω τουρκοκρατίας την αστική παραδοση που αναφέρεις, αλλά οι εποχές κατά τις οποιες ο οποιοσδηποτε μπορουσε να ανελιχθει κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά είναι κοινές για όλο τον δυτικό κόσμο και είναι αυτές που ακολούθησαν τη βιομηχανική επανάσταση.
Ούτε και στη δυτική Ευρώπη (ποσο μαλλον στην Αμερική, όπου από την αρχή απουσιαζανε τα αριστοκρατικά τζακια της γηραιας ηπειρου) μπορεσαν οι περισσοτεροι φεουδαρχες να κρατησουν κατι απαραπανω από την παλια τους αιγλη, μετά τη βιομηχανικη επανασταση.
Δε νομιζω λοιπον οτι στην Ελλαδα εγινε κατι διαφορετικο απ'ότι στην υπόλοιπη Ευρωπη,ειδικα μετα τον Β' Παγκοσμιο πολεμο.
........
Το προβλημα κατ'εμε Τζων Μποη (ή τουλαχιστον ενα πολυ σημαντικο... γιατι τι να αναπτυξεις πια στα πλαισια ενος σχολιου ?) ειναι η μη εφαρμογη των νομων στην Ελλάδα ή η επιλεκτικη εφαρμογη τους.
Ο Γερμανος δεν βρωμιζει τη χωρα του, όχι επειδη ειναι πιο καθαρος, αλλά επειδη φοβαται το προστιμο που παραμονευει στη γωνια. Γι'αυτο και δεν παρκαρει όπου να'ναι, γι'αυτο και δεν περνά με κοκκινο, γι'αυτο και σεβεται όλους τους νομους του κρατους του.
Στην Ελλάδα δεν υπαρχουν νομοι και το ξερεις. Εδω ουτε μια απαγορευση του καπνισματος μπορεσαν να επιβαλλουν.
Δε φταιω εγω λοιπον, ουτε εσυ που ζουμε σε ενα αναρχο κρατος.
Αν αφησεις έναν λαο απειθαρχητο, όπως μας άφησαν για δεκαετιες συντομα θα εχεις τα αποτελεσματα που σημερα έχουμε. Μπορει να μη μας αρεσει σαν σκεψη, αλλα ειναι ελαχιστοι εκεινοι που εχουν την παιδεια, την καλλιεργεια αλλα και ένα αισθημα εσωτερικης ευθυνης να να υπακουν σε νομους που στη γενικοτητα τους δεν ισχυουν . Οι περισσοτεροι (και αυτο δεν αφορα τους Ελληνες)χρειαζονται εναν "βουρδουλα", εναν φόβο ή απλά μια υποχρεωτική πορεία πλεύσης.
Δεν υπάρχει δημοκρατια στον κοσμο που να στηριζεται στην ελευθερη ή και επιλεκτική εφαρμογή των νομων. Και γι'αυτην την καταντια δεν φερει κανενας Ελληνας την ευθυνη, περα από αυτους που ειχαν τη δυναμη και την εξουσια, να την αποτρέψουν ή να την καλλιεργήσουν .
παραλειψη μέσα στην τελευταια παρενθεση : κι αυτο δεν αφορά ΜΟΝΟ τους Ελληνες, αλλά γενικοτερα όλους τους λαους, όλες τις κοινωνιες.
Καλη σου μερα και παλι Τζων Μποη!
:)
Scarlett, καλημέρα κι απο μένα και καλό μήνα φυσικά (και στον Πειρατή που τον ξέχασα)!
Σε αυτό που εστιάζουμε τελικά όλοι είναι το έλλειμμα παιδείας που υπάρχει σε αυτή τη χώρα.
Στην Ελλάδα όχι απλά υπάρχουν νόμοι, όχι απλά υπάρχει έλλειψη νομοπαραγωγής, υπάρχει αντιθέτως πολυνομία, η εφαρμογή είναι το πρόβλημα.
Έφερες ως παράδειγμα το θέμα του τσιγάρου. Εγώ δεν καπνίζω και με ενοχλεί. Δεν μπορεί πίσω από κάθε Έλληνα να υπάρχει κι ένας αστυνομικός, ο καθένας οφείλει να γνωρίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Ακόμα κι αν πιαστεί στη φάκα του νόμου είναι πολύ πιαθνό να παρανομήσει ξανά, ξέρεις, είναι η μαγκιά..."ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε", γνωρίζει ότι το πρόστιμο της τροχαίας μπορεί να το "σβήσει", είναι η δόμη του κράτους μόνο τέτοια; και σε αυτό μόνο η Πολιτεία φταίει; Επειδή έχεις ένα πιστόλι στο δωμάτιό σου δεν σημαίνει ότι μπορεί και να το στρέψεις εναντίον των συναθρώπων σου, αυτά δε με τα περίστροφα είναι και πολυ κωμικά ως επιχειρήματα πλέον.
Υπάρχει μια μερίδα συνανθρώπων μας που ουδεμία σχέση με όλη αυτή την παραμικρή, βάζω τον ευατό μου μέσα γιατί για μένα ξέρω, θεωρώ όμως ότι δεν μίλησα αρκετά όταν έπρεπε, δεν υπήρξα όσο δυναμικός όφειλα, τα έβλεπα και τα έλεγα σιγανά, τα συζητούσαμε κάποιοι "γραφικοί" μεταξύ μας, παρείστικα, πίναμε κρασάκι και φιλοσοφούσαμε, νιώθαμε την σαπίλα και στρέφαμε το πρόσωπο αλλού...έχουμε μέρος της ευθύνης όχι μόνο για τις πράξεις μας, αλλά και για τις απουσία αυτών, αν όλοι εμείς που από πολύ παλιά αηδιάζαμε με το πολιτικό σύστημα, αν όλοι εμείς που βλέπαμε την κοινωνική σήψη, γιατί κατ΄εμέ το πρόβλημα είναι κυρίως κοινωνικό, βγαίναμε μπροστά, αν όλοι εμείς αρθρώναμε έναν πιο συγκροτημένο λόγο, ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς, κάποιοι το έκαναν, χάθηκαν γιατί κατηγορήθηκαν ως γραφικοί, δεν είχαν υποστήριξη, κοιμηθήκαμε, δεν μας κοίμησαν...δεν πιστεύω σε κακές δυνάμεις που θέλουν το κακό μας, δεν πιστεύω σε θεωρίες συνωμόσιας, πιστεύω απλά στην ύπαρξη ανικανότητας.
Ποτέ δεν είναι αργά....
...κι επειδή αυτό ήταν το πρελούδιο της πολιτικής μου καριέρας, παρακαλώ όπως μου εμπιστευτείτε την ψήφο σας στις επομενες εκλογές.
Μην έχετε καμία αμφιβολία. ΕΓΩ θα μας σώσω!!! (μετά την ψήφιση του εφαρμοστικού, αρχίζω και το καίω)
Δεν ξερω αν εσύ θα ΜΑΣ σώσεις, Τζων Μπόη, από μένα πάντως την έχεις την ψήφο ;)
με έχεις πείσει..
Ειδες πόσο απλό είναι ?
Μένει να πεισουμε μερικά εκατο μμυρια ακόμη.
Κι αλίμονο σου αν δεν βάλεις τάξη στη χώρα!!!! θα με έχεις απέναντί σου ;)
(νομοι , για να επανελθω στην προηγουμενη συζητηση, φυσικα και γνωριζω οτι υπάρχουν, εννοουσα ότι δεν εφαρμοζονται ή εφαρμοζονται επιλεκτικά κι έτσι δε γίνεται δουλεια.Τζων Μποη, και τους Γερμανους να αφησεις εδω περα χαλαρα, θα αρχισουν να παρεκκλινουν και να παρανομουν όπου μπορούν.)
Ευχαριστώ πολύ Scarlett, νιώθω ήδη τη συγκίνηση, τυπώνω ήδη το προεκλογικό μου υλικό και τρέχω στον φωτογράφο για μια ολόσωμη!
Τρέμε ΓΑΠ!!!!!
Τι θυμήθηκα τώρα. Πρόσφατα ένας Γερμανός, μας ανέφερε με φρίκη, ότι εππισκέφτηκε Έλληνα γιατρό σε μεγάλη Γερμανική πόλη, ο οποίος αρνήθηκε να του κόψει απόδειξη!!!
Ο καημένος ο Γερμανός το έλεγε και είχε γουρλώσει τα μάτια, εγώ πάλι τα γουρλώνω κάθε φορά που ζητώ απόδειξη, μπας και τρομάξω κάποιον!
πλάκα -πλάκα κάπως έτσι θα έπρεπε να ξεκινησει μια νέα κυβέρνηση, σήμερα-τώρα.
από το πουθενά και από ανθρώπους ευσυνείδητους χωρις προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες που δεν θα προέρχονταν από τα γνωστά τζάκια και δε θα είχαν καμία σχέση με αυτά
Αυτό το "από το πουθενά", το έχω σκεφτεί κι εγώ, αλλά με φοβίζει λίγο...
Ο λαός είναι ευάλωτος αυτη τη στιγμή και μπορεί άνετα να πιστέψει τον κάθε τσαρλατάνο.
Δεν θέλω να το πολυ-λέω, γιατί έχω ανάγκη να πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός ωριμάζει πολιτικά, αλλά αυτός είναι ο χειρότερος φόβος μου για τον τόπο, πιο πολύ και απο την φτώχια που έρχεται, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα αποφύγουμε κάποιους πονηρούς θαυματοποιούς που καραδοκούν...
Καλό μήνα, Γιάννη!
Παρόλα αυτά παραμένω κι εγώ αισιόδοξη. Παράλογο ίσως, αλλά ισχύει...
Ναι, μακριά από τους θαυματοποιούς.
Καλό μήνα Σταυρούλα, είναι το αίσθημα της αυτοσυντήρησης μάλλον και είναι υγιές...
Τόσα χρόνια τρώγαμε με 40 μασέλες, ας απολαύσουμε και λίγη πείνα..να εκτιμήσουμε τα όσπρια και τη γίδα βραστή (το χειμώνα) απο το να σουφρώνουμε τη μύτη μας και να εξαίρουμε τον GrandPetitChefdePalais ως διαχειριστή του ουρανίσκου μας. Η ξιπασιά δεν μας ωφέλησε. Μαζί με την ασωτεία και ωχαδελφισμό καταντήσαμε άξιοι μεσοπρόθεσμου.
Ας γυρίσουμε τη σελίδα με κέφι. Κάποιο θησαυρό μπορεί να έχει, θησαυρό θαμμένο βαθιά. Θα χρειαστούμε φτυάρια και κόπο για να τον βγάλουμε στην επιφάνεια. Που ξέρεις, μπορεί και να τα καταφέρουμε.
Dum spiro spero
Δεν είναι ακριβώς έτσι Θεία Λένα, δεν τρώγαμε όλοι με 40 μασέλες, η ευθύνη βρίσκεται κυρίως στην αδιαφορία και στην απάθεια κι όχι στη συμμετοχή στο γλέντι.
Το σίγουρο είναι ότι θα χρειαστούμε φτυάρια, όπως λέτε...
...πιστεύω θα τα καταφέρουμε, εμείς όχι, αλλά αυτοί που έρχονται...
Δημοσίευση σχολίου