Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Ο μικρός πράσινος κάκτος και άλλες εστέτ φλυαρίες


Χτες, μια φίλη μου έλεγε ότι ο εργοδότης της αποφάσισε να της κόψει το επίδομα γαλοπούλας...τουλάχιστον για φέτος.
Χαμογέλασα.
Βρε αδερφέ, στο κάτω κάτω, ας φτιάξουμε φασιανό!
Δεν ξέρω τι είδους γιορτές περιμένουν οι Έλληνες της ημεδαπής φέτος και για να μην το εξειδικεύσω, απορώ γενικώς με το τι περιμένει ο οποιοσδήποτε λαός που κατοικεί σε αυτή τη χώρα.
Δεν γεννήθηκα απαισιόδοξος, γεννήθηκα ρεαλιστής, δεν ζω σε ροζ συννεφάκια, δεν θέλω όμως να τα βλέπω όλα μαύρα, το γκρι επίσης δεν μου πηγαίνει κι από το ολότελα δεν προτιμώ την Παναγιώταινα, αν και πολλές φορές συμβιβάζομαι μαζί της εξ ανάγκης.
Πιο πολύ κι από την οικονομική κρίση με φοβίζουν άλλα φαινόμενα.
Με φοβίζουν τα άκρα. Σε περιόδους κρίσεων ο κόσμος πολώνεται και στρέφεται σ΄αυτά. Δεν καταλαβαίνω τι είδους καταφυγή μπορεί να προσφέρουν τα άκρα και κατά πόσο η λύση στα προβλήματα της χώρας βρίσκεται στην ολοκληρωτική καθιέρωση του κρατισμού, για να γλυτώσουμε λέει, μια κι έξω, από τις ούτως ή άλλως αδηφάγες αγορές, ή το κατά πόσο η σωτηρία είναι η καθαρότητα του ράτσας από τα ξένα αίματα που προσπαθούν να την μολύνουν...
Στην Ελλάδα, τα άκρα θα ζήσουν, δυστυχώς, μέρες λαμπρές κι αυτό δεν είναι απαισιοδοξία, δεν είναι καταστροφολογία, δεν βλέπω το μέλλον στη γυάλινη σφαίρα, ούτε καν στην γυαλί της tv, το βλέπω καθημερινά να διαμορφώνεται μπροστά μου, ζώντας σε αυτό τον τόπο και μιλώντας με τους ανθρώπους του. Τα άκρα μπήκαν στην καθημερινότητά μας και φτάσαμε στο σημείο, με την πράξη ή την απραξία μας, να τους προσδίδουμε κάποιου είδους ασυλία και νομιμότητα.
Πέρα από την οικονομική κρίση, η κρίση μας είναι βαθιά πολιτιστική, όσο κι αν αυτό ακούγεται ρητορικό, ή τέλος πάντων μια διαπίστωση αφ' υψηλού, ειδικά όταν το διαβάζει ο άλλος που δεν έχει πλέον ψωμί να φάει και πολύ που χέστηκε για την πολιτιστική διάσταση του θέματος, αυτή δυστυχώς είναι η σκληρή πραγματικότητα, την οποία μπροστά στα προβλήματα της καθημερινότητας και στην αγωνία για το αύριο, δεν τη βλέπουμε, τη βλέπει όμως ο λύκος και χαίρεται με την αναμπουμπούλα.
Η κρίση αυτή κληροδοτεί φτώχεια στην τσέπη, μα κυρίως φτώχεια στη σκέψη...
Ακόμα κι αν οι τσέπες κάποια στιγμή γεμίσουν (εδώ γελάμε), είναι θέμα χρόνου να ξαναδειάσουν, άσε που πολλές φορές, όσο γεμίζει η τσέπη τόσο αδειάζει η σκέψη...

Να αλλάξω θέμα, αυτά αγκυλώνουν σαν τα αγκάθια του κάκτου.
Τα Χριστούγεννα έρχονται κι η Scarlett μας μιλά για τα weihnachtsmärkte και τα στολισμένα ξύλινα κιόσκια στις γερμανικές πλατείες, φωτογραφίες δεν δείχνει, οπότε, ως εστέτ, αναλαμβάνω εγώ το θεάρεστο αυτό έργο.
Πάνω στο τσακίρ κέφι των ημερών, ας χτυπήσουμε κι έναν Max Raabe, που με τον μοναδικό του τρόπο, τραγουδά για τον (εντελώς ακίνδυνο) μικρό πράσινο κάκτο του.

15 σχόλια:

scalidi είπε...

Ένας μικρός κάκτος αν είχε εγκαθιδρυθεί μέσα στον καθένα και τον έτρωγε σαν συνείδηση, θα ήταν όλα πολύ καλύτερα.
Δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου για άλλη μια φορά...

thinks είπε...

Όταν ρίχνεις ένα βότσαλο στο ήρεμο σαν καθρέπτης νερό της λίμνης, η επιφάνεια του νερού θα ταραχτεί και τα κυκλικά κύματα που θα δημιουργηθούν θα έχουν ύψος και βάθος ανάλογο του μεγέθους, βάρους και ταχύτητας του βότσαλου. Στην προκειμένη περίπτωση της κοινωνίας μας, μιλάμε για κοτρώνα! Συνήθως, η επιφάνεια επιστρέφει στο μέσο ύψος της και ηρεμεί αργά ή γρήγορα. Για τώρα, ελπίζουμε να μη βγεί όλο το νερό έξω από την λιμνούλα.
Πολύ σωστές και καίριες οι σκέψεις σου...

Τζων Μπόης είπε...

@ Σταυρούλα, δυστυχώς μέσα σε μερικούς ανθρώπους δεν φυτρώνει το παραμικρό...πολλοί δε μάλιστα είναι ηδη μέσα τους πεθαμένοι...

@ Δημήτρη, έτσι ακριβώς όπως τα λες με τη λίμνη.
Το νερά θα βγουν έξω, ίσως αυτό να είναι και αναπόφευκτο πλέον, το ζητούμενο είναι να μπορεί η λίμνη να τροφοδοτηθεί με φρέσκα ύδατα.

scarlett είπε...

Η φτωχεια στην σκεψη υπήρχε πολυ πριν την κριση, Τζων Μποη. Αποδειξη ότι τα πιο "γονιμα" οικονομικα μας χρονια τιποτα ουσιαστικο δεν παραγαμε.
Δεν ήταν θεμα χρηματων λοιπον.

Χαμογελώ ωστοσο με την προκληση σου για το φωτογραφικο ρεπορταζ, αν και αμφιβαλλω αν μπορεσω να εχω μια τοσο ωραια ληψη σαν τη δική σου.
Αναλαμβανω λοιπον τον Βορρα αλλά λεω να πεισουμε και τον πειρατη για μια ανταποκριση απο νοτο.

Και μια κι εκανες την αρχη

http://www.youtube.com/watch?v=rbv6iuwQT3c&feature=related

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, ασφαλώς και η φτώχεια στη σκέψη δεν είναι θέμα χρημάτων, μάλιστα θα έλεγα ότι πολλές φορές, όσο πιο γεμάτη είναι η τσέπη, τόσο πιο άδεια είναι σκέψη.
Η κρίση στην Ελλάδα είναι εδώ και πολλά χρόνια παρούσα.
Μάλιστα αν υπήρχε έστω και λίγη σκέψη σε εκείνα τα...γόνιμα οικονομικά χρόνια, σήμερα δεν θα είμασταν εδώ.

Περιμένω λοιπόν το φωτορεπορτάζ σου με αγωνία.
Ο Πειρατής όμως ποιον Νότο θα φωτογραφίσει; το δέντρο του Συντάγματος ή μήπως καμιά χριστουγεννιάτικη παραλία στα νησιά Bora Bora;
Όσο για τη συγκεκριμένη λήψη, κόντεψα να γκρεμοτσακιστώ από κάποια χιονισμένη στέγη πριν από 2 χρόνια κι όχι τίποτε άλλο θα έπεφτα και πάνω σε μια θράκα με λουκάνικα!

Να σε ρωτήσω, το Täglich besser, είναι η άλλη όψη του κάθε φέτος και χειρότερα;

Άνευ Χαρτοφυλακίου είπε...

Να πεις στη φίλη σου ότι εκτός από το επίδομα γαλοπούλας θα πρέπει να ξεχάσει και το επίδομα αμνοεριφίου το Πάσχα...στο κάτω κάτω ας φτιάξει πάπια Σετσουάν.

Η χαρά της Μέρκελ είναι σήμερα το άρθρο σου.

...κι αφού το ξεκινήσαμε, γιατί να μην το συνεχίσω;

http://www.youtube.com/watch?v=y6gyBThz1fQ

Τζων Μπόης είπε...

Άνευ Χ., τρίτο χτύπημα μάλλον δεν θα αντέξει η έρμη...πριν από λίγο καιρό έχασε και το επίδομα καυσοξύλων!

Πάντως εσύ καλύ κακού βάλε κάτι επίσημο, σε λίγο θα μας βραβεύσει το Γκαίτε.

scarlett είπε...

Αχ βρε Τζωνυ Μποη!

Τελευταια το χιουμορ σου εχει γινει πολυ καυστικο (και μερικες φορες δεν ξερω πώς να σου μιλησω)

Διαλεξα το taeglich besser, απλα επειδη μου αρεσει, διχως να το συνδεσω υποχρεωτικα με την ελληνικη σημειολογια.

Εφοσον μιλουσαμε για Weinachtsmaerkte, αναφερομουν φυσικα στο νοτο της Γερμανιας , οσον αφορα τον πειρατη.

Κι εννοειται πως παρομοια ληψη με τη δική σου δεν προκειται να πετυχω γιατι δεν μπορω να με φανταστω να σκαρφαλωνω στο Rathaus ουτε και να κρεμιεμαι απο κανεναν απο τους πυργισκους της εκκλησιας.

Jolly Roger είπε...

...περα απο οικονομικη η κριση μας ειναι βαθια πολιτιστικη...
Το ιδιο ακριβως λεω εδω και χρονια. Το εχω αναλυσει μαλιστα και δημοσια - εισπραττοντας ειρωνιες.

Ενας λαος που βασανιζει ζωα, που ανεχεται αδιαφορα (πολλαπλες) φωτογραφιες κρεμασμενων σκυλων ειναι καταδικασμενος να χρεωκοπησει *και* οικονομικα. Και πολυ αργησε θα ελεγα.

Απαρνηθηκαμε την μανα μας την Θαλασσα, που αγκαλιαζει την χωρα μας απο τοτε που υπαρχουμε.
Απαρνηθηκαμε τα μονα πλασματα που ξερουν ν' αγαπανε ανιδιοτελως, σκυλους και γατες (και αλλα, πολλα).

Και μετα ξεσκιζομαστε στις βαρυγδουπες αναλυσεις γυρω απο το ευρω, την μερκελ και τα επιτοκια - ενω η εξηγηση ειναι ολοφανερη, μπροστα μας.

ΥΓ: θα προσπαθησω να συνεισφερω στο φωτορεπορταζ με εικονες απο τα weinachtsmärkte του γερμανικου νοτου (αυτον τον καιρο δουλευω στην Βαυαρια)

Τζων Μπόης είπε...

@ Scarlett καλημέρα,

Το τραγούδι που έστειλες είναι όντως πολύ όμορφο, προσωπικά είμαι θαυμαστής του Max Raabe, ούτως ή άλλως.
Η σύνδεση με την ελληνική πραγματικότητα έγινε εντελώς αυθόρμητα από τη δική μου πλευρά, καθώς εδώ ζω και φυσικό είναι να με έχει επηρεάσει η κατάσταση, ενδεχομένως να έχει επηρεάσει και το χιούμορ μου.
Είμαι υπέρ του να μου μιλάει κάποιος όπως ακριβώς νιώθει, το βρίσκω πιο ειλικρινές. Σπανίως παρεξηγούμαι, ίσως γιατί δεν αφήνω και τα περιθώρια σε κάποιον να το κάνει, αλλά αν αυτό συμβαίνει του το λέω ξκάθαρα και πάω παρκάτω.
Αν ένιωσες άβολα με το χιούμορ μου να ζητήσω συγνώμη, πρόθεση να φέρω κάποιον σε δύσκολη θέση δεν έχω, όχι εδώ μέσα πάντως.

...περιμένω λοιπόν το φωτορεπορτάζ σου, η ρομαντική ματιά σου άλλωστε προδικάζει για το αποτέλεσμα...

Τζων Μπόης είπε...

@ Πειρατή καλημέρα,

Το φαινόμενο, που αναφέρεις, ειδικά για τα ζώα, πιστεύω ότι είναι μάλλον μεμονωμένο και δεν νομίζω ότι χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, σε άλλες μάλιστα - υποτίθεται - πολιτισμένες κοινωνίες, ακούς και βλέπεις πολύ χειρότερα.
Τη θάλασσα την απαρνηθήκαμε, όπως και τη γη μας και πολλά επίσης άλλα, στρέψαμε την πλάτη στους ίδιους μας τους εαυτούς και αναζητήσαμε δεκανίκια ξένα.
Τώρα πληρώνουμε τα σπασμένα.

Περιμένω και το δικό σου φωτορεπορτάζ λοιπόν.
Η φωτογραφία που έχω στο άρθρο είναι από Βαυαρία πάντως, συγκεκριμένα από την Haidplatz του Ρέγκενσμπουργκ.

Πάντως Πειρατή, αν κι εσύ όπως η Scarlett, δεν σκαρφαλώσετε σε κανένα Δημαρχείο ή σε κανένα καμπαναριό, από ποιόν περιμένετε να το κάνει;
Γερνάω κι όπως όλοι ξέρουμε, ο γέρος πηγαίνει πάντα από δύο πράγματα!

scarlett είπε...

Καλημερα Τζων Μπόη!

No problem, απλα μερικες φορες νιωθω ότι ειμαι εντελως ασχετη ή "εκτος" ( κατι που εν μερει ισχυει) και πως σε εκνευριζω.

Εριξα μια ματια στο γιουτιουμπι και βρηκα αυτό :

http://www.youtube.com/watch?v=18aYxNvIfBc

εννοειται πως θα ακολουθησει και προσωπικο υλικο (ρομαντικο ή όχι δεν ξερω, η αλήθεια ειναι πως με τις ορδες των Σκανδιναβων συν τους ντοπιους που τετοιες εποχες κατακλυζουν μια απο τις πιο γνωστες για το Weihnachtsmarkt πολεις, λίγο δυσκολη η φωτογραφιση αλλα αφου επιμενεις θα κρεμαστουμε κι απο τα καμπαναρια, τι να κανουμε ;)

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, τι θα πει άσχετη κι εκτός;
Δεν ξέρω γενικώς τι καπνό φουμάρουν άλλοι, αλλά μιλώντας για μένα - και φαντάζομαι το ίδιο θα ισχύει και για πολλούς άλλους - εδώ είμαι απλά για χαλάρωση, είμαι λοιπόν τόσο άσχετος κι εκτός όσο κι εσύ.
Με εκνευρίζεις;
χαχαχαα, μα πως σου ήρθε αυτό;
Χαρά μου που τα λέμε.

Ευχαριστώ πολύ για το Link, η πόλη φαίνεται πανέμορφη (με τις ορδές των Σκανδιναβών δεν ξέρω φυσικά πως θα είναι)

Στο προκείμενο, βάλε Ugg αν έχεις (τι γούστο!) και με την φωτογραφική μηχανή ανα χείρας, έλα να δώσουμε μια πιο εστέτ διάσταση μέσα στην κρίση.
Το δικό μου φωτορεπορτάζ, καλώς εχόντων των πραγμάτων, δεν θα είναι φέτος από Γερμανία, αλλά από κάπου αλλού.

...πάντως έχω κι εγώ link να σου δώσω και μάλιστα από προσωπική ανάρτηση.
Δες εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=Sb82l7d1FjI

scarlett είπε...

Α, μα εσυ εισαι πολυπλευρο ταλεντο!

Πολυ καλη δουλεια το βιντεακι σου!

Περιμενω δε με ανυπομονησια το φωτορεπορταζ σου, που ενας Θεος ξερει απο πού θα προερχεται παλι (αρκει να μην ειναι απο Κουβα ;) )

Τζων Μπόης είπε...

με τα χαράτσια που έχω να πληρώσω θα σου έλεγα ότι και μέχρι το Λουτράκι καλά θα ήταν, αλλά επειδή φέτος έχουμε εργασία, είπαμε να αφήσουμε την Κορινθία για του χρόνου που θα φαντάζει και ταξίδι εξωτικό!