Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Θεέ μου σχώρα με



Δεν κοίταξα την τιμή, δεν υπήρχε και λόγος, άλλωστε μερικά πράγματα είναι ανεκτίμητα...

Πάντως το συγκεκριμένο (ομολογουμένως καταπληκτικό) χρυσοποίκιλτο μοντελάκι της haute couture (και των Dolce & Gabbana) θα μπορούσε και να ονομαστεί: "Θεέ μου σχώρα με, είμαι μια αμαρτωλή".

21 σχόλια:

thinks είπε...

Το μοντελάκι το κόβω να λέγεται "Ελβίρα". Ο τύπος που μας κοιτάζει από πάνω από το δεξί στήθος και την καρδιά της Ελβίρας της Καστίλης, κόρης του βασιλιά Αλφόνσου του Έκτου της Καστίλης, είναι ο Roger ο Δεύτερος, βασιλιάς της Σικελίας (1095-1154) και λέγεται ότι τελικά πέθανε από την λύπη του όταν έφυγε από την ζωή η γυναίκα του η Ελβίρα (έκαναν και έξι παιδιά). Το ψηφιδωτό, όπου ο Χριστός στέφει τον Roger II βασιλιά της Σικελίας, βρίσκεται στην εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Αμιράγκλιο στο Παλέρμο (κοινώς ονομαζόμενη "Μαρτονάρα").

Πολύ ωραία ιδέα για haute couture... μ' αρέσει πραγματικά! Έξοχη ιδέα, εκτέλεση και απόδοση.
Μια εξαίρεση, για μένα, αυτές τις μέρες, τέτοιο καλό γούστο...
Κρίμα που θα χρειάζεται στεγαστικό δάνειο σε Ελβετικά φράγκα για να το αγοράσει κανείς...

Να φτιάξουνε και ένα μοντελάκι Θεοδώρα με Ιουστινιανό! Και ένα Δήμητρα με Αντρέα!

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη κυκλοφορείς στα ντεφιλέ;

Το μοντελάκι είναι των Dolce & Gabbana και θεωρώ ότι κοσμεί την βιτρίνα του καταστήματος τους στην Αθήνα (οδός Σταδίου). Η δημιουργία είναι μοναδική κατά την ταπεινή μου γνώμη και ως σύλληψη και ιδίως ως εκτέλεση, αλλά ομολογώ είχα μείνει μόνο στο μπροκάρ και δεν είχα ψάξει την ιστορία που απεικονίζει.
Στέκομαι και το παρατηρώ όταν περνώ από εκεί και δεν είμαι ο μόνος.
Πάντως ενώ αναφέρεται σε ιστορία της Σικελίας μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη βυζαντινή τεχνοτροπία και τις επιρροές που άφησε στην περιοχή το πέρασμα των Βυζαντινών από εκείνα τα μέρη.

Θα αιτηθώ όμως στους Dolce & Gabbana στην επόμενη δημιουργία τους να απεικονίσουν εμένα με τη Σαρλίζ Θερόν (σε ψηφιδωτό πάντα)!

thinks είπε...

Αχμμμ... το εστί "ντεφιλέ";

Σταδίου, Ντόλτσε και Γκαμπάνα, ε;! Θα είναι άξιον σημείωσης αν η βιτρίνα την γλυτώσει θαυματουργά κατά τον επόμενο περίπατο των Ντώσε και Μολότωφ...

Από Βυζαντινά ψηφιδωτά εδώ άλλο καλό. Που να δεις τα κλασσικά του Ιουστινιανού εδώ στη Ραβέννα που ο Βελισάριος είχε την κάνει πρωτεύουσά δυτικού τομέα της ανατολικής αυτοκρατορίας...

Η Δυσδιάστατη φωτογραφία πάντως αφήνει εύλογες ερωτήσεις: Τι έχει το μοντελάκι από πίσω; σκέτη ψηφίδα; Τον Χριστό από το αρχικό ψηφιδωτό, τοποθετημένον στο μέρος που αναλογεί στον πισινό; Σκιστό μέχρι το τέλος της σπονδυλικής στήλης; Φωτοτυπία του Μπερλουσκόνι (Προστάτη Άγιου των Ιταλών φοροφυγάδων); Και το χρώμα (hue/saturation/brightness/contrast) είναι έτσι στο φυσικό ή έπεσε λίγη δημιουργικότητα;

Πάντως χωρίς καλαμπούρι, καταπληκτική σύλληψη και εκτέλεση!

Τζων Μπόης είπε...

1η απορία:
Για να σε μυήσω στα μυστικά της μόδας, τα οποία κατέχω εξ απαλών ονύχων φυσικά, θα σου πω ότι αυτό το κομμάτι είναι μέρος μιας ολόκληρης συλλογής από τις πρόσφατες δημιουργίες των συγκεκριμένων Ιταλών μόδιστρων. Το συγκεκριμένο, ή τέλος πάντων κάτι παρόμοιο, πάντα με βυζαντινή θεματολογία βέβαια, βγαίνει και σε μίνι, ενώ κάποια άλλα φορέματα με αντίστοιχη θεματολογία φοριούνται με τιάρες ή με βυζαντινά στέμματα κι ανάλογο ύφος ταπεινής θεούσας.

2η απορία:
Ενώ στην Σταδίου κάθε φορά που προκύπτουν επεισόδια γίνεται της ανωμαλίας, η βιτρίνα του συγκεκριμένου καταστήματος στο City Link προστατεύεται με βαρύ σιδερένιο ρολό, άρα ο Dolce και ο Gabbana και οι εδώ συνεργάτες τους μάλλον αισθάνονται ασφαλείς, από τους Ντώσε και Μολότωφ.
Στο κάτω κάτω για να βρίσκονται εκεί θα πουλάνε (λεφτά πάντα υπάρχουν)

3η απορία:
Μα καλά δεν ξέρεις τα ντεφιλέ μόδας κι ζεις στην Ιταλία;

4η απορία :
Το μοντελάκι από πίσω του θα μπορούσε να έχει τη δική μου αντανάκλαση, ο οποίος κάθισα ακριβώς απέναντι από αυτό για να μην φανεί ούτε καν το περίγραμμά μου, τέτοια σεμνότητα μπροστά σε μια εικόνα!
Προσωπικά θα ήθελα να έχει την πλάτη όλη έξω και ένα τατουάζ πάνω της που να γράφει Jesus Christ, ή ακόμα καλύτερα το: John Boy, we (women) want you desperately!
To χρώμα στο φυσικό είναι ακριβώς έτσι, άλλωστε ποιος είμαι εγώ που θα «πειράξω» έναν Dolce κι έναν Gabbana;

Υ.Γ.1: Στη Ραβέννα έχω πάει πριν από χρόνια και είχα πραγματικά εντυπωσιαστεί.

Υ.Γ.2: Όντως, πέρα από την πλάκα, αυτή η συλλογή είναι πραγματικά εμπνευσμένη αν και ακροβατεί στα όρια του κιτς.

scarlett είπε...

Καλησπέρα σας

αν μια κυρία είναι καλεσμένη σε θεματικό παρτυ με θέμα κάτι από Bollywood σε συνδυασμό με Βυζάντιο, τότε μάλλον θα έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο μ'αυτο το συνολάκι.

Και καθώς όπως ξέρετε τέτοιες προσκλήσεις παίρνουμε οι περισσότεροι κάθε τρεις και λίγο, δεν θα μπορούσε να λείπει ένα τέτοιο συνολάκι από την φτωχή μας Σταδίου .

Τώρα βέβαια αν κάποια μπερδευτεί και το φορέσει και αλλού , για να ψωνίσει για παράδειγμα ντομάτες από τη λαΐκή....ε, τότε...

Τζων Μπόης είπε...

Καλησπέρα σας αγαπητή Scarlett,

Κοίταξε, μην τα μπερδεύουμε και κυρίως μην χάνουμε το στυλ μας.
Αυτό το συνολάκι προορίζεται για έναν γάμο, ή έστω μια βάφτιση για να είσαι ασορτί και με τo θρησκευτικό κλίμα.
Αν πάλι πηγαίνεις να σε γνωρίσει πρώτη φορά η μέλλουσα πεθερά σου και θέλεις να κάνεις καλή εντύπωση, το φοράς με παπούτσι και τσάντα ανάλογης θεματολογίας και με το βλέμμα χαμηλά στους αστραγάλους, βέβαια μετά το κουκούλωμα του γαμπρού μένεις μόνο με την τιάρα στο κεφάλι, ο γαμπρός θα το εκτιμήσει τα μάλα, για την πεθερά αμφιβάλλω, αλλά εσύ τότε τη δουλειά σου θα την έχεις κάνει ήδη.

Αν τώρα το θες για να πηγαίνεις στα πολλά θεματικά πάρτυ που σε καλούν, όπως συμβαίνει και σε κάθε καθημερινή Ελληνίδα σήμερα, θα πρέπει να πάρεις και τα υπόλοιπα κομμάτια της συλλογής, μην μείνεις στο πλύνε βάλε, κρίμα είναι, άσε που φαντάζομαι ότι θα σε δυσκολέψει και στο σιδέρωμα.
Για να σε βοηθήσω μάλιστα, επειδή σε βλέπω να βρίσκεσαι σε κάποιο δίλλημα, σου στέλνω αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=ktrHYhgUDgA

για να διαλέξεις μέσα από τη συγκεκριμένη συλλογή.

Για την λαϊκή που θα ψωνίζεις ντομάτες, βάλε κάτι πιο ανάλαφρο, το συνολάκι στο 02:44 σε διαβεβαιώνω ότι θα εκτιμηθεί δεόντως από όλους τους οπωροπώλες της λαϊκής!

thinks είπε...

Αααα! Τελικά γυναικείο είναι αυτό;
Εγώ πάλι το είχα δει περισσότερο σαν μια στιλάτη απάντηση στα t-shirt με το πρόσωπο του Τσε Γκεβάρα, ή εκείνα με την ασπρόμαυρη του Αϊνστάιν που βγάζει έξω την γλώσσα. Ξέρεις, για όταν θέλεις να φορέσεις κάτι πιο αμπιγέ να σε κοιτάζουν οι κοπέλες. Στο θεματικό πάρτι.

Πάντως το έδειξα εδώ στο χωριό και τελικά δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Λένε όμως τα παιδιά, μπορείς να ρωτήσεις πόσο κάνουν οι ρόδες του κάρου (πίσω από το μοντελάκι) και αν τις βγάζουν με καουτσουκένια κάλυψη στο μέρος που πατάει τον δρόμο, και πόσο φαρδιές είναι;

Τζων Μπόης είπε...

Συγγνώμη κιόλας!
Εσύ το πέρασες για unisex συνολάκι;
Βέβαια, εάν το φορούσα αυτό, σίγουρα θα με κοιτούσαν οι κοπέλες, αλλά όχι με τον τρόπο που θα ήθελα εγώ, άσε που αυτά τα στενά τα αποφεύγω, βλέπεις έχω καμπύλες και θα κολάσω κόσμο :))))

Όσο για τις ρόδες....
Μα αγαπητέ, μπορεί να ζείτε μέσα σε μια βουκολική ατμόσφαιρα, αλλά μην χάνετε το στυλ σας, στην Ιταλία είστε, όχι στην Πετρομαγούλα!
Ξέρετε τι στυλ θα έχετε με αυτές τις ρόδες μέσα στις λάσπες το χειμώνα;

Αρνούμαι να σας εξυπηρετήσω.
Ή αυτές ή τίποτα!

thinks είπε...

Δεν γνωρίζω τα στενά για τα οποία ομιλείς, αλλά αν ο Ντόλτσε και ο κολλητός του ζούσανε τον ενδέκατο αιώνα, αυτό το συνολάκι το φορούσε ο Roger ο II μέσ' το νερό! Και τις ρόδες στο αμάξι του. Θ' άνοιγε και τα δύο φύλλα της πόρτας με αρμονικές κινήσεις και των δύο σηκωμένων χεριών και θα αναφωνούσε, "Ελβίρα, αμόρε μίο! Ήρθαμε!" (χρησιμοποιώντας, φυσικά, το Βασιλικό πρώτο πληθυντικό)

Τζων Μπόης είπε...

...6 παιδιά όμως ε;
Ευλογημένος ο Roger...κάτι ήξερε αυτός και τα φορούσε αυτά τα μοντελάκια :)

scarlett είπε...

Κι έλεγα τι να κάνω με το χαρτζιλίκι μου....
Πάω να παραγγείλω μερικά κομμάτια των Dolce να μου βρίσκονται. ;-)

Πάντως μπαίνεις σε γυναικεία χωράφια Τζων Μπόη (κάτι που δεν το βρίσκω κακό...ούτε κι εσύ νομίζω ;) ) και με προκαλείς στο να σου κάνω μερικές στυλιστικές παρατηρήσεις.

Σε γάμο με το παραπάνω δεν πας, εκτός κι αν θέλεις να επισκιάσεις την νύφη επειδή δεν την χωνεύεις :)
Αλλά ούτε και στην πεθερά για επίσκεψη, που μάλλον σε προτιμά πιο σοβαρή και φινετσάτη (εξαρτάται βέβαια πάντα και από την τάξη στην οποία ανήκει η πεθερά και από το γούστο της)

Το παραπάνω είναι ρούχο για πάρτυ με celebrities (από αυτά που μας καλούνε 2 φορές την εβδομάδα, είπαμε) ή για ανάλογες δεξιώσεις.

Πάντως αυτό που εμένα με εκπλήσσει δεν είναι τόσο τι έχουν στις βιτρίνες τους 2-3 ακριβά μαγάζια στην Αθήνα, αλλά που όλα τα περιοδικά μόδας στην Ελλάδα, παρά την κρίση και παρά το ότι πουλάνε ελάχιστα φύλλα, είναι γεμάτα με ανάλογες πανάκριβες δημιουργίες.
Ακόμη και πριν την κρίση αναρωτιόμουν πάντα σε ποιο κοινό απευθύνονται, πόσο μάλλον τώρα...

thinks είπε...

Scarlett, η τελευταία σου ερώτηση πέφτει διάνα. Κανείς δεν "ήξερε" ποτέ, τόσα χρόνια, σε ποιό κοινό απευθυνόντουσαν όλα αυτά τα περιοδικά (και την ξέρω αυτή την αγορά από το επαγγελματικό μέρος του πεζοδρομίου από 20 χρονών παιδάκι), πόσο μάλλον τώρα. Εν τω μεταξύ, τα περιοδικά και οι ...προαγωγοί της "μόδας" έχουν κόψει τις αμοιβές των επαγγελματιών φωτογράφων στην Αθήνα κατά πάνω από ...75%!!! Βασικά, και από την δεκαετία του '80, ανοίγανε μαγαζιά με μόδα και υφάσματα μυθικής αξίας, πουλούσαν στους κολλητούς με μίζες, και κλείνανε σε 1 με 6 χρόνια, και ξανανοίγανε αλλιώς, αλλού, και φτου απ' την αρχή, μέχρι να ξεβγάλουνε την αρχική επένδυση, και να χρησιμοποιήσουνε την διασύνδεση για "δουλειές" εκτός Ελλάδας. Ο κόσμος αυτός στην Αθήνα πάντα "υπήρχε" σε μια λανθάνουσα μορφή που έδειχνε βιτρίνα απ' έξω. Οι δε οίκοι του εξωτερικού είχανε το "κέρδος" του να λένε ότι έχουν μαγαζί στην Αθήνα, και από πλευράς στρατηγικής "μητρικού" γραφείου στοχεύανε στους αγοραστές που ερχόντουσαν στην Αθήνα από μέση ανατολή (Όχι, θα τα συντηρούσε αυτά τα μαγαζιά η Ελληνική αγορά --και μιλάω για πριν από την κρίση) Σε γενικότερες γραμμές πιο διεθνείς, τα περιοδικά αγοράζονται από εκείνους που αγοράζουν όνειρο ξεφυλλίζοντάς τα (και τα συντηρούν οι σελίδες διαφημίσεων προϊόντων απλών). Εκείνοι που έχουν λεφτά να αγοράσουν την μόδα που παρουσιάζουν τα άρθρα των περιοδικών δεν χρειάζονται περιοδικά για να τα δούνε: εκείνοι τα βλέπουν στα πάρτι να τα φοράνε ηθοποιοί κλπ., οι οποίοι είναι και η διαφήμιση στον πραγματικό αγοραστή και οι οποίοι τα παίρνουν τζάμπα για το πάρτι από τον οίκο μόδας και μετά τα επιστρέφουν. Τα περιοδικά πουλάνε γιαούρτια, χυμούς, δίαιτες και οικιακά σκεύη σε εκείνους που τα αγοράζουν για να ονειρευτούνε την "μόδα".

Τζων Μπόης είπε...

Scarlett, καταρχήν να σου πω ότι αυτά τα φορέματα φοριούνται κατ΄εξοχήν σε γάμους.
Άλλωτε οι περισσότερες καλεσμένες έχουν στο μυαλό τους να κάνουν εκείνες τον ντόρο, παρά να "αναδείξουν" την νύφη, για αυτό και στους γάμους η εικόνα θυμίζει το "τσίρκο Μεντράνο ήρθε στην πόλη σας"!
Βέβαια, εγώ δεν είπα ότι ένα τέτοιο φόρεμα θα το φορέσει αποκλειστικά μια καλεσμένη, μπορεί κάλλιστα να το φορέσει και η νύφη η ίδια και να πάει μπροστά στον παπά και στον έκθαμβο γαμπρό, μάλιστα ο πρώτος φαντάζομαι θα φοράει κάτι λιγότερο χρυσοποίκιλτο, εκτός κι αν είναι από Μητροπολίτης και πάνω, οπότε εκεί νύφη και Δέσποτας θα συναγωνιστούν στην φαντασμαγορία!
Από την λάμψη θα κάνουν και οικονομία στο ρεύμα, πολυέλαιοι δεν θα χρειάζονται!
Όσο για περίπτωση της πεθεράς πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό είναι το καταλληλόρο φόρεμα για την περίσταση, καθώς και σεμνό είναι (ούτε ο καρπός φαίνεται, ούτε αστράγαλος), εκτός κι αν η υποψήφια νύφη πέσει σε καμιά περισσότερο κωλοπετσωμένη πεθερά, η οποία θα καταλάβει ότι κάτω από το θρησκευτικής αισθητικής συνολάκι κρύβεται ένας διάβολος.
Όπως καταλαβαίνεις μετά από όλα αυτά, αφού έχω αποτύχει ώς κλόουν μπορώ άνετα να κάνω καριέρα στυλίστα!

Να ξέρεις πάντως ότι λεφτά υπάρχουν για να συντηρούν μερικά τέτοια μαγαζιά, όσο για τα περιοδικά τα λέει καλύτερα ο Δημήτρης παρακάτω.

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη, εγώ απλά να συμπληρώσω ότι πολλές αγορές σήμερα δεν πραγματοποιούνται με πιστωτικές κάρτες αλλά τοις μετρητοίς.
Κάτι μας λέει το φαινόμενο αυτό.

thinks είπε...

Και βέβαια κάτι μας λέει :-)

"Το κρέντιτ μας τελείωσε αλλά έχουμε ακόμα χρυσαφικά της γιαγιάς να δώσουμε στο καινούργιο μαγαζάκι της γωνίας για μετρητά στην τσέπη..."

Φυσικά, πρώτα θα τελειώσουν τα χρυσαφικά της γιαγιάς και μετά θα παραδεχτούμε ότι υπάρχει πρόβλημα... άλλωστε, το να δίνει κανείς τα μετρητά στον κύριο Αρμάνι αντί στον κύριο Μπακάλη είναι η πιο αποτελεσματική δίαιτα των τελευταίων δεκαετιών, και επιτρέπει και μικρότερα νούμερα για να μοιάζει κανείς περισσότερο με τα μοντέλα που φωτογραφίζονται μέσα στα μοντελάκια που αγοράζει!

Βεβαίως υπάρχουν Ρωμιοί που έχουν και τα δίνουν, σ' αυτά τα μαγαζιά, αλλά δεν είναι αρκετοί για να τα συντηρήσουν όλες αυτές τις δεκαετίες. Τα συντηρεί το μέρος του τουρισμού τον οποίον δεν βλέπουμε. Από την μέση ανατολή κυρίως, αλλά και από τον δυτικό κόσμο. Ήρθαν τρία ζευγάρια να μας επισκεφτούν εδώ πριν χρόνια, και τους πήγαμε σε ένα βουνό, στο δάσος, σε ένα μοναστήρι του δεκάτου αιώνα, στα χίλια μέτρα ύψος, και μείναμε σε πανσιόν. Οι κύριοι ήταν πανευτυχείς, αλλά οι κυρίες πανικοβλημένες ρώτησαν αν έχει εδώ πάνω μαγαζιά σαν την Φλορεντία στην οποία θέλανε να επιστρέψουν το συντομόν δυνατότερα που λένε... (actually, παρατήρησαν ότι στο δάσος δεν είχε Armanι, αλλά δεν τό 'γραψα γιατί δεν θα με πιστεύατε). Οι κύριοι (και οι τρεις διευθυντές εργοστασίων στην χώρα τους) αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Φλορεντία πουρνό-πουρνό την επομένη. Να πως συντηρούνται τα μαγαζιά :-)

Τζων Μπόης είπε...

To φαινόμενο δεν είναι φυσικά ελληνικό.
Αυτή τη στιγμή συντελείται παγκοσμίως μια απίστευτα μεγάλου μεγέθους αναδιανομή των εισοδημάτων, απλά εμείς στην Ελλάδα νομίζουμε ότι το σύμπαν περιστρέφεται γύρω απο εμάς, ενώ στην πραγματικότητα εμείς στροβιλιζόμαστε μέσα σε μια παγκόσμια οικονομική δίνη.
Δυστυχώς νομίζουμε ότι οι λύσεις βρίσκονται εντός των συνόρων μας, αν και πολλοί ανόητοι στην ημεδαπή χρησιμοποιούν στρεβλά αυτό ακριβώς το επιχείρημα για να υποστηρίξουν την ανικανότητα, ή ακόμα χειρότερα για να καλύψουν την διαπλοκή τους με τα συμφέροντα.

thinks είπε...

Πολύ σωστός. Θα πρόσθετα μόνο ότι , θα θέλαμε κάποιοι να έχουν κάποια διαπλοκή, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι κάποιος έχει κάποιον έλεγχο. Στην πραγματικότητα κανείς δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει και πως να διορθωθεί... Η ατμομηχανή δεν έχει οδηγό, ή, η ατμομηχανή δεν έχει φρένα και ο οδηγός δεν ξέρει τι να κάνει... πες το όπως θέλεις --απλά οι επιβάτες στα βαγόνια δεν ξέρουν τι γίνεται μπροστά μέσα στην ατμομηχανή και η λογική τους λέει ότι κάποιος κάπου έχει κάποιο έλεγχο του τι γίνεται. Δυστυχώς, στην πραγματικότητα, όποιοι είναι μπροστά, στη μηχανή, είναι πιο φοβισμένοι από όλους.

scarlett είπε...

Καλημερα Τζων Μποη και Δημητρη

ηθελα να απαντησω απο χτες στον Δημητρη αλλα δυστυχως ο χρονος ηταν πολυ πιεστικος

@ Δημητρη, περιοδικα αγοραζω απο τοτε που ξερω τον εαυτο μου (οκ στα πολυ παιδικατα μου αυτα ηταν κομικς)
Δεν εννοω μονο ελληνικα, εννοω εξισου πολλα γερμανικα και ενιοτε αγγλικα αμερικανικα κλπ
Βλεπεις δεν υπηρχε απο παντα το ιντερνετ.
Δεν τα πηρα ποτε για να αγορασω ονειρα,αλλα ενημερωση, ειδικα σε προ ιντερνετ εποχες,δεν ηταν ολα περιοδικα μοδας, αλλα ακομη και σε αυτα εβρισκες μεσα πληροφοριες και για θεματα υγειας, και κριτικες βιβλιων και θεαματων,και για πολλα άλλα θεματα ειτε αποκλειστικα ελληνικου ειτε παγκοσμιου ενδιαφεροντος.

Τελευταια φυσικα και λογω της κρισης και επειδη ο ελληνικος τυπος εχει καταντησει τρομερα αδιαφορος, αυτα εχουν περιοριστει στα ελαχιστα.

Εχω λοιπον παρατηρησει διαφορές αναμεσα στα ελληνικα πχ και στα γερμανικα περιοδικα και τα ελληνικα όχι τωρα αλλα παντοτε απευθυνονταν σε ενα ανυπαρκτο κοινο τουλαχιστον οσον αφορα τα προβαλλομενα προιοντα τους. Γι'αυτο και το χασανε εντελως τωρα αυτο το κοινο. Δε συμβαινει το ιδιο με τα γερμανικα περιοδικά που με τα θεματα , τα διαφημιζομενα προιοντα τους κλπ αναφερονται σε αυτό που θα λεγαμε εναν μεσο πολιτη, με μια νορμαλ λογική κι ενα εξισου μεσαιο στατους.

Και οπωσδηποτε οι κυριες που ψωνιζουν απο μαγαζια σαν αυτο για το οποιο εγινε λογος σε ολο το ποστ δεν χρειαζονται ουτε περιοδικα, ουτε οπως σωστα παρατηρησες μενουν στην Ελλαδα.
Αλλωστε ακομη κι οταν η Ελληνιδα ειχε χρηματα , σπανια ψωνιζε απο τον τοπο της

Ο τυπος στην Ελλαδα πιστευω πως ηταν αλλος ενας τροπος για να καλυπτονται διαφορες διαπλοκες και γι'αυτο ουτε ευδοκιμησε ποτε, ουτε τον πηρε ποτέ κανεις στα σοβαρα

Τζων Μπόης είπε...

Καλημέρα Δημήτρη,

Έχω μια κάπως διαφορετική άποψη.
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε ήδη πολλά για το «έγκλημα» και ουδείς πλέον «νομιμοποιείται» να προβάλλει άγνοια.

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή και θέμα συζήτησης μιας άλλης ανάρτησης, θεωρώ με αρκετό ενδιαφέρον.

Τζων Μπόης είπε...

Καλημέρα Scarlett,

Θίγεις το ζήτημα της έντυπης ενημέρωσης στην Ελλάδα (περιοδικός και μη τύπος) και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου σε αυτό που λες ότι τα περισσότερα περιοδικά δεν απευθύνθηκαν ουσιαστικά στον μέσο Έλληνα, αλλά στον Έλληνα που είχαν κάποιοι εκδότες στο μυαλό τους.
Δυστυχώς, για πολλά χρόνια βομβαρδιστήκαμε από κάθε λογής lifestyle εξτραβαγκάντζες.
Όμως είναι φορές που σκέφτομαι ότι ως λαός της υπερβολής έπρεπε να το περάσουμε κι αυτό, να μπουκώσουμε με υπερβολή δηλαδή, ούτως ώστε να ισορροπήσουμε στην συνέχεια...αυτό είναι ένα στοίχημα το οποίο διαισθάνομαι ότι μάλλον δεν το κερδίζουμε ακόμα.

thinks είπε...

Καλημέρα, συμφωνώ και με τους δύο --στο τελευταίο μου μιλούσα διεθνώς, όχι ειδικά για την Ελλάδα. Και εννοούσα ότι κανείς, διεθνώς δεν έχει πραγματικά ιδέα τι γίνεται ή πως να το διορθώσει και η πραγματικότητα είναι χειρότερη από εκείνη που υποθέτει διαπλοκές και σκοτεινά κέντρα... Και, ναι, οι Έλληνες που μπορούν να τα αγοράσουν τα αγοράζουν έξω και στην Ελλάδα τα αγοράζουν εκείνοι που έρχονται στην Ελλάδα. Γράφω γρήγορα γιατί δεν είμαι σπίτι σήμερα... Τα λέμε αργότερα!