Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Juxtaposition


Καμιά φορά περνούσα από εκεί και παρατηρούσα τον σκυλάκο να κάθεται στο περβάζι και να με κοιτά νωχελικά...

Οδός Πρυτανείου, Πλάκα



...δεν τον βλέπω πια, το σπίτι πωλείται. 



Το πόσο μου άρεσε αυτή η αυτοκόλλητη φωτογραφία, δεν λέγεται! Κάποτε την είχα κάνει και θέμα στο blog μου...

Οδός Χερσώνος, Κολωνάκι



...σήμερα, έχουν μείνει κάποια ελάχιστα κομμάτια από το αυτοκόλλητο.



Κάποιες ώρες τα παράθυρα είναι κλειστά...

Οδός Επιχάρμου, Πλάκα  



...και κάποιες άλλες είναι απλά ορθάνοιχτα!



6 σχόλια:

Άνευ Χαρτοφυλακίου είπε...

Η ανάρτηση από μελαγχολική γίνεται ελπιδοφόρα...

Τζων Μπόης είπε...

Καλησπέρα Άνευ Χ.,

μελαγχολική ε; χμ, δεν το είχα έτσι στο μυαλό μου πάντως

thinks είπε...

Η ζωή συμβαίνει, αλλάζει, αλλά δεν πεθαίνει :-)

Από το σπίτι του σκυλάκου, πάει κι η κληματαριά...
Το γαϊδουράκι του ζευγαριού πάτησε νάρκη; (βλ., παλιό ανέκδοτο)
Τα χρώματα υπέροχα στο σπίτι του παράθυρου που δεν πεθαίνει!

Τζων Μπόης είπε...

Δημήτρη, πιο πολύ με πείραξε που δεν θα ξαναδω στον τοίχο την φωτογραφία με τον γαϊδαράκο...
...σημασία όμως έχει ότι η ζωή αλλάζει αλλά δεν πεθαίνει, όπως πολύ σωστά λες, για αυτό ας αφήσουμε τα παράθυρά μας ανοιχτά να μπει μέσα το φως!

CsLaKoNaS είπε...

Ποτέ δεν κατάλαβα το καρακιτσαριό με τις υπογραφές γκράφιτι στους τοίχους στην Ελλάδα.

Ούτε η φωτογραφία με το γαϊδαράκο με ενθουσιάζει αλλά τα σπρέι μου σπάνε τα νεύρα. Είναι καμία γνωστή φωτογραφία;

Τζων Μπόης είπε...

Έχεις πιει κάτι νέε μου; :)
Η φωτογραφία με τον γαϊδαράκο ήταν χάρμα και κοσμούσε έναν αδιάφορο τοίχο στο Κολωνάκι, κάποια γκράφιτι είναι φωνές που οφείλουμε να ακούσουμε, τα σπρέι είναι χειρότερα όταν μου τα ρίχνουν οι δυνάμεις καταστολής καθώς πηγαίνω αμέρημνα στη δουλειά μου...
Εγώ πάντως ήπια πριν λίγο ένα ωραιότατο Malbec από την Αργεντινή :)