Τρίτη 14 Μαρτίου 2006

Τα Κύθηρα σίγουρα θα τα (ξανα)βρούμε…



Τι θυμήθηκα πάλι…
Χτες το βράδυ όμως είχα ανταπόκριση φίλου από το νησί…

Ιούλιος ήταν, η άδεια στον αέρα, τίποτε δεν είχε κανονιστεί.
Κάποιες ιδέες της τελευταίας στιγμής για διακοπές έπεσαν στο κενό, τα πλοία γεμάτα, τα καταλύματα επίσης, πανζουρλισμός στα νησιά.
…και γιατί δεν πάμε στα Κύθηρα;
Με το αυτοκίνητο μέχρι τη Νεάπολη Λακωνίας, 2-3 μέρες στην Ελαφόνησο κι από εκεί με το ferry boat στην Αγία Πελαγία.
Τα Κύθηρα ευτυχώς για μας δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί τουριστικά.
Κατάλυμα βρήκαμε εύκολα, πολύ καλό, πιο καλό κι από όσο περιμέναμε.
Μοναδικό νησί τα Κύθηρα, άγρια όμορφο, μια χρωματική ακροβασία ανάμεσα στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, μια σαγηνευτική αίσθηση παρακμής, μια ξεφτισμένη γοητεία.


Το βράδυ για ψαράκι στη Χώρα, με τον ήλιο να πέφτει και να αναδεικνύει τη κιτρινισμένη της ομορφιά, η θέα στο πέλαγος και στο Καψάλι μοναδική.
Ιστορία πλούσια, μια ματιά στα ερείπια της Παλαιοχώρας και είναι σαν να βλέπεις τον Μπαρμπαρόσα μπροστά σου άγριο και απειλητικό, Βυζαντινοί, Ενετοί, Νεοέλληνες!
Εκεί γνωρίσαμε ένα ταπεινό πιάτο της Ελληνικής cucina povera, της νησιώτικης κουζίνας μας, ένα απλό πιάτο που μοσχοβολά Μεσόγειο.
Νεροπαξίμαδο το λένε στα Κύθηρα, ντάκο ή κουκουβάγια στην Κρήτη.

Η συνταγή απλή, η νοστιμιά μοναδική, τα χρώματα ιμπρεσιονιστικός πίνακας του Σεζάν.

1 κριθαροκουλούρα (Κρητική)
4-5 κουταλιές αγνό παρθένο ελαιόλαδο ή ακόμα καλύτερα αγουρέλαιο
1 μεγάλη σφιχτή ντομάτα
120 γρ. φέτα ή ξυνονομιζύθρα Κρήτης
λίγο αλάτι
Λίγη φρεσκοτριμμένη ξηρή ρίγανη
Λίγα φυλλαράκια κάπαρη ή λίγες ελιές

Βρέχουμε την κριθαροκουλούρα με νερό μέχρι να μαλακώσει ελαφρά.
Την τοποθετούμε σε ένα πιάτο και τη ραντίζουμε με το ελαιόλαδο.
Τρίβουμε την ντομάτα σε χοντρό τρίφτη και την ρίχνουμε πάνω στην κριθαροκουλούρα με λίγο αλάτι και από πάνω την ξυνομιζύθρα, ραντίζουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και αρωματίζουμε με τη ρίγανη, ελιές ή κάπαρη μπορούμε να βάλουμε προαιρετικά..

Κάθε φορά που θυμάμαι τα Κύθηρα - και τα θυμάμαι συχνά - καταφεύγω στο αγαπημένο μας νεροπαξίμαδο που φάγαμε στη Χώρα, στο Καψάλι, στον Ποταμό, στο Μυλοπόταμο, στα Μητάτα, στο Λιβάδι, στον Αβλαίμονα, στο Διακόφτι, για το ωραίο φρέσκο ψαράκι στην Αγία Πελαγία και θυμόμαστε ακόμα και κάποιες άλλες ωραίες στιγμές που ακολούθησαν στα Χανιά, στο Ρέθυμνο, στα Σφακιά, με ένα ντάκο στο τραπέζι, ένα καραφάκι ρακί, με τη θαλασσινή αρμύρα στα μαλλιά...

Η συνταγή ακολουθεί και στα αγγλικά, καθώς υπάρχουν και ξένοι αναγνώστες:

Dakos or Neropaximado

1 Cretan barley rusk
4 - 5 tbs extra virgin olive oil (Greek of course!)
1 large firm tomato, well-washed and roughly chopped
120 gr Greek feta cheese or Cretan xinomyzithra
A pinch of salt
1 - 2 tsp dried Greek oregano
1 tbs capers or chopped Kalamata olives

Run the rusk briefly under running cold water to dampen.
Place each rusk on a plate and drizzle it with extra virgin olive oil.
Chop tomato in very small pieces, add a pinch of salt and place it on the rusk.
Sprinkle with feta cheese, or Cretan xinomyzithra, oregano and drizzle with the remaining olive oil.
Serve.

3 σχόλια:

Λαμπρούκος είπε...

Έλεος όχι άλλο φαγητό.
Γομαρια θα γίνουμε οι μπλόγκερς.

Dimitris Nikolsky είπε...

Κύθηρα ακόμα δεν έχω πάει αλλά έτσι όπως τα παρουσιάζεις ακούγονται όμορφα. Θα μπεί στο πλάνο...

Όσο για το ντάκο άψογος,τον έχω δοκιμάσει στη κρήτη στα Χανιά και απλά αντί για μυζήθρα τον προτιμώ με κρητική γραβιέρα. Μια άλλη παραλαγή...Το στομάχι γουργουρίζει.

Anastasia Konstantakatou είπε...

Αυτο το ποστ ειναι οτι πρέπει για μας που είμαστε εκτός Ελλάδας: ούτε το ελληνικό φαγητό μας θυμίζει, ούτε το καλοκαιρι, ούτε τις διακοπές...τίποτα.. ενα "χ" (ακαταλληλο) πρέπει να προηγειται :)